Ο Νίκος Ζαχαριάδης αναδεικνύεται στην καθοδήγηση του ΚΚΕ, (εκλέχθηκε ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος το 1931), σε μία ταραγμένη και θυελλώδη περίοδο για την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο. Ως ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για 25 χρόνια συμβάλλει αποφασιστικά ώστε το ΚΚΕ να προσανατολιστεί σωστά στα προβλήματα και τους αγώνες του λαού, να στηριχτεί στις κομμουνιστικές αρχές και στην εφαρμογή του μαρξισμού - λενινισμού, να δυναμώσει τις γραμμές του και τους δεσμούς του με την εργατική τάξη και το λαό. Υπήρξε αταλάντευτος εχθρός της πλουτοκρατίας και των αστοτσιφλικάδων, πιστός στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού. Βιώνει έντονα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και ενεργά το δεύτερο, τον εμφύλιο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Σοβιετική Ρωσία μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, όντας μέλος της Κομσομόλ και του ΚΚΣΕ, και πρωταγωνιστεί ως ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην επαναστατική δράση του ΔΣΕ στον ελληνικό εμφύλιο. Βιώνει τις δικτατορίες πριν τον πόλεμο στην Ελλάδα, ενώ περνά, συνολικά δώδεκα χρόνια στα κάτεργα του «Ιδιώνυμου» και του Μεταξά και στο «Νταχάου» της χιτλερικής Γερμανίας.

Σε αυτές τις κρίσιμες ιστορικές, για το ελληνικό αλλά και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, στιγμές συνεργάζεται με προσωπικότητες του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, όπως ο Στάλιν, ο Δημητρώφ και άλλοι, ενώ είχε εκλεγεί μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ' Διεθνούς.

Ο Νίκος Ζαχαριάδης έχει βάλει την προσωπική του σφραγίδα στην ανάπτυξη του ΚΚΕ και του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. Η πορεία του είναι δύσκολο να αποτιμηθεί σ' ένα μικρό αφιέρωμα σαν αυτό που ξεκινάει σήμερα ο «Ριζοσπάστης». Ο ίδιος πέρασε επίσης από τις συμπληγάδες που, σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, δημιούργησαν προβλήματα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και στο ΚΚΕ, που άφησαν τα αποτυπώματά τους στη μετά την καθαίρεσή του και τη διαγραφή του από το ΚΚΕ πορεία του.

Σήμερα, 30 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη, προβάλλει ως χρέος η ολοκληρωμένη και αντικειμενική αποτίμηση της περιόδου εκείνης, αλλά και της συνεισφοράς του Νίκου Ζαχαριάδη, μακριά από υπερβολές, που πότε τον υψώνουν στα ουράνια και πότε τον ρίχνουν στα τάρταρα του αναθέματος. Μία πραγματική αποτίμηση της μεγάλης αυτής ιστορικής προσωπικότητας του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.