Την εικόνα ενός σκληρού διαχειριστή, που είναι εχθρικός απέναντι στα συμφέροντα των λαϊκών μαζών και, ταυτόχρονα, εγγυητής της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, εξέπεμψε από την εφ' όλης της ύλης συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής.

Πίσω από τα όμορφα αλλά κούφια λόγια και την υποκριτική επίδειξη «κοινωνικής ευαισθησίας», ο πρόεδρος της ΝΔ δεσμεύτηκε ότι θα συνεχίσει το «έργο» και την πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη, δίνοντας έμφαση στην επιτάχυνση των ρυθμών υλοποίησής της.

Ειδικότερα, τα μηνύματα του προέδρου της ΝΔ προς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για τη σκληρή αντιλαϊκή πολιτική του. Η «απέχθεια» που δήλωσε ότι αισθάνεται δεν αφορούσε μόνο ή κυρίως «τη λογική των προεκλογικών παροχών», όπως είπε, αλλά την «καρδιά» των δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. Η φράση του «τίποτα δεν απορρίπτουμε, αλλά και τίποτα δεν υιοθετούμε» αποδίδει με σαφήνεια τη συνολική στάση του απέναντι στα λαϊκά αιτήματα, προφανώς γιατί θέλει να έχει «λυμένα τα χέρια του» και να μην αναλάβει καμία δέσμευση προεκλογικά (μόνον) απέναντι στους εργαζόμενους. Σε καμία περίπτωση δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφερθεί, ούτε καν για ψηφοθηρικούς λόγους, τι θα κάνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, με τις συλλογικές συμβάσεις, το 8ωρο, το Ασφαλιστικό, τις κοινωνικές δαπάνες, κ.ο.κ. Προφανώς όλα αυτά υποτάσσονται στο υπέρτατο στόχο της πολιτικής του, την αύξηση δηλαδή της ανταγωνιστικότητας και της παροχής κινήτρων στο κεφάλαιο.

Μάλιστα, αναφερόμενος στο παράδειγμα του ξεπουλήματος της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», περιέγραψε, εμμέσως πλην σαφώς, τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στους εργαζόμενους που αντιδρούν στις νεοφιλελεύθερες επιλογές, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις. Ο πρόεδρος της ΝΔ, αφού ξεκαθάρισε ότι αποκρατικοποίηση σημαίνει αλλαγή του μάνατζμεντ, άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι οι εργαζόμενοι θα πειθαναγκαστούν να υποταχθούν, με την απειλή της απώλειας της θέσης εργασίας τους: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένας εργαζόμενος ο οποίος να πυροβολεί τα ίδια του τα πόδια, ειδικά όταν βλέπει ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι βιώσιμη και οδηγεί, στις περισσότερες περιπτώσεις, με μαθηματική ακρίβεια, στην ίδια τη διακινδύνευση της θέσης απασχόλησης που έχει»!

Απαντώντας σε ερώτηση ειδικά για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, απέφυγε να προσδιορίσει τη στάση του κόμματός του και παρέπεμψε «σε συνεννόηση με τις παραγωγικές δυνάμεις».

Προσπάθησε να συγκαλύψει την αναλγησία της πολιτικής του με παραπομπές στην προσωπική του ευαισθησία(!) ή δηλώνοντας ότι θα εφαρμόσει το «πακέτο Σημίτη» στη λογική «της συνέχειας του κράτους»! Η πραγματικότητα είναι ότι δεν μπορεί (ούτε θέλει) να δώσει περισσότερα από τα «ψίχουλα» του Κ. Σημίτη, ούτε επιθυμεί να υστερήσει σε εμπαιγμό του πρωθυπουργού. Το ρεσιτάλ κοροϊδίας συνεχίστηκε με το πυροτέχνημα της δήθεν εξοικονόμησης 3,5 δισ. δρχ. από την περιστολή της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας στο δημόσιο, από τα οποία θα χρηματοδοτήσει την κοινωνική πολιτική του! Παρ' όλα αυτά δεν υιοθέτησε την πρόταση να εγγυηθεί ένα «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα». Αντ' αυτού αναφέρθηκε σε ένα «Ενιαίο Ταμείο Κοινωνικής Μέριμνας», που στην πραγματικότητα θα παίζει ρόλο «φιλόπτωχου ταμείου».

Η προσοχή του Κ. Καραμανλή ήταν στραμμένη κυρίως προς τα μεγάλα αφεντικά, προς τα οποία ανέλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις, που περιλαμβάνονται στη «νέα οικονομική πολιτική» του (φοροαπαλλαγές, κίνητρα, αποκρατικοποιήσεις, απελευθερώσεις αγορών, κ.ά.). Αίσθηση ωστόσο προκάλεσε η εξόφθαλμη προσπάθειά του να καθησυχάσει τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία μέχρι πρότινος «φωτογράφιζε» ως διαπλεκόμενα, επιδιώκοντας προφανώς την προεκλογική τους στήριξη. «Το βασικό μήνυμα είναι, ότι δεν κυνηγάω μάγισσες, δεν έχω προσωπικές βεντέτες με κανέναν», τόνισε, απαντώντας σε ερώτηση τι θα κάνει με αυτούς που έχει αποκαλέσει «εθνικούς προμηθευτές» και «εθνικούς εργολάβους»...