Η ανάγκη ενίσχυσης του συνεταιριστικού κινήματος των Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων, καθώς και τα καθήκοντα του συνδικαλιστικού τους κινήματος για την υποστήριξη αυτής της προσπάθειας, ήταν το κεντρικό θέμα συζήτησης, στην πανελλαδική σύσκεψη που συγκάλεσε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών -Βιοτεχνών - Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), το περασμένο Σάββατο στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας, με τη συμμετοχή εκπροσώπων συνεταιρισμών και ομοσπονδιών - μελών της.

Οι συνεταιρισμοί μπορούν να αποτελέσουν «ένα διαφορετικό πόλο συγκέντρωσης απέναντι σ' αυτόν του μεγάλου κεφαλαίου», επισήμανε, μιλώντας στο «Ρ», ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Φέτσης και πρόσθεσε ότι απαιτούνται, ταυτόχρονα, πρόσθετα μέτρα στήριξης των μικρών επιχειρήσεων: «Δε φτάνει η ιδέα και ο αυθορμητισμός, χρειάζονται μέτρα στήριξης που θα διαφοροποιούν το οικονομικό περιβάλλον, θα περιορίζουν την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν υπάρχει καμιά "νησίδα" που θα απορροφά τους κραδασμούς του περιβάλλοντος, χρειάζεται συγκέντρωση δυνάμεων».

Στη σύσκεψη τοποθετήθηκαν πολλά συνδικαλιστικά και συνεταιριστικά στελέχη και εκφράστηκε μια θετική διάθεση για την τόνωση της συνεταιριστικής ιδέας, παρά την υποχώρηση που παρατηρείται τα τελευταία 20 χρόνια. Για το θέμα μίλησαν, επίσης: Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Ν. Παπασυριόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στις πολιτικές που ασκούνται για τους αστικούς συνεταιρισμούς και την ανάγκη ανάπτυξης μιας νέας συνεταιριστικής ιδέας. Ο καθηγητής των ΤΕΙ Αρτας Δ. Ξυλογιάννης, σχετικά με την πολιτική της ΕΕ και τη διεθνή πείρα για τους συνεταιρισμούς. Ο επίκουρος καθηγητής της Νομικής Σχολής Θράκης Β. Καρύδης για το θεσμικό πλαίσιο των συνεταιρισμών. Τοποθετήθηκαν, επίσης, οι καθηγητές Δ. Κασσαβέτης και Γ. Δασκάλου, καθώς και οι εκπρόσωποι των παρατάξεων στη ΓΣΕΒΕΕ.

Ο Δ. Φέτσης τόνισε, στην εισήγησή του, ότι «είναι απαραίτητο να βρεθούν διέξοδοι για τους μικρούς Επαγγελματίες, Βιοτέχνες και Εμπόρους, οι οποίοι αποτελούν ένα ειδικευμένο παραγωγικό δυναμικό, χρήσιμο, που με μια συλλογική οργάνωση θα μπορέσουν να κρατήσουν τη δουλιά τους και το εισόδημά τους και υπό προϋποθέσεις αντιμονοπωλιακής ανάπτυξης να συμβάλουν τα μέγιστα στην κοινωνική ανάπτυξη της χώρας μας».

Ο συνδικαλιστής πρόσθεσε ότι «η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση είναι μια αντικειμενική διαδικασία» και το ζητούμενο είναι «να δημιουργηθούν προϋποθέσεις η συγκέντρωση να πραγματοποιηθεί από τους ίδιους τους Επαγγελματίες - Βιοτέχνες και Εμπόρους μέσα από τις συλλογικές κοινωνικές οργανώσεις, τους συνεταιρισμούς».

Αναφερόμενος στα καθήκοντα του συνδικαλιστικού κινήματος, ο Δ. Φέτσης τόνισε ότι η δράση του αποτελεί τη «θωράκιση του συνεταιριστικού κινήματος» και έθεσε σαν βασικές διεκδικήσεις:

• «Ανάπτυξη κλαδικών και περιφερειακών πολιτικών με ενιαίες δράσεις, με συγκεκριμένο σχέδιο, οι οποίες θα προωθούν το συνεταιρισμό σε πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα.
• Θέσπιση από το κράτος ενός ευνοϊκού ειδικού καθεστώτος χρηματοδότησης των συνεταιρισμών με διαθέσιμα κεφάλαια, επιτόκια με μια μονάδα πάνω από το πληθωρισμό, με την εγγύηση του κράτους.
• Ριζική φορολογική δημοκρατική μεταρρύθμιση, με επιμέρους αιτήματα τη δημιουργία αφορολόγητου αποθεματικού, την κατάργηση του συντελεστή 35% και την άρση των αντικινήτρων».

Χαρακτηριστική ήταν και η τοποθέτηση, εκ μέρους της ΔΗΚΕΒΕ, του Β. Μαμάη, ο οποίος τόνισε ότι «οι συνεταιρισμοί δε βρίσκονται στην ατζέντα των σημερινών κομμάτων εξουσίας. Η ίδρυσή τους σε μαζική κλίμακα είναι υπόθεση πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ, προσανατολισμένου σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Οι μικροί ΕΒΕ και οι αυτοαπασχολούμενοι, ταυτόχρονα με την πάλη τους για να αποκρούσουν τα εναντίον τους μέτρα, πρέπει να επιδιώκουν αγωνιστικά την ανατροπή της εφαρμοζόμενης φιλομονοπωλιακής πολιτικής, για να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα που να διευκολύνει τη συνεταιριστικοποίηση».