Τον Απρίλη του 1995, δημοσιεύτηκαν δυο υπουργικές αποφάσεις για τη λειτουργία των Πιλοτικών Προγραμμάτων Μεθαδόνης στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, με «τελικό στόχο την απεξάρτηση».

***

Στη συνέχεια έγινε επέκταση των προγραμμάτων μεθαδόνης.

Τον περασμένο Ιούνη - παρά τη διολίσθηση - επιχειρήθηκε η εκ «των άνω» και χωρίς προδιαγραφές μετατροπή των προγραμμάτων μεθαδόνης σε προγράμματα συντήρησης, γεγονός που προκάλεσε έκρηξη στον ΟΚΑΝΑ.

Το αποκορύφωμα εκείνης της κατάστασης ήταν και οι πυροβολισμοί «διαμαρτυρίας» για τη δόση της μεθαδόνης έξω απ' το σπίτι του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη από έναν 26χρονο που ενώ ήταν στο πρόγραμμα μεθαδόνης, έκανε παράλληλη χρήση και άλλων ουσιών και γι' αυτό αποβλήθηκε.

Χωρίς λοιπόν καμιά αξιολόγηση για τα προγράμματα υποκατάστασης, η κυβέρνηση έρχεται και τα επεκτείνει με βουπρενορφίνη.

Και κάνει αυτή την επιλογή όταν το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) με στοιχεία από πενταετή έρευνα αποδεικνύει ότι το 74% των εξαρτημένων που ολοκλήρωσαν τα προγράμματά του απεξαρτήθηκαν πλήρως και ότι μειώθηκε ο μέσος ηλικίας από τα 27 στα 24 χρόνια που κάποιος χρήστης ζητά απεξάρτηση.

***

Ε, δεν περισσεύει η υποκρισία όταν στη μείωση της ηλικίας για γνήσια απεξάρτηση η ίδια η κυβέρνηση έρχεται και προτάσσει την πολιτική του «περιορισμού της βλάβης»;

Δεν είναι σαν να τους λέει ότι περισσεύει η προσπάθεια καθώς η ίδια έχει εξασφαλίσει τη δόση τους με υποκατάστατα;