Σε περιβάλλον «εικονικής πραγματικότητας» - κυριολεκτικά και μεταφορικά - «ζει» το «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου», όπως προκύπτει από τη χτεσινή παρουσίαση του προγράμματός του για το 2000.

Κυριολεκτικά, γιατί ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων του κινείται γύρω από αυτό που ονομάζεται «κυβερνοχώρος». Αυτό βέβαια δε θα ήταν πρόβλημα - κανείς δεν αρνείται τις δυνατότητες της τεχνολογίας - αν δεν υπήρχε και η μεταφορική πλευρά της «εικονικής πραγματικότητας» του ΕΚΕΒΙ. Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου προκύπτει ότι το ΕΚΕΒΙ «κατόρθωσε να διαμορφώσει τους όρους μιας ευρύτερης συναίνεσης» αναγνωστικού κοινού και φορέων, όπως είπε ο διευθυντής του Χρήστος Λάζος, για να προσθέσει λίγο αργότερα ότι το ΕΚΕΒΙ «θα αναπτύξει ένα γόνιμο και σε βάθος διάλογο με όλους τους φορείς του βιβλίου».

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι: πώς και πότε διαμορφώθηκε αυτή η «συναίνεση», αφού τώρα «θα» αναπτυχθεί ο διάλογος με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Και δεύτερον, πώς εννοεί αυτόν το διάλογο το ΕΚΕΒΙ, όταν ο, παρών στη συνέντευξη, πρόεδρος της ΠΟΕΒ κατάφερε να πει δυο λόγια, χάρη στην επιμονή του μπροστά στην αρχική άρνηση του Χ. Λάζου να του δοθεί ο λόγος (!).

Στη συνέντευξη μίλησε και η πρόεδρος του ΕΚΕΒΙ Ρένα Σταυρίδη- Πατρικίου, η οποία ανάμεσα σε άλλα είπε πως στόχος του κέντρου είναι η «αποκατάσταση του βιβλίου στο κέντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος». Και όσοι πίστεψαν για λίγο ότι το ΕΚΕΒΙ θα ασχοληθεί σοβαρά με τη στήριξη του βιβλίου, ο Χ. Λάζος «εξήγησε» ότι «ο ρόλος του ΕΚΕΒΙ δεν είναι παρά ενισχυτικός των δυνάμεων της αγοράς», υπενθυμίζοντας πως αποτελεί πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και μη βλέποντας τίποτα κακό στο ότι το ΕΚΕΒΙ συμμετέχει ως μέτοχος (βλέπε κερδοσκόπος) στην ηλεκτρονική τράπεζα πληροφοριών για βιβλία «ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ ΑΕ».

Οσον αφορά το ίδιο το πρόγραμμα δεν αλλάζουν πολλά πράγματα, εκτός από τη δημιουργία «Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών Μετάφρασης» και μετατόπιση στην ενίσχυση εκδόσεων για τις επιστήμες του ανθρώπου.