Ακόμα πιο σφιχτός και αυστηρός θα έπρεπε να ήταν κατά τον ΣΕΒ, ο αντιλαϊκός προϋπολογισμός του 2003. Ετσι, στα πρώτα σχόλιά του επί του προϋπολογισμού, ο ΣΕΒ θέτει ερωτήματα για το πόσο ρεαλιστικός και αξιόπιστος είναι στην κατεύθυνση του στόχου για τη νομισματική σταθερότητα και τη συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά και τη διατήρηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.

Σε ό,τι αφορά στις δαπάνες, ο ΣΕΒ παρατηρεί πως οι πρωτογενείς δαπάνες αναμένεται ότι θα αυξηθούν με ρυθμό 6%, κάτι που αποτελεί βελτίωση έναντι της αύξησης 8,4% που, τελικά, σημειώθηκε το 2002. Ομως -σημειώνει- πρέπει να υπενθυμισθεί ότι ο αρχικός στόχος για τις δαπάνες το 2002 ήταν 6,1%. Με άλλα λόγια, τονίζει, «η δημοσιονομική πρόθεση για το 2003 δεν είναι πιο αυστηρή από ό,τι για το 2002, ενώ θα έπρεπε. Διατηρεί τις δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 20%, ενώ θα έπρεπε να τις έχει περιορίσει». Οπως επισημαίνουν στη συνέχεια οι βιομήχανοι, η «αναταξινόμηση των μεγεθών του προϋπολογισμού με βάση τους νέους όρους της Eurostat είχε ως αποτέλεσμα, τη μετατροπή των προϋπολογισμών των δύο τελευταίων ετών από πλεονασματικούς σε ελλειμματικούς, αλλά και τη μεγάλη αύξηση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ».

Είναι, συνεπώς, πιθανόν -συνεχίζει ο ΣΕΒ- να υπάρξουν σημαντικές αναθεωρήσεις και αποκλίσεις στη διάρκεια της εκτέλεσης. Η εμπειρία του 2002 είναι χαρακτηριστική τόσο με τις αναθεωρήσεις σε κρίσιμα μεγέθη όσο και με τις υπερβάσεις στον τομέα των δαπανών: Οι δαπάνες για αποδοχές προσωπικού παρουσίασαν υπέρβαση 211 εκατ. ευρώ. Οι δαπάνες για ασφάλιση περίθαλψης 116 εκατ. ευρώ. Οι λειτουργικές και λοιπές δαπάνες 170 εκατ. ευρώ. Ετσι, οι συνολικές δαπάνες που είχαν προϋπολογιστεί να αυξηθούν κατά 6,1% αυξήθηκαν, τελικά, κατά 8,4%.

Από την πλευρά του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών, σημειώνει ότι ο προϋπολογισμός έχει θετικά στοιχεία ως την επιδίωξη της ανακατανομής των οικονομικών πόρων, δεν ενισχύει όμως την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας και δεν είναι προς την κατεύθυνση της αύξησης της ανταγωνιστικότητας, που θα δώσει ώθηση και ορμή στην οικονομία.