Ενα ακόμη εργατικό ατύχημα που σημειώθηκε χθες το πρωί στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στη Μεγαλόπολη, με θύμα τον μηχανοτεχνίτη Αθανάσιο Μακρή, ήρθε να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των ατυχημάτων στα δίκτυα της ΔΕΗ. Ο τραυματίας νοσηλεύεται στο Γενικό Παναρκαδικό Νοσοκομείο στην Τρίπολη, σε σοβαρή κατάσταση, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Υπενθυμίζεται ότι δύο ακριβώς μήνες πριν, σε θανατηφόρο δυστύχημα στο ίδιο εργοστάσιο, δύο εργάτες, ο Ηλίας Μπαρλαμπάς και ο Παναγιώτης Τσουκαλάς, «ψήθηκαν» ζωντανοί σε τόνους «λάβας» από τέφρα και κάρβουνο.

Ο Αθ. Μακρής, στην προσπάθειά του μαζί με έναν ακόμη συνάδελφό του στη Δεύτερη Μονάδα του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Μεγαλόπολης να αλλάξει λάδια στο μειωτήρα στο σύστημα λιγνίτη, έχασε την ισορροπία του και έπεσε από ύψος δύο περίπου μέτρων στο τσιμεντένιο δάπεδο. Αναίσθητος από το σφοδρό χτύπημα μεταφέρθηκε από συναδέλφους του μέχρι το ασθενοφόρο για να διακομιστεί στο Νοσοκομείο της Τρίπολης, όπου υποβλήθηκε αμέσως σε χειρουργική επέμβαση, καθώς έφερε αιμάτωμα στο κεφάλι, αλλά και τραύματα στην κοιλιακή χώρα.

Οι συνθήκες εργασίας στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη έχουν γίνει πλέον κάτι περισσότερο από επικίνδυνες. Ιδιαίτερα μετά την ιδιωτικοποίηση - μετοχοποίηση της ΔΕΗ και τη λειτουργία της με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η Διοίκηση της ΔΕΗ, με την ενθάρρυνση της κυβερνητικής πολιτικής, μετατρέπει τον εργαζόμενο σε αναλώσιμο υλικό. Η ατιμωρησία των υπευθύνων, η εντατικοποίηση της δουλιάς και η έλλειψη μέτρων ασφαλείας αποτελούν το πρόπλασμα των εργατικών ατυχημάτων, που πλέον θα αποτελούν ζήτημα χρόνου για το πότε θα σημειώνεται και νέο, αν δεν αλλάξει δραστικά η κατάσταση. Για τη ΔΕΗ ΑΕ και την κυβέρνηση, ο εργάτης γίνεται θυσία στο βωμό της κερδοφορίας της επιχείρησης. Και το χθεσινό ατύχημα είναι επακόλουθο της εντατικοποίησης της εργασίας στο όνομα της διαθεσιμότητας των μονάδων, της έλλειψης προσωπικού και συντηρήσεων, της απουσίας στην πράξη μέτρων ασφαλείας. Και αυτή τη φορά, όπως και στο θανατηφόρο δυστύχημα πριν δύο μήνες, γιατρός στο εργοστάσιο δεν υπήρχε. Φαίνεται πως και τούτη τη φορά δε ...συνέπεσαν οι ώρες παρουσίας του γιατρού, όπως έχει επιβάλει η Διοίκηση του εργοστασίου. Ισως στο επόμενο ατύχημα, ο εργάτης ή οι εργάτες να σταθούν πιο τυχεροί...

Και κάτι ακόμα: Οι συνδικαλιστές στο εργοστάσιο της Μεγαλόπολης εξάντλησαν την αγωνιστικότητά τους, μετά το θανατηφόρο δυστύχημα των δύο εργατών, με έναν περιορισμένο αριθμό από τρίωρες - τουφεκιές στον αέρα - στάσεις εργασίας. Και όταν έσβησαν οι ζωές των δύο εργατών μετά την ολιγοήμερη μάχη με το θάνατο, τις σταμάτησαν και αυτές. Το πάθημα - ο θάνατος των δύο εργατών και ο τραυματισμών άλλων έξι - δεν έγινε μάθημα στη Διοίκηση, γιατί, πρώτα απ' όλα, δεν έγινε μάθημα στους συνδικαλιστές εκείνους, οι οποίοι υποτίθεται ότι πρέπει να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργατών. Δυστυχώς, κάτι σάπιο υπάρχει στο «βασίλειο της Δανιμαρκίας».