Κατανοούμε, βέβαια, τους βαθύτερους λόγους των προσπαθειών συσκότισης της αλήθειας, από τους προαναφερομένους. Η παραδοχή αυτής της αλήθειας γεννά μια σειρά εύλογες σκέψεις, όπως και μια σειρά κρίσιμα και σοβαρά ερωτήματα. Καταλαβαίνουμε, για παράδειγμα, γιατί αποφεύγουν - όπως ο διάβολος το λιβάνι - το ερώτημα, ποιον εξυπηρετούσε τρεις δεκαετίες τώρα η δράση της «17Ν». Καταλαβαίνουμε, επίσης, γιατί αποφεύγουν συστηματικά, να αναρωτηθούν, πώς είναι δυνατό, μια «παρέα μερικών δολοφόνων», να διαθέτουν το επίπεδο οργάνωσης και εκπαίδευσης και, ιδιαίτερα, να γνωρίζουν κρίσιμες και απόρρητες πληροφορίες, ώστε να φέρνουν σε πέρας δολοφονίες, όπως αυτή του Βρετανού Σόντερς. Καταλαβαίνουμε, ακόμη, γιατί κάνουν πως δε γνωρίζουν τα συμπεράσματα που έχει αναδείξει η διεθνής αντίστοιχη εμπειρία. Π.χ., τις πολυπλόκαμες σχέσεις, που είχαν οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» της Ιταλίας, με τη φασιστική μασονική στοά «Π2», τις ιταλικές και άλλες μυστικές υπηρεσίες και το ρόλο των τελευταίων, ακόμη και στη δολοφονία του Αλντο Μόρο.

Ολ' αυτά είναι κατανοητά. Ας καταλάβουν κι αυτοί, όμως, ότι δεν τρώει κουτόχορτο και ο λαός μας...