«Ανταγωνιστικότητα με ποιότητα»! Αυτό είναι το νέο σύνθημα που λανσάρισε στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρός της Χρ. Πολυζωγόπουλος. Κάλεσε δε τους εργαζόμενους να απαντήσουν θετικά σε αυτή τη «στρατηγική». Με λίγα λόγια τούς κάλεσε να αποδεχτούν έναν από τους στρατηγικούς στόχους της «Λευκής Βίβλου», της ΟΝΕ και του ντόπιου ΣΕΒ.

Γιατί, όσο και αν η «ανταγωνιστικότητα» παρφουμάρεται με «ποιότητες» και άλλα τινα, η ουσία της δεν αλλάζει. Και η ουσία αυτή σημαίνει μεγαλύτερη εκμετάλλευση, περισσότερα κέρδη για τους εργοδότες και μικρότερους μισθούς για τους εργάτες. Αυτό συνέβαινε παντού και πάντα στον καπιταλισμό. Μάλιστα, όσο πιο οξυμένος είναι ο ανταγωνισμός, ανάμεσα στους καπιταλιστές, όσο δηλαδή αντιστοιχούν περισσότερα προϊόντα ανά εργαζόμενο, τόσο αυξάνονται και τα κέρδη των καπιταλιστών, ανεξάρτητα από το ποιος καπιταλιστής βγαίνει πιο ενισχυμένος απ' αυτόν τον ανταγωνισμό. Το σίγουρο είναι ότι το κομμάτι (μισθός), που αντιστοιχεί στους εργαζόμενους μειώνεται.

Η ανταγωνιστικότητα παντού και πάντα, σε ένα σύστημα όπου τα μέσα παραγωγής ανήκουν στους καπιταλιστές, όπου η απόσπαση υπεραξίας είναι αυτοσκοπός και κινητήρια δύναμη του συστήματος, θα αποβαίνει σε βάρος των εργαζομένων. Η υιοθέτησή της, από τα συνδικάτα και μάλιστα ως «στρατηγική», είναι μια βόμβα στα θεμέλια της οργάνωσης των εργαζομένων. Είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου για τα ίδια και τον ιστορικό τους ρόλο.

Η «ανταγωνιστικότητα» και η αύξηση του εργατικού εισοδήματος, είναι έννοιες (δυνάμεις) που διαρκώς βρίσκονται σε ανειρήνευτη διαμάχη. Η ενίσχυση της πρώτης, σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης, με ή χωρίς... ποιότητα!