Ο Ν. Ασημακόπουλος

Σήμερα ο κλάδος επισκευής αυτοκινήτων αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση από προηγούμενες εποχές που εκφράζεται με τη μεγάλη πτώση του τζίρου, το αυξημένο κόστος λειτουργίας και τον άνισο ανταγωνισμό με τα μονοπώλια των αντιπροσωπειών. Μια από τις κυριότερες αιτίες του κακού είναι οι μονόπλευρες κλαδικές πολιτικές, που με την κυβερνητική πολιτική έχουν οδηγήσει στη μονοπώληση της αγοράς από τις αντιπροσωπείες.

Ειδικότερα, από το 1990 παρατηρήθηκε απότομη και μαζική αλλαγή του στόλου των επιβατηγών αυτοκινήτων σε αυτοκίνητα νέας γενιάς, νέας τεχνολογίας, διαθέτοντας καταλύτη φιλικό προς το περιβάλλον.

Δυστυχώς, οι χειρισμοί των κρατικών φορέων έδωσαν «πράσινο φως» στις αντιπροσωπείες να λειτουργήσουν εξ ολοκλήρου μονοπωλιακά. Το τελευταίο συνέβη διότι τα «πακέτα» των εταιριών δεσμεύουν τους αγοραστές αυτοκινήτου να επισκευάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τα οχήματά τους εντός της αντιπροσωπείας. Επίσης, καλλιεργείται ένα κλίμα ελλιπούς πληροφόρησης γύρω από τη νέα τεχνολογία των αυτοκινήτων από τις αντιπροσωπείες προς τα εξωτερικά συνεργεία. Δε δίνονται τα ανάλογα τεχνικά εγχειρίδια γύρω από τη νέα τεχνολογία των κινητήρων και του αμαξώματος γενικότερα.

Ομως, δε μείναμε πίσω. Δημιουργήσαμε κλαδικό ΚΕΚ και με διάφορους τρόπους ως κλάδος πραγματοποιούμε σεμινάρια με τη συμμετοχή του ΟΑΕΔ και κονδύλια της ΕΕ. Δυστυχώς, διακόπηκε η συμμετοχή των τελευταίων στην παραπάνω κλαδική μας δραστηριότητα από το 1995 και δημιουργήθηκε από κρατικούς φορείς η λεγόμενη εκπαίδευση ανέργων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η προσπάθειά μας για τη βελτίωση του κλάδου, όσον αφορά τα σεμινάρια, να γίνει αυτοχρηματοδοτούμενη.

Είναι γεγονός ότι τα συνεργεία για να λειτουργήσουν χρειάζονται συγκεκριμένη άδεια λειτουργίας, πτυχίο ασκήσεως επαγγέλματος και από 110 τ.μ. και πάνω καθαρός εργασιακός χώρος, με βάση το υπουργείο. Ομως, η κατοχή πάνω από 110 τ.μ. και η προσπάθεια συνεταιριστικοποίησης, για να δημιουργηθεί μια σύγχρονη μονάδα τεχνικής κάλυψης, βρίσκει τον τεχνίτη αντιμέτωπο με τη φορολόγηση των ΟΕ με υψηλό συντελεστή.

Ενα άλλο βασικό θέμα είναι η απαγόρευση ίδρυσης συνεργείων και άλλων βιοτεχνιών σε πολλούς Δήμους της Αθήνας, αφού οι τελευταίοι πραγματοποιούν το σκοπό τους με αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων αψηφώντας το νομοσχέδιο 1575 του έτους 1985, που καθιστά τα συνεργεία επιχειρήσεις χαμηλής όχλησης.

Σημαντικό θέμα αποτελεί η δανειοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να διαθέτει χαμηλό επιτόκιο για να μπορούν και αυτές να εισέλθουν ομαλά στον επιχειρηματικό ανταγωνισμό, στην αγορά.

Ακόμα, η μείωση διέλευσης πελατών στα μαγαζιά μας οφείλεται στο πάγωμα των μισθών και την αύξηση των τιμών στα προϊόντα γενικότερα, αλλά και στη ραγδαία αύξηση των τιμών στα ανταλλακτικά από τους μεγαλεμπόρους, παρ' όλες τις «δεσμεύσεις» μείωσής τους από το υπουργείο Εμπορίου. Εν τέλει οι λανθασμένοι κρατικοί χειρισμοί, όσον αφορά στην πρόοδο του κλάδου μας, με τον ελλιπή διάλογο και τη συμμετοχή των συμβιβασμένων πλειοψηφιών οδήγησε τον κλάδο σε μεγάλα αδιέξοδα και προβλήματα. Εάν συνεχιστούν κατ' αυτόν τον τρόπο οι χειρισμοί του κράτους, τα προβλήματα θα γίνουν αμέτρητα και θα οδηγήσουν τους βιοτέχνες σε σίγουρη καταστροφή και πτώχευση των επιχειρήσεών τους.