Περιττό, βέβαια, να σημειώσουμε, ότι όλα τα παραπάνω ...διαφεύγουν της «Αυριανής» - πλην της καταγγελίας των υπέρογκων και προκλητικών μισθών. Οπως της «διαφεύγει» και η συντελούμενη αλλοτρίωση και χειραγώγηση των συνειδήσεων μέσω των διαδικασιών αυτών, κυρίως σ' εκείνους τους κρίκους, οι οποίοι υποτίθεται πως έχουν χρέος να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, να οργανώνουν και να καθοδηγούν την πάλη και τους αγώνες τους.

Και για να μην αδικούμε την «Αυριανή», το ίδιο συμβαίνει με την ολότητα των αστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Οι όποιες καταγγελίες τους - αν και όταν γίνονται, για προκλητικά φαινόμενα όπως το προαναφερόμενο - στέκονται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός. Ακόμη και όταν επιχειρούν μια βαθύτερη διερεύνηση του φαινομένου, αποφεύγουν συστηματικά να το συνδυάσουν με την ουσία των εφαρμοζόμενων αντιλαϊκών πολιτικών. Συνήθως κάνουν το ακριβώς αντίθετο, επιχειρώντας να «φορτώσουν» τις αιτίες αποκλειστικά και μόνο σε κάποια πρόσωπα ή σε κάποιους λαθεμένους χειρισμούς και αποφάσεις. Κι έτσι, τα χρόνια και οι δεκαετίες περνάνε, τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι πολιτικές και πρακτικές, που γεννούν πλούτο για τους λίγους, φτώχεια και προβλήματα για τους πολλούς, παραμένουν.