ΘΗΒΑ (του ανταποκριτή μας).--

Σ' επίσχεση εργασίας για 17η μέρα βρίσκονται οι 75 εργαζόμενοι της κλωστοϋφαντουργίας ΤΕΞΤΙΛΙΑ ΑΕ (πρώην Μιχαηλίδης) στην περιοχή της Θήβας, διεκδικώντας την καταβολή δεδουλευμένων δυόμισι μηνών, αναδρομικές αυξήσεις μισθών και μεροκάματων 4 ετών, αλλά και τη συνέχιση λειτουργίας του εργοστασίου, αφού οι προτάσεις του εργοδότη, βιομηχάνου Π. Βασιλειάδη, είναι... «πονηρές». Συγκεκριμένα, ο εργοδότης, σε τριμερή συνάντηση που έγινε την προηγούμενη Δευτέρα, στο υπουργείο Εργασίας, πρότεινε στο σωματείο να τους καταβάλλει δεδουλευμένα, καθυστερούμενες αυξήσεις και αποζημιώσεις σε δόσεις... αλλά να κάνουν αποδεκτές τις απολύσεις τους ή να δεχτούν δίμηνη άδεια άνευ αποδοχών για να τους επαναπροσλάβει (;) το Γενάρη του 2003!!

Βέβαια, μια τέτοια «φιλεργατική» πρόταση απορρίφθηκε ασυζητητί και η γενική συνέλευση των εργαζομένων που έγινε την Τρίτη το πρωί στο χώρο του εργοστασίου, επικύρωσε την απόφασή τους να συνεχίσουν την επίσχεση εργασίας και ν' αξιοποιήσουν, παράλληλα, όλες τις μορφές κινητοποιήσεων μέχρι να δικαιωθούν.

Οι 75 εργαζόμενες και εργαζόμενοι που έχουν απομείνει σήμερα - από την πάλαι ποτέ κραταιά κλωστοϋφαντουργία «Μιχαηλίδης - Τεξτίλια», στην οποία απασχολούνταν πάνω από 450 εργαζόμενοι - είναι δοκιμασμένοι στους αγώνες, γυναίκες και άντρες που τα πλεμόνια τους έχουν γεμίσει χνούδι και οι περισσότεροι απ' αυτούς γνωρίζουν ότι και τότε, το 1986(που έκλεισε για πρώτη φορά το εργοστάσιο) και το 1990 που ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων το ξανάκλεισε και το 1998 που «τρίτωσε το κακό», ο φταίχτης ήταν ο ίδιος). Οι κυβερνητικές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που πρόσφεραν «γήν και ύδωρ» στους εργοδότες -βιομηχάνους- χαρίζοντάς τους τα χρέη ή παραδίδοντας την τεράστια βιομηχανία έναντι «πινακίου φακής», ενώ στους εργαζόμενους που παράγουν τον πλούτο επιφύλασσαν την ανεργία και τη φτώχεια. Ετσι και σήμερα ο «νέος» ιδιοκτήτης Π. Βασιλειάδης αξιοποιώντας προγράμματα και επιδοτήσεις, κερδοσκοπεί, «χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη». Και όπως δήλωσαν χτες το πρωί στην εφημερίδα μας οι εργαζόμενοι, «ο κόμπος έφτασε στο χτένι»!