Σχεδόν όλοι (κόμματα της αντιπολίτευσης, μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες στο Τόκιο) ανέμεναν τις πρόωρες γενικές εκλογές στην Ιαπωνία. Το μόνο, ίσως, που δε γνώριζαν ήταν η ακριβής ημερομηνία. Από προχτές το γνωρίζουν και αυτό. Στις 9 Νοέμβρη οι Ιάπωνες ψηφοφόροι καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες για να εκλέξουν νέα(;) κυβέρνηση.

Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, Γιουνισίρο Κοϊζούμι, θα επιχειρήσει να αποσπάσει το μεγαλύτερο μερίδιο στην εκλογική πίτα. «Επιτυχώς» προβλέπουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, μια που ο Κοϊζούμι απολαμβάνει ποσοστά δημοτικότητας λίγο πάνω από το 60%...

Η συνταγή του που ακολουθεί δεν είναι πρωτότυπη. Εκμεταλλεύεται τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος εν σχέσει με το τεράστιας ισχύος πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο με τις κλασικές μεθόδους λαοπλάνου. Βγάζει λάβρα κηρύγματα περί «μιας νέας εποχής» και της ανάγκης για μια «νέα δυναμική» Ιαπωνία που θα δει την οικονομία της να επανακάμπτει και θα μπορεί να δρα ανοιχτά (τουλάχιστον περιφερειακά) ως ιμπεριαλιστική δύναμη «απελευθερωμένη» απ' τα μεταπολεμικά ταμπού της αμερικανικής κατοχής...

Η προμετωπίδα της επικείμενης προεκλογικής εκστρατείας του Κοϊζούμι αναμένεται από πολλούς να είναι, για παράδειγμα, η «απαλλαγή» του κράτους απ' το τάχα «δυσβάσταχτο» κόστος των κρατικών ταχυδρομείων και των κρατικών ασφαλιστικών εταιριών... Το μαστίγιο της απόλυσης που θα χτυπήσει μια μερίδα της εργατικής τάξης γλυκαίνεται από καιρό με την άνοδο της χρηματαγοράς του Τόκιο, την ενίσχυση του γιεν, τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών ανάπτυξης... Ομως, η «ζάχαρη» του χρήματος σύντομα θα λιώσει... Και οι Ιάπωνες ψηφοφόροι, ακόμη και εάν παραπλανηθούν ή πέσουν θύματα πόλωσης και σ' αυτή την εκλογική μάχη, θα ωριμάσουν ώσπου να δώσουν την κατάλληλη απάντηση σε κάθε «Κοϊζούμι»...