Οχυρό της δημοκρατίας θεωρεί τους δικαστές και τους αστυνομικούς ο εισαγγελέας της έδρας στη δίκη της «17 Ν», Χ. Λάμπρου. Ο εν λόγω εισαγγελικός λειτουργός, που προσφάτως προήχθη σε αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, δεν είναι πρώτη φορά που δίνει δείγματα γραφής του συντηρητισμού, της κατασταλτικής αντίληψης, μέσω της οποίας αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τη δημοκρατία, αλλά και του αντικομμουνισμού του. Στην αρχή της δίκης είχε αρνηθεί, σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, να αναγνωρίσει πολιτικό χαρακτήρα σε πολιτικές πράξεις που εκφεύγουν των ορίων του νόμου. Στη συνέχεια, άδραξε ευκαιρία για να αποκαλέσει τον Φιντέλ Κάστρο δικτάτορα. Τελευταία, καλούσε να βγάλουμε συμπέρασμα υπέρ της αστικής δημοκρατίας, επειδή συνέβησαν όσα συνέβησαν στις πρώην χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού που οδήγησαν στην επικράτηση της αντεπανάστασης. Χθες, επιχειρηματολογώντας κατά του αιτήματος του Σ. Ξηρού να κηρυχτούν άκυρες οι προανακριτικές ομολογίες του, καθώς και η ομολογία του στον εφέτη ανακριτή Λ. Ζερβομπεάκο, βρήκε μιαν ακόμη ευκαιρία για να απογειώσει τη σκέψη του: «Σας έχω πει και προσωπικώς κ. πρόεδρε - είπε - ότι η δημοκρατία δεν έχει 45άρια. Τους δικαστές έχει. Τους προανακριτές έχει, τους ανακριτές έχει. Αυτοί είναι το οχυρό της δημοκρατίας». Το γεγονός ότι η χούντα των συνταγματαρχών διόρισε πρώτο πρωθυπουργό της τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κ. Κόλλια φαίνεται να μην προβληματίζει καθόλου τον σημερινό αντιεισαγγελέα του ανωτάτου δικαστηρίου, Χρ. Λάμπρου.

Αναφορικά με την ένσταση του Σ. Ξηρού, ο Χρ. Λάμπρου πρότεινε να απορριφθεί και στην ίδια πρόταση προσχώρησε και ο αναπληρωτής εισαγγελέας Β. Μαρκής. Και οι δύο εισαγγελείς ισχυρίστηκαν ότι ο κατηγορούμενος είχε πλήρη διαύγεια, όταν προέβαινε σε ομολογίες κατά το στάδιο της προανάκρισης και της τακτικής ανάκρισης. Μάλιστα, ο Χρ. Λάμπρου ισχυρίστηκε ότι ο Σάββας Ξηρός ομολόγησε, γιατί άκουσε τον πατέρα του επειδή «κάτι είχε μείνει μέσα του και από τον Χριστό και από το Θεό και από την Αλήθεια», γιατί δεν τα έσβησε όλα «αυτή η καταραμένη, η ένοπλη επαναστατική πάλη». Επιπλέον επιχείρησε να προσεταιριστεί τον κατηγορούμενο με το δέλεαρ των προνομίων του τρομονόμου, εκθειάζοντάς τον για τις ομολογίες του, στις οποίες, όπως είχε πει παλιότερα, στηρίζεται όλο το κατηγορητήριο. «Θα ήμουν ευτυχής - είπε για τον κατηγορούμενο - εάν και στην αρχή της διαδικασίας σε αυτή τη δίκη έλεγε: "Εγώ πηγαίνω με την πλευρά του νόμου, της συντεταγμένης κοινωνίας, και αποκρούω τη βία, βοήθησα άλλωστε". Κύριοι δικαστές, αν ένας δικαιούτο το ελαφρυντικό του νόμου είναι ο Σάββας Ξηρός. Πραγματικά το λέω αυτό το πράγμα και το περίμενα και από τον ίδιο. Δε με βοήθησε».

Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και οι συνήγοροι της Πολιτικής Αγωγής, οι οποίοι εκθείαζαν προκλητικά τις αρχικές ομολογίες του Σάββα Ξηρού, αλλά και τον ίδιο, χαρακτηρίζοντας ως μόνη αξιέπαινη στάση αυτήν της κατάδοσης. Μάλιστα, ο Α. Κατσαντώνης χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο ως την τραγικότερη προσωπικότητα της δίκης, ενώ δήλωσε ότι δεν τον θεωρεί στυγερό δολοφόνο, αλλά έναν άνθρωπο που έπραξε όσα έπραξε κινούμενος από πολιτικά κίνητρα. Ο Αλ. Κατσαντώνης ερμήνευσε την τωρινή στάση του Σ. Ξηρού, να αρνείται τις αρχικές ομολογίες του, ως αποτέλεσμα των τύψεων που νιώθει απέναντι στους συντρόφους του. Στο σημείο αυτό, ο Σ. Ξηρός οργίστηκε και αποχώρησε από τη δικαστική αίθουσα.

Στην αρχή της διαδικασίας, ο Σ. Ξηρός ανέπτυξε την ένστασή του να μην αναγνωριστούν ως έγκυρες οι προανακριτικές του καταθέσεις, καθώς και η κατάθεσή του στον εφέτη ανακριτή, με το σκεπτικό ότι είναι προϊόν της κατάστασης της υγείας του, του συνδρόμου αισθητηριακής απομόνωσης που του προκλήθηκε από τη νοσηλεία του στην Εντατική, αλλά και προϊόν βίας και χρήσης ψυχοφαρμάκων σε βάρος του.

Το δικαστήριο θα αποφανθεί επί της ενστάσεως τη Δευτέρα, αν και το θέμα είναι τυπικό, διότι τις επίμαχες απολογίες τις έχει χαρακτηρίσει έγκυρες το παραπεμπτικό βούλευμα, το οποίο είναι και αμετάκλητο.