Οσοι εμφορούνται από αντιαμερικανισμό θα πρέπει να ψαχτούν μέσα τους μήπως κρύβουν κάποιο τρομοκράτη! Κάπως έτσι αποκωδικοποιείται το μήνυμα, ένα από τα κεντρικά, που εκπέμπεται από τη δίκη της «17Ν». Ο αντιαμερικανισμός δηλαδή επιχειρείται να ταυτιστεί με τη «17Ν», άρα και με την τρομοκρατία. Δεν ήταν, λοιπόν, αβάσιμες ούτε υπερβολικές οι ανησυχίες που είχαν εκφραστεί ότι στο εδώλιο της δίκης θα προσπαθήσουν να καθήσουν συνθήματα, ιδανικά, αξίες και αγώνες του λαού. Αναγκαίες, λοιπόν, ορισμένες αποσαφηνίσεις. Ο αντιαμερικανισμός της «17Ν» είναι τυφλός, εθνικιστικός και προσχηματικός. Ακόμα χειρότερα οι αντιαμερικάνικες «διακηρύξεις» της αποτελούν το ιδεολογικό περιτύλιγμα μιας σειράς δολοφονικών ενεργειών σε βάρος αθώων ή «αναλώσιμων» κρίκων του αμερικανικού κρατικού μηχανισμού.

Αντικειμενικά, ο αντιαμερικανισμός της «17Ν» συναντά και εξυπηρετεί τα σχέδια των ιμπεριαλιστών για τρομοκράτηση και καθυπόταξη του ελληνικού λαού. Είναι το καλύτερο άλλοθι για τρομονόμους, ένταση της κρατικής καταστολής κ.ο.κ. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά τα χρόνια οι αντιαμερικανικού περιεχομένου προκηρύξεις της «17Ν» γνώριζαν «παραδόξως» μεγάλη δημοσιότητα και προβολή. Στην πραγματικότητα στόχος ήταν το προβοκάρισμα του γνήσιου αντιαμερικανισμού που διαμορφώθηκε και εδραιώθηκε για πολύ συγκεκριμένους λόγους στον ελληνικό λαό. Ο αντιαμερικανισμός αυτός σημαίνει «όχι» στον ιμπεριαλισμό, «όχι» στο σύστημα που γεννά πολέμους και καταληστεύει τον πλούτο των λαών, «όχι» στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές που με την ακόρεστη δίψα τους για μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των αγορών, αποτελούν την «υλική βάση» του πολέμου. Στη βάση αυτή, βαδίζουμε μαζί με τον αμερικανικό λαό.

Της μόδας, τελευταία, είναι ένας άλλος αντιαμερικανισμός, ο ευρωπαϊκός, ο οποίος εκπορεύεται κυρίως από το γαλλογερμανικό άξονα και χρησιμοποιείται από αυτόν ως εργαλείο ενίσχυσης της θέσης του έναντι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Συμπέρασμα; Δεν είμαστε όλοι αντιαμερικανοί για τους ίδιους λόγους...