Το «έγκυρο» αμερικανικό περιοδικό «Forbes» δημοσίευσε, πρόσφατα, μια έρευνα, σχετικά με τους πλουσιότερους ηγέτες κρατών στον κόσμο. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσιότερων αρχηγών και μόνο μερικοί «Κροίσοι», όπως ο βασιλιάς Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας ή ο σουλτάνος του Μπρουνέι, Χάτζι Μπολκιάχ, τον ξεπερνούν στα πλούτη... Το περιοδικό παραδέχεται, πάντως, ότι η εκτίμηση της προσωπικής περιουσίας του Φιντέλ Κάστρο έγινε με έναν περίπλοκο υπολογισμό, ως ένα ποσοστό, δηλαδή του Ακαθάριστου Εσωτερικού Προϊόντος της Κούβας (!!!).

Η έρευνα αυτή του ...εμβριθούς και ...αμερόληπτου αμερικανικού περιοδικού, μου έφερε στο νου την περίπτωση της Κορνηλίας, της μητέρας των Γράκχων, που διαβάζαμε κάποτε (προ ...εξηκονταετίας και πλέον), στο βιβλίο της Ρωμαϊκής Ιστορίας. Οι Ρωμαίοι αδελφοί, Τιβέριος και Γάιος Γράκχος, ήταν εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής τους. Εκτιμήθηκαν και αγαπήθηκαν πολύ, κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, για τον ευγενικό, λιτό και αφιλοκερδή χαρακτήρα τους, αλλά, προπαντός, γιατί, ως δήμαρχοι της Ρώμης, αγωνίστηκαν για την καταπολέμηση της δυστυχίας, για τη διανομή της γης στους ακτήμονες και για τη βελτίωση της θέσης των αγροτών και, γενικά, των φτωχών. Η μητέρα τους, η Κορνηλία, δέχτηκε κάποτε στο σπίτι της κάποιες πλούσιες Ρωμαίες κυρίες. Ηρθαν όλες ντυμένες με πανάκριβα, φανταχτερά φορέματα και με, επίσης, πανάκριβα στολίδια και κοσμήματα, ενώ εκείνη ήταν ντυμένη λιτά, με έναν απλό χιτώνα, και χωρίς στολίδια κρεμασμένα στο λαιμό της. Οταν οι φανταχτερές κυρίες (προφανώς για να τη «σνομπάρουν»), της ζήτησαν να τους δείξει και εκείνη τα πλούτη και τα κοσμήματά της, η Κορνηλία έφερε και τους παρουσίασε τους δύο γιους της, τον Τιβέριο και τον Γάιο. «Ορίστε», τους είπε. «Αυτά είναι τα δικά μου πλούτη, τα στολίδια και τα κοσμήματά μου».

Ο Φιντέλ Κάστρο δεν έχει, βέβαια, τα υλικά πλούτη που ψάχνουν να βρουν, και που εκτιμούν όσο τίποτε άλλο, οι «εμβριθείς» αναλυτές, θιασώτες και λιβανιστές «του μαύρου κόσμου, του ληστή που προσκυνάνε». Αλλα πλούτη, εκτός από το χακί χιτώνιο του και από ένα κοστούμι και μια γραβάτα, για ώρα ανάγκης (όταν χρειαστεί, δηλαδή, να παρουσιαστεί σε κάποια «επίσημη» παγκόσμια σύναξη), δε διαθέτει. Διαθέτει, όμως, τα ανεκτίμητα πλούτη, τα διαμάντια και τα κοσμήματα της μητέρας των Γράκχων. Εχει να επιδείξει σ' αυτούς τους «άφρονες πλουσίους», τον πραγματικά αξιαγάπητο, τον ηρωικό και ανυπότακτο κουβανικό λαό, που «κόντρα σε όλους τους ανέμους και τις θύελλες», έχτισε και χτίζει εκεί, «μέσα στο στόμα του λύκου», καρφί στο μάτι και μαχαίρι στο υπογάστριο της υπερδύναμης, τη σοσιαλιστική δημοκρατία του, που οι αιμοβόρες ύαινες του ιμπεριαλισμού, παρ' όλες τις λυσσώδεις επιθέσεις τους, δεν μπόρεσαν να την ανατρέψουν. Κοσμήματα βαρύτιμα στο στήθος του, ο Φιντέλ Κάστρο έχει ένα αστραφτερό μετάλλιο, που γράφει απάνω «Κόλπος των Χοίρων» να συμβολίζει εσαεί το «τσάκισμα της μύτης» των ιμπεριαλιστών, και ένα αριστείο ανδρείας του λαού του, που ο ίδιος τον οδηγεί σταθερά και αταλάντευτα στο δρόμο της τιμής και της ανάπτυξης, στη νέα κοινωνία του σοσιαλισμού και της παγκόσμιας ειρήνης.