Το γεγονός ότι, με τις επίμονες και δυναμικές κινητοποιήσεις τους, οι αγρότες της Θεσσαλίας κατάφεραν τη μερική, έστω, ικανοποίηση κάποιων από τα δίκαια αιτήματά τους - οι βαμβακοπαραγωγοί παίρνουν άλλες 25 δρχ. ανά κιλό από εθνικές ενισχύσεις και οι παγετόπληκτοι αποζημιώσεις για τις καταστροφές στις καλλιέργειές τους - αποδεικνύει ότι «κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος» και δεν ισχύουν τα περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», που «σερβίρουν» οι κάθε λογής υπηρέτες της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης.

Ομως, παρά το γεγονός ότι οι Θεσσαλοί αγρότες αισθάνονται δικαιωμένοι που επέλεξαν τον αγώνα για να εξασφαλίσουν το ψωμί τους και να βρουν το δίκιο τους, δεν πανηγυρίζουν για τα κέρδη τους. Οχι μόνο γιατί πρόκειται για «ψίχουλα», που δε φτάνουν ούτε για να «πάρουν μιαν ανάσα», αλλά και γιατί γνωρίζουν ότι αυτά τα κέρδη είναι πρόσκαιρα, καθώς όσο θα συνεχίζεται η αντιαγροτική πολιτική, θα ξαναεμφανιστούν τα ίδια κι άλλα πολλά και πιο οξυμένα προβλήματα.