Μαζί τους στις απεργιακές συγκεντρώσεις και μια σειρά ΕΛΜΕ, που με τρίωρες στάσεις εργασίας ακυρώνουν τον απεργοσπαστικό - υπονομευτικό ρόλο της ηγεσίας της ΟΛΜΕ. Στη Θεσσαλονίκη μάλιστα η ΕΔΟΘ έχει προκηρύξει επιπλέον 3ωρη στάση για τις ΕΛΜΕ, οπότε ουσιαστικά γίνεται απεργία και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Λίγες μέρες πριν την απεργία, πρόεδροι σωματείων εκπαιδευτικών μιλούν στον «Ριζοσπάστη» για όσα βγάζουν τους εκπαιδευτικούς στον δρόμο, για τα δίκαια αιτήματά τους.

Στις 23 Οκτώβρη οι εκπαιδευτικοί «απεργούμε για μας και τους μαθητές μας!», σημειώνει η Θεοδώρα Δριμάλα, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ρόζα Ιμβριώτη», και εξηγεί: «Γιατί θέλουμε να μπορούμε να ζούμε από τον μισθό μας, που τώρα μας φτάνει το πολύ μέχρι τα μέσα του μήνα. Μέτρα για όσους εργάζονται υποχρεωτικά μακριά από τον τόπο τους, 9μηνη άδεια ανατροφής και για τους 50.000 αναπληρωτές, εξίσωση των δικαιωμάτων τους με τους μόνιμους, εξίσωση του ωραρίου των νηπιαγωγών με αυτά όλων των άλλων εκπαιδευτικών.

Απεργούμε για να είναι επανδρωμένα τα σχολεία με όλο το αναγκαίο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Ακόμα λείπουν πάνω από 10.000 εκπαιδευτικοί και χιλιάδες από τους υπόλοιπους αναγκαίους εργαζόμενους στα σχολεία, χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν έχουν τους ειδικούς παιδαγωγούς τους.

Απεργούμε ενάντια σε μια βαθιά αντιλαϊκή - αντιεκπαιδευτική πολιτική, που αντί να στηρίζει σχολεία και εκπαιδευτικούς προχωρά σε πάνω από 1.000 συμπτύξεις τμημάτων, κάνοντας σαρδέλες μαθητές και εκπαιδευτικούς. Απαιτούμε να τις πάρουν πίσω!

Απαντάμε στον αυταρχισμό και στις διώξεις εναντίον των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών, εναντίον όλου του κλάδου, με τις οποίες η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει την "αξιολόγηση" - κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών.

Δεν ανεχόμαστε να γίνεται ο ιδρώτας του λαού μας όπλα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που σκοτώνουν τους λαούς και τα παιδιά τους, και την ίδια στιγμή να μην υπάρχει ευρώ στα σχολεία μας.

Απεργούμε γιατί έχουμε πλήρη συνείδηση της αποστολής του δασκάλου, που θέλει να υπηρετήσει πραγματικά τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών του λαού μας σε μια εποχή που υπάρχει τεράστιος πλούτος, τεράστιες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες. Θέλουμε να κοιτάζουμε στα μάτια τους μικρούς μας μαθητές και να τους διδάσκουμε με την ίδια μας τη ζωή και δράση, μέσα στην τάξη και στον δρόμο του αγώνα, πώς μπορούν να καλυτερέψουν τη ζωή τους!».

Στα σοβαρά προβλήματα υποδομής και στα λουκέτα τμημάτων εστιάζει και ο Βασίλης Βατίστας, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Κερατσινίου - Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», αφού για παράδειγμα στην περιοχή έγιναν 15 συμπτύξεις τμημάτων. Το ΔΣ του Συλλόγου ενόψει της απεργίας «ενημερώνει σχολείο το σχολείο, συνάδελφο τον συνάδελφο, γεμίζει με αφίσες της απεργίας τούς πίνακες ανακοινώσεων, αναρτά πανό σε σχολεία, πραγματοποιεί συσκέψεις μαζί και με γονείς, οργανώνει τη μαζική μετακίνηση των εκπαιδευτικών για την απεργιακή συγκέντρωση».

Παραθέτει επίσης τα εξής σοβαρά προβλήματα: «Νιώθουμε απροστάτευτοι σε σεισμό ή φωτιά, αφού τα σχολεία μας στερούνται αντισεισμικούς ελέγχους και πυροπροστασία. Απεργούμε για τα εκατοντάδες κενά όλων των ειδικοτήτων σε πρωινό και ολοήμερο πρόγραμμα.

Απεργούμε γιατί αναγκάζουν τους μαθητές μας με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες να φοιτούν σε πολυπληθή τμήματα, με μισή ή καθόλου Παράλληλη Στήριξη. Απεργούμε γιατί τα δύο Ειδικά Δημοτικά στο Πέραμα και στο Κερατσίνι δεν έχουν όλο το ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, και τα παιδιά στερούνται σημαντικές θεραπείες».

«Στις 23 Οκτώβρη είναι μέρα μάχης, είναι μέρα απεργίας!», τονίζει και ο Ηλίας Πατίδης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Πειραιά. Γιατί μπορεί η Ομοσπονδία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) με ευθύνη της πλειοψηφίας να αρνήθηκε την απεργιακή κινητοποίηση, όμως «οι εκπαιδευτικοί στα Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ του Πειραιά απεργούμε από κοινού με τους συναδέλφους μας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από κοινού με τη ΔΟΕ».

Μάλιστα την Τετάρτη, μέρα της απεργίας, παραπέμπουν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο καθηγήτρια με το ερώτημα της «δυνητικής αργίας», για συνδικαλιστική παρέμβαση που πραγματοποίησε ενάντια στην «αξιολόγηση». «Θα είμαστε εκεί, να μην τολμήσουν να πειράξουν ούτε τρίχα από τους συναδέλφους μας. Το σχέδιο του ΥΠΑΙΘΑ να επιβάλει σιγή νεκροταφείου θα πέσει στο κενό!

Ταυτόχρονα, χιλιάδες εκπαιδευτικοί βγάζουμε κραυγή αγωνίας: Δεν πάει άλλο με τους μισθούς πείνας, με τη δυσβάσταχτη ακρίβεια. Εκπαιδευτικοί στην Υδρα αδυνατούν να βρουν σπίτι, μένουν αναγκαστικά σε ξενοδοχεία. Νεοδιόριστοι με 776 ευρώ εισαγωγικό μισθό καλούνται να πληρώσουν ενοίκια έως και 600 ευρώ για σπίτι 32 τ.μ. στον Πειραιά! Μιλάμε για σύγχρονες συνθήκες εξαθλίωσης. Υπουργείο και Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής, αφού απέτυχαν να κλείσουν 108 τμήματα μέσα στο καλοκαίρι, κλείνουν 13 τμήματα στη μέση της χρονιάς, σε 10 τουλάχιστον σχολεία, στοιβάζοντας 26 και 27 μαθητές στην τάξη και κάνοντας μπαλάκι τους εκπαιδευτικούς από σχολείο σε σχολείο».

-- Αθήνα, 12 μ., Προπύλαια

-- Θεσσαλονίκη, 12 μ., Αγαλμα Βενιζέλου

-- Πάτρα, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο

-- Ηλεία, 12 μ., πλατεία Δικαστηρίων Πύργου

-- Ζάκυνθος, 11.30 π.μ., παλιά Νομαρχία (κτίριο ΠΕ)

-- Κεφαλονιά - Ιθάκη, 11 π.μ., «Σπίτι του Δασκάλου»