Eurokinissi

Οπως διαχέεται, στόχος είναι «ο σεβασμός της ενότητας, ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας και επίσης η ομαλή, χωρίς αποκλεισμούς, υπό συριακή ηγεσία και με συριακή ιδιοκτησία πολιτική μετάβαση στο πνεύμα της απόφασης 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, απαλλαγμένη από ξένες παρεμβάσεις, που θα οδηγήσει σε αξιόπιστη, χωρίς αποκλεισμούς και μη θρησκευτική διακυβέρνηση, βασισμένη στη δημοκρατική νομιμότητα, η οποία θα σέβεται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα». Ολα αυτά τα παχιά λόγια, ενώ στο μεταξύ τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οι ανταγωνισμοί του κεφαλαίου βύθισαν τη χώρα και τον λαό της στον όλεθρο.

Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι στον γειτονικό Λίβανο είναι αναπτυγμένες ευρωατλαντικές δυνάμεις, στο πλαίσιο της επιχείρησης UNIFIL με «καπέλο» ΟΗΕ και σκοπό το εμπάργκο όπλων στη Χεζμπολάχ. Θυμίζουμε, επίσης, ότι η ελληνική αστική τάξη συμμετέχει στο ναυτικό της σκέλος ήδη από το 2006, με πλοίο και προσωπικό. Εξ ου και το τελευταίο διάστημα στα ανοιχτά του Λιβάνου πλέει η φρεγάτα «Ναβαρίνον». Κι όλα αυτά για τις μπίζνες του κεφαλαίου. Αλλωστε, όπως αναφέρει το CNN, στη σχετική «πρωτοβουλία» τονίζεται ότι «μόλις οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέψουν, η ανοικοδόμηση της Συρίας θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα», καθώς υπάρχει εκεί μπόλικο «ψητό» για τους ευρωενωσιακούς ομίλους.

Σε κάθε περίπτωση, το Συριακό κι όλα αυτά τα σχέδια θα συζητηθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ αύριο, Πέμπτη. Σύμφωνα με την ατζέντα, οι μετέχοντες «θα συζητήσουν σχετικά με την ταχέως εξελισσόμενη κατάσταση στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του βέλτιστου τρόπου με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να συμβάλει στις προσπάθειες αποκλιμάκωσης, τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου και τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία». Στην τακτική, τέλος, της χρήσης των δεινών που προκαλούν οι επεμβάσεις τους ως πρόσχημα για να πατήσουν κι άλλο πόδι στην περιοχή, υπόσχονται «παροχή βοήθειας στους πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής βάσει των αναγκών τους, με ιδιαίτερη έμφαση στις πλέον ευάλωτες ομάδες».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το Κατάρ επισκέφτηκε χτες ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, σε άλλη μια ευρωατλαντική αποστολή της κυβέρνησης, ενώ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ έχουν βάλει φωτιά σε όλη τη Μέση Ανατολή.

Κατά την έναρξη της επίσκεψης στην Ντόχα έγινε δεκτός από τον πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών, Sheikh Mohammed bin Abdulrahman bin Jassim Al Thani, ενώ ακολούθησε κατ' ιδίαν συνάντηση με τον ομόλογό του, υπουργό Αμυνας και αναπλ. πρωθυπουργό, Sheikh Saoud bin Abdulrahman bin Hassan bin Ali Al Thani. Στο πρόγραμμα ήταν και διευρυμένες συνομιλίες των δύο αντιπροσωπειών.

Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά, «συζήτησαν για θέματα που αφορούν στην περιφερειακή και διεθνή Ασφάλεια, την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, τη διμερή στρατιωτική συνεργασία και τις προοπτικές ενίσχυσης της συνεργασίας Ελλάδας - Κατάρ στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας».

Ο ίδιος ο Δένδιας ανέφερε κατόπιν ότι μεταξύ άλλων εξέτασαν «τη δυνατότητα να παράσχουμε εκπαίδευση και φιλοξενία στην Αεροπορία του Κατάρ» (χρησιμοποιούν κι αυτοί «Rafale»), είχαν επίσης «μια βαθιά συζήτηση για την ευρύτερη κατάσταση στη Μέση Ανατολή, την κατάσταση στη Συρία, την κατάσταση στον Λίβανο (...) όπως και την κατάσταση επίσης στη Γάζα. Αλλά συζητήσαμε και για την ευρύτερη πιθανότητα να μπορέσουμε από τη δική μας πλευρά, την ελληνική πλευρά, να συμμετάσχουμε και να έχουμε έναν εποικοδομητικό ρόλο στην επίτευξη ενός περιγράμματος ειρήνης και σταθερότητας», πρόσθεσε, στην προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να πετύχει τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση και να διεκδικήσει κάποια κομμάτια από την καπιταλιστική λεία της περιοχής, μέσα από την ανάληψη περισσότερων ρόλων κι αποστολών στον ευρωατλαντικό καταμερισμό.

Στο μεταξύ, καθώς το καζάνι των ανταγωνισμών για τις ζώνες επιρροής βράζει στην ευρύτερη περιοχή, ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, υποδέχεται σήμερα στην Αθήνα τον Σέρβο ομόλογό του, M. Τζούριτς.

Αύριο γίνεται στις Βρυξέλλες Διάσκεψη Κορυφής ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων, με στόχο «να δοθεί περαιτέρω ώθηση στη νέα δυναμική για τη διμερή στρατηγική εταιρική σχέση, μεταξύ άλλων με τη διερεύνηση τρόπων εμβάθυνσης της σχέσης αυτής και συμπόρευσης προς ένα κοινό μέλλον εντός της ΕΕ», όπως λέγεται επισήμως.

Μπούσουλας, βέβαια, είναι η διεύρυνση των μπίζνες στην περιοχή, με τις Βρυξέλλες να βάζουν σκοπό «να ενσωματωθούν περαιτέρω οι εταίροι των Δυτικών Βαλκανίων στην ενιαία αγορά της ΕΕ μέσω της προώθησης της περιφερειακής οικονομικής συνεργασίας», τονίζοντας ότι το «σχέδιο ανάπτυξης» της περιοχής «έχει τη δυνατότητα να διπλασιάσει την οικονομική μεγέθυνση στην περιοχή μέσα στην επόμενη δεκαετία και να επιταχύνει την κοινωνικοοικονομική σύγκλιση μεταξύ των Δυτικών Βαλκανίων και της ΕΕ, υπό την προϋπόθεση ότι οι εταίροι θα εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με την ΕΕ, όπως τις έχουν καθορίσει στα αντίστοιχα θεματολόγια μεταρρυθμίσεων», που θα ανοίξουν περισσότερα πεδία για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Υπογραμμίζουν, δε, ότι «η ΕΕ παραμένει ο στενότερος εταίρος, ο βασικός επενδυτής και εμπορικός εταίρος, καθώς και ο κύριος χορηγός της περιοχής».