Τις επιφυλάξεις του για την κυβερνητική απόφαση της συνταγογράφησης της βουπρενορφίνης -ενός ακόμα υποκατάστατου της ηρωίνης- από τα δημόσια νοσοκομεία, εκφράζει με ανακοίνωσή του, το ΔΣ της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ).

«Τα γενικά νοσοκομεία και ιδιαίτερα εκείνα που διαθέτουν ψυχιατρικούς τομείς, επισημαίνεται στην ανακοίνωση, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, που οφείλονται τόσο σε ελλείψεις προσωπικού, νοσηλευτικού, ιατρικού και άλλου, όσο και στην κακή οργάνωση της ψυχιατρικής εφημερίας, στην απουσία τομεοποίησης κ.ά. Η συνταγογράφηση υποκατάστατων μέσα σε τέτοιες συνθήκες θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα συγκεκριμένα γενικά νοσοκομεία που θα επιλεγούν από τον ΟΚΑΝΑ, για να εφαρμόσουν το μέτρο, αναγκάζοντάς τα εκ των πραγμάτων να προσαρμόσουν την ήδη προβληματική λειτουργία τους στις ιδιαίτερες ανάγκες αυτού του πολύ δύσκολου πληθυσμού».

Η ΕΙΝΑΠ υπογραμμίζει πως «η απουσία στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης που να λειτουργούν ως θα όφειλαν στα πλαίσια του ΕΣΥ, επιβάλλει μεγάλη περίσκεψη στην ανακοίνωση και την προβολή μέτρων υποκατάστασης, γιατί μπορεί αυτά τα μέτρα να δημιουργήσουν προσδοκίες απεξάρτησης που δεν μπορούν με τα σημερινά δεδομένα να εκπληρωθούν».

«Η βουπρενορφίνη, σημειώνει χαρακτηριστικά, δεν είναι αθώα, ούτε ακίνδυνη ουσία και αυτό πρέπει να τονίζεται πολύ σε μια εποχή που αποκτά τραγικές διαστάσεις το φαινόμενο της πολυτοξικομανίας, της στροφής δηλαδή όλο και περισσότερων νέων στην παράλληλη χρήση πολλών ουσιών, φαινόμενο που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την αύξηση του αριθμού των θανάτων αυτών των ατόμων. Πρέπει να λειτουργήσουν άμεσα πολλά θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης στα πλαίσια του ΕΣΥ, στελεχωμένα με έμπειρο και εκπαιδευμένο προσωπικό, ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν σ' αυτό τον τομέα, ώστε το ΕΣΥ να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στο κοινωνικό σύνολο».

«Παράλληλα, καταλήγει η ΕΙΝΑΠ, πρέπει να δημιουργηθούν οι όροι της ισότιμης κοινωνικής επανένταξης όλων όσοι ολοκληρώνουν θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης. Τέλος, να υλοποιηθεί μια κεντρικά σχεδιασμένη πολιτική πρόληψης με ουσιαστικές παρεμβάσεις στους γενεσιουργούς παράγοντες του σοβαρού αυτού κοινωνικού φαινομένου, ώστε να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα το δύσκολο εγχείρημα της αντιμετώπισης του προβλήματος της εξάρτησης από ουσίες».