Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν τη μόνη, ολέθρια συνέπεια της «παγκοσμιοποίησης», του οξυνόμενου συνεχώς ανταγωνισμού, μεταξύ των μονοπωλίων και του κυνηγητού των κερδών. Αλλο ένα σχετικό παράδειγμα αποτελούν οι αλλαγές, που έγιναν στον ευρωπαϊκό κανονισμό εναέριου ελέγχου, στις αρχές του χρονου. Σύμφωνα με το νέο κανονισμό, τα επιβατικά αεροπλάνα θα έχουν τη δυνατότητα να πετούν σε κατακόρυφη απόσταση 305 μέτρων απόσταση το ένα από το άλλο, δηλαδή, τη μισή απ' αυτή που προβλεπόταν προηγούμενα. Και μπορεί οι αρμόδιοι να βεβαιώνουν ότι οι ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας επιτρέπουν τη διατήρηση της ασφάλειας των πτήσεων, στα ίδια με πριν επίπεδα, αλλά οι ανησυχίες του καθένα είναι εύλογες. Πολύ περισσότερο, όταν γνωρίζει ότι οι βασικοί παράγοντες που επέβαλαν και το μέτρο αυτό είναι η αύξηση της εναέριας κυκλοφορίας κατά 20%, η εξοικονόμηση καυσίμων και η μείωση των καθυστερήσεων. Με άλλα λόγια, η αύξηση των εσόδων και των κερδών των μεγάλων αεροπορικών εταιριών.

Σύμφωνα, με υπολογισμούς ειδικών, μόνον από την εξοικονόμηση των καυσίμων, οι εταιρίες αεροπορικών μεταφορών λογαριάζουν σε μια μείωση των εξόδων τους - και αντίστοιχη αύξηση των κερδών τους - κατά 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ ή 1.329 δισεκατομμύρια δραχμές περίπου.