Το πρωί της Τρίτης, 47χρονος που εργαζόταν στον Αλμυρό Μαγνησίας, στην εταιρεία SOVEL, υπέστη ανακοπή καρδιάς εν ώρα εργασίας και «έφυγε» από τη ζωή.

Σε ανακοίνωσή του, το Συνδικάτο Μετάλλου Ν. Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας» αναφέρει ότι «ο θάνατος των συναδέλφων στον χώρο εργασίας και χωρίς τη δυνατότητα ανάνηψης αναδεικνύει την ανάγκη διαρκούς παρουσίας γιατρών Εργασίας και νοσηλευτών στους χώρους δουλειάς σε κάθε βάρδια. Παράλληλα, είναι επιτακτική ανάγκη η συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων ανάλογα με τον επαγγελματικό κίνδυνο, με δωρεάν ιατρικές εξετάσεις σε μόνιμους και εργολαβικούς συναδέλφους».

Προσθέτει ότι «οι θάνατοι από καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά, που χαρακτηρίζονται στις εκθέσεις της Επιθεώρησης Εργασίας "παθολογικά ατυχήματα", στην πραγματικότητα οφείλονται στις συνθήκες εργασίας. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οι "ελαστικές" εργασιακές σχέσεις όπως η "διευθέτηση του χρόνου εργασίας", που εφαρμόζονται με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τους νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις όπως για τη 13ωρη και την 6ήμερη εργασία, επιβαρύνουν την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων».

«Δεν είναι μοιραίο, δεν είναι κανονικότητα στη ζωή μας να πάμε για δουλειά και να μην ξέρουμε εάν θα γυρίσουμε», τόνισε στο μεταξύ ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε χτες, με αφορμή το φριχτό δυστύχημα που σημειώθηκε την προηγούμενη βδομάδα σε εκκοκκιστήριο, με αποτέλεσμα μια 25χρονη εργάτρια να βρει τραγικό θάνατο.

Μιλώντας για το συγκεκριμένο περιστατικό, ο Γιάννης Σκόκας ανέφερε ότι η εργαζόμενη δέχτηκε θανατηφόρο χτύπημα σε πρέσα του εργοστασίου τη στιγμή που εκτελούσε εργασίες καθαριότητας μέσα στο συγκεκριμένο μηχάνημα από θυρίδα η οποία δεν είχε μηχανισμό ασφαλείας. Με ευθύνη της εργοδοσίας θα έπρεπε να υπάρχει μηχανισμός διακοπής λειτουργίας σε όλα τα μηχανήματα της εγκατάστασης. Το γεγονός ότι η πρέσα βάμβακος μπορούσε να λειτουργήσει με ανοιχτή θυρίδα έθετε καθημερινά τη ζωή των εργαζομένων σε κίνδυνο, με τραγικά αποτελέσματα για την 25χρονη. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτή (θυρίδα) βρισκόταν σε σημείο όπου δεν υπήρχε ορατότητα από τον χειριστή.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε συγκεκριμένα στις βασικές παραμέτρους που δημιουργούν τις συνθήκες για να πολλαπλασιάζονται ραγδαία τα εργατικά «ατυχήματα» & «δυστυχήματα»: Από την έλλειψη μέτρων και τις κακοσυντηρημένες υποδομές μέχρι την εκπαίδευση του προσωπικού και την εντατικοποίηση της δουλειάς.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην κατάσταση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών, επισημαίνοντας ότι «όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά, λύνοντας τα χέρια της εργοδοσίας, κρατούν υποστελεχωμένους και υποβαθμισμένους τους όποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς, όπως την Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία που στον ν. Λάρισας αντιστοιχούν 4 επιθεωρητές για όλους τους χώρους δουλειάς στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα!».