Στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ, καθώς και στον προετοιμαζόμενο πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράκ, αναφέρθηκε αναλυτικά η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, απευθυνόμενη στους χιλιάδες επισκέπτες, μέλη και φίλους της ΚΝΕ, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στο 28ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», το Σάββατο το βράδυ στην Πανεπιστημιούπολη Ιλισίων. Με τον καθάριο και ανατρεπτικό λόγο του ΚΚΕ, κάλεσε τους νέους και τις νέες, αλλά και ανθρώπους όλων των ηλικιών, να δυναμώσουν το κίνημα αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης και τις διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες του μαζικού κινήματος ενάντια στο νέο πόλεμο, να δείξουν το ανάστημά τους όπως έκαναν στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Τόνισε χαρακτηριστικά: «Οποιος σήμερα δε θέλει να στηρίξει, δε θέλει να αδιαφορήσει μπροστά στην επιδρομή στο Ιράκ, οφείλει να διακηρύξει με στεντόρεια φωνή ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να διαθέσει καμιά από τις αμερικανοΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις, ούτε ένοπλες δυνάμεις και διευκολύνσεις σε αυτό το βρώμικο πόλεμο».

Στην αρχή της σχετικής, λοιπόν, αναφοράς της η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Ολα δείχνουν ότι τελικά ο κύβος ερρίφθη. Προετοιμάζεται εντατικά ένας νέος γύρος πολέμου κατά του λαού του Ιράκ, με εναλλασσόμενα προσχήματα, με περίσσια υποκρισία.

Βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη νέα εγκληματική ισραηλινή επέλαση στη Ραμάλα, στη Γάζα και σε άλλα παλαιστινιακά εδάφη, που τελούν υπό συνεχή κατοχή, όχι μόνο στις διεκδικούμενες περιοχές, αλλά και εντός των περιοχών που έχουν αποδοθεί υποτίθεται στην παλαιστινιακή επικράτεια.

Η κυβέρνηση του Ισραήλ ισχυρίζεται ότι επιτίθεται ως άμυνα στις επιχειρήσεις αυτοκτονίας, ενώ στην πραγματικότητα θέλουν να καταστρέψουν και την ίδια την Παλαιστινιακή Αρχή. Τα πραγματικά στοιχεία τούς διαψεύδουν. Αυτές τις έξι βδομάδες που πέρασαν χωρίς επιθέσεις αυτοκτονίας, ο ισραηλινός στρατός σκότωσε 71 Παλαιστινίους, ανάμεσά τους ένα 10χρονο παιδί. Ο κύκλος του αίματος δε θα σταματήσει όσο οι Παλαιστίνιοι δεν αποκτούν το δικό τους ανεξάρτητο κράτος. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσουν τα σχέδια που θέλουν έναν ταπεινωμένο υποδουλωμένο λαό.

Μπροστά στην προετοιμαζόμενη εκστρατεία κατά του Ιράκ υψώνεται η μαύρη σημαία της σταυροφορίας των ΗΠΑ, με το σύνθημα κατά της λεγόμενης κοινής απειλής της τρομοκρατίας και του "προληπτικού πλήγματος".

Ποτέ έως τώρα, την τελευταία 10ετία, δεν είχε σημειωθεί τέτοια και τόση αντίδραση, από διάφορες πλευρές και διαφορετικά κίνητρα, εναντίον της προετοιμασίας του πολέμου. Πολλοί τον φοβούνται, όπως ευρωπαϊκές και αραβικές κυβερνήσεις, μονοπωλιακοί όμιλοι που σκέπτονται, πάνω απ' όλα τις επενδύσεις τους, τον ανταγωνισμό τους. Αυτοί που δεν τον θέλουν με ειλικρίνεια, είναι οι λαοί. Οχι μόνο γιατί καταλαβαίνουν ότι αυτός που θα πληρώσει είναι ο ιρακινός λαός, αλλά και γιατί συνειδητοποιούν ότι θα υπάρξει συνέχεια, θα τον διαδεχτούν και άλλες τέτοιες ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις.

Και, όμως, αυτός ο πόλεμος προετοιμάζεται μεθοδικά, και στο τέλος, έτσι δείχνουν όλα, θα τον νομιμοποιήσουν πολλοί από αυτούς που τον ξορκίζουν».

Σχετικά με το θέμα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τόνισε: «Πώς οι ΗΠΑ καταφέρνουν να τους βάζουν όλους στο χέρι, συμμάχους και αντιπάλους; Πώς είναι δυνατόν ένα κράτος, έστω και το ισχυρότερο της Γης, να επιβάλλει τη θέλησή του στη μεγάλη πλειοψηφία όλων των άλλων; Πώς είναι δυνατόν όλοι να ακολουθούν τις εγκληματικές επιλογές του ενός;

Δεν είναι αδυναμία των πολλών έναντι της ισχύος του ενός, που μας οδήγησε στον τραγικό πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, κατά του Αφγανιστάν.

Αν, όλοι όσοι αρνούνται ή διστάζουν σήμερα, ήθελαν, μπορούσαν να τον σταματήσουν. Μπορούν να απομονώσουν, αυτή τη φορά, τις ΗΠΑ και να την αφήσουν μόνη με τη Μεγάλη Βρετανία.

Γιατί δεν το κάνουν, λοιπόν;

Γιατί μέχρι τώρα έδωσαν χέρι βοήθειας, σε διαδοχικές ενέργειες των ΗΠΑ. Αυτό που ωθεί τις ΗΠΑ σε μια τέτοια εξοργιστική επίθεση, αυτό που ωθεί τους συμμάχους της τελικά να της δίνουν χέρι βοήθειας είναι κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο: Είναι η ίδια φιλοπόλεμη, μιλιταριστική φύση του καπιταλιστικού συστήματος στο στάδιο του ιμπεριαλισμού. Με τα όπλα ανοίγουν δρόμο στα κεφάλαια, με τα όπλα λύνουν τους ανταγωνισμούς τους, όταν τα άλλα μέσα δεν τους φτάνουν.

Οι περισσότερες κυβερνήσεις, και η ελληνική, συμπαρατάσσονται με τα εγκληματικά σχέδια της λεγόμενης αντιτρομοκρατικής πάλης, γιατί φοβούνται περισσότερο τους λαούς παρά τις ΗΠΑ. Υπερισχύει η θέληση να τσακίσουν λαούς, κινήματα. Επιδιώκουν να βάλουν τους λαούς των χωρών τους στο παιχνίδι του ανταγωνισμού και της διαπάλης για τις αγορές πετρελαίου και όχι μόνο.

Τι έκανε η ΕΕ π.χ. και οι άλλες κυβερνήσεις ισχυρών και ανεξάρτητων χωρών, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ απέσυρε τη συμφωνία της χώρας της από την αντιβαλλιστική συνθήκη ΑΒΜ; Οταν έριξε στο καλάθι των αχρήστων όλες τις αντιπυραυλικές αντιπυρηνικές συμφωνίες που είχαν συναφθεί με την ΕΣΣΔ;

Τι έκαναν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, και η ελληνική ανάμεσά τους, με την κήρυξη της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας των ΗΠΑ, ύστερα από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη;

Αδραξαν και αυτές την ευκαιρία να κηρύξουν σταυροφορία πάταξης της τρομοκρατίας, στην πραγματικότητα πόλεμο κατά των ριζοσπαστικών, αριστερών και κομμουνιστικών ιδεών με πρόφαση και όχημα την τρομοκρατία. Επιδιώκουν να ενοχοποιήσουν ιστορικά κινήματα στη χώρα μας, τον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, την αντιδικτατορική πάλη, αλλά και τους καθημερινούς αγώνες του λαού για τα μεγάλα οικονομικά και δημοκρατικά προβλήματα.

Ψήφισαν πρωτοφανείς οδηγίες και νόμους, με στόχο να τροχοπεδήσουν και να εκτρέψουν τα λαϊκά κινήματα. Επιδιώκουν, να μετατρέψουν ένα μέρος της κοινής γνώμης σε πληροφοριοδότες και χαφιέδες, χάριν της εθνικής ασφάλειας και τάξης.

Εδώ έχουν θέση τα λόγια του μεγάλου ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, «όταν ακούς "τάξη" ανθρώπινο κρέας μυρίζει».

Παγκοσμιοποίηση της κρατικής τρομοκρατίας κατά των λαών, αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της σύγχρονης εκστρατείας».

Στη συνέχεια, η Αλέκα Παπαρήγα, αναφερόμενη στη στάση που πρέπει να κρατήσει ο ελληνικός λαός, υπογράμμισε: «Τώρα όλοι είμαστε πιο ώριμοι και έμπειροι, πιο δυνατοί από τις αρχές της 10ετίας του '90 όταν έγινε ο πόλεμος του Κόλπου.

Πρέπει να αντιδράσουμε και θα αντιδράσουμε.

Ο ελληνικός λαός να δείξει το ανάστημά του, όπως έκανε στη διάρκεια του βρώμικου πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας. Να συνεχίσουμε και να συνδυάσουμε αυτόν τον αγώνα με την αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.

Τώρα πιο μαζικά, πιο δυναμικά, πιο ενωτικά πρέπει να στείλουμε παντού το μήνυμα:

ΣΤΟΠ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΣΤΟΠ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΣΙΔΕΡΟΦΡΑΚΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΟΜΟΝΟΜΩΝ.

Το μεγάλο ΟΧΙ καλείται να το πει ο ελληνικός λαός, με κινητοποιήσεις, μαζικές πολιτικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις αλληλεγγύης.

Εχουμε και πρόσθετους λόγους. Ο πόλεμος γίνεται στην περιοχή μας, η Ελλάδα θα χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο και προγεφύρωμα. Οι συνέπειες άμεσα ή μεσοπρόθεσμα θα βαρύνουν στις εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο, σε μια περίοδο μάλιστα, που το Αιγαίο μοιράζεται στη μέση με τις προκλητικές αμερικανικές και τουρκικές ασκήσεις και παραβιάσεις. Δυστυχώς, οι ΗΠΑ στην Ελλάδα έχουν βρει προθυμότατο σύμμαχο, την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ενώ χρησιμοποιούν καθημερινά πολλά "μεγάφωνα", δικά τους, στην Ελλάδα.

Απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση που έχει την πρώτη ευθύνη, αλλά και στα άλλα κόμματα της Βουλής.

Αφήστε τα προσχήματα, ότι ο πόλεμος μπορεί να νομιμοποιηθεί από τον ΟΗΕ, όταν μάλιστα γνωρίζουμε ποιος είναι ο συσχετισμός δύναμης. Οταν είναι πασίγνωστο ότι ο μόνος ρόλος που επιτρέπεται στον Οργανισμό είναι να συγκαλύπτει τη βαρβαρότητα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Το ΟΧΙ στον πόλεμο, αν το πιστεύετε, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ, όχι μέχρι την παραμονή της έκρηξής του αλλά και μετά, στη συνέχεια.

Οποιος σήμερα δε θέλει να στηρίξει, δε θέλει να αδιαφορήσει μπροστά στην επιδρομή στο Ιράκ, οφείλει να διακηρύξει με στεντόρεια φωνή ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να διαθέσει καμία από τις αμερικανοΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις, ούτε ένοπλες δυνάμεις και διευκολύνσεις σ' αυτό το βρώμικο πόλεμο.

Διαφορετικά, θα πρόκειται για διπλωματική φιλολογία για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, θα είναι συνεργία και συνενοχή.

Να γίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που έγινε στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, της Βοσνίας, της ΠΓΔΜ».