«Χαιρετίζουμε την πτώση του καθεστώτος Ασαντ»... Ετσι ξεκινάνε οι ανακοινώσεις όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων, από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι κάτι οργανώσεις τύπου ΣΕΚ, που συνασπίζονται με το ΝΑΡ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλήθεια, όμως, πώς έπεσε ο Ασαντ; Μήπως ...σκόνταψε; Το καθεστώς Ασαντ έπεσε από την επέμβαση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, με καθοριστική συμβολή της Τουρκίας και του Ισραήλ, που πρωταγωνιστούν στη διαμόρφωση της «μετά τον Ασαντ» εποχής. Γι' αυτό η επόμενη μέρα τίποτα καλό δεν προμηνύει για τον λαό της Συρίας, με τους τζιχαντιστές στη διακυβέρνηση, με τη στήριξη των Ευρωατλαντικών. Αντίθετα, ο λαός βυθίζεται ακόμα περισσότερο στη δυστυχία και στον βούρκο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Τα ίδια έλεγαν αυτές οι δυνάμεις και την περίοδο της «αραβικής άνοιξης», που αποδείχθηκε βαρύς χειμώνας για τους λαούς της Συρίας, του Ιράκ και άλλους, φέρνοντας στο προσκήνιο το «Ισλαμικό Κράτος» και άλλα φιντάνια των ιμπεριαλιστών. Κι επειδή έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται η σκληρή αυτή πραγματικότητα, οι δήθεν «προοδευτικές» δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, που χαιρέτισαν την «πτώση του Ασαντ», τρέχουν τώρα να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, λέγοντας πως ελπίζουν στον «εκδημοκρατισμό» και στη «σταθερότητα» της Συρίας. Ποιος θα τα φέρει αυτά; Οι τζιχαντιστές με τους νέους συμμάχους τους, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Τουρκία! Ντράπηκε και η ντροπή με τη στάση τους στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, που την πληρώνουν και θα συνεχίσουν να την πληρώνουν ακριβά όλοι οι λαοί της περιοχής. Αυτά έκαναν και στη Γάζα. Αφού αναγνώρισαν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», μετά έκαναν συστάσεις στο κράτος - δολοφόνο να εξολοθρεύει τους Παλαιστίνιους ...με μέτρο! Είναι οι μεγαλύτεροι «ξεπλυματίες» της ευρωατλαντικής πολιτικής. Κι αυτό πρέπει να τους το χρεώσει ο λαός, ως βασικό συστατικό της μεταξύ τους συναίνεσης.