Ω, ποία συγκινητική και ηρωική σκηνή για ένα νεκροθάφτη! Να ξεθάψει το πτώμα που με τόση επιμέλεια έχωνε όσο πιο βαθιά μπορούσε στο χώμα και μάλιστα σε καθημερινή βάση.

Το πώς το αντέχει να κάνει αυτή τη δουλιά αναρωτιούνταν όχι μόνον οι νυν και αεί σύντροφοί του αλλά και οι εχθροί του. Τούτο τον καιρό πρωθυπουργός, και ας μην τον ξέρει η χώρα, είναι ο Σημίτης. Επεσκέφθη ο εν λόγω τον Χρυσοχοΐδη και ελάλησε: «Ο Θεόδωρος Πάγκαλος είναι μετά σου εις πάντα όσα πράττεις». Μετά δε τα λόγια ταύτα, σηκωθείς ο Χρυσοχοΐδης ενωρίς πήγε εις τόπον τον οποίον είπεν προς αυτόν ο Σημίτης. Στο Αμπρεβουάρ, γνωστό εστιατόριο για το φιλέτο με τα μανιτάρια του, και βρήκε ο Χρυσοχοΐδης τον Πάγκαλο τον νεκροθάφτη ανύποπτον να τρώγει σχεδιάζοντας νέες επιθέσεις κατά του ΠΑΣΟΚ. Ελάλησε μπροστά του ο Γραμματέας: «Συ εξεύρεις τον Σημίτη σου και τους άνδρας αυτού ότι είναι κατάπικροι την ψυχή, διότι δίχως εσένα αισθάνονται ως άρκτος στερηθείσα των τέκνων αυτής εν τοις εκλογαίς». Και ήρεσεν ο λόγος εις τον Πάγκαλον και εδάκρυσεν.

Ολη τη νύχτα ο Θεόδωρος ξέθαβε τον νεκρό Πασόκο, γνωστό και ως Ψηφοφόρο, βρίζοντας συχνά εαυτόν για το πόσο βαθιά τον είχε παραχώσει. Και το πρωί τον παρέδωσε στους δημοσιογράφους ανασκευάζοντας ό,τι είχε πει μέχρι τότε εναντίον του νεκρού. Και εκείνοι μόνο κουδούνια δεν κρέμασαν στον Πάγκαλο, γιατί είχαν κουραστεί τα χεράκια τους να γράφουν σε καθημερινή βάση το θεοδώρειον έπος.

Ο Σημίτης γιορτάζει την επιστροφή του μόσχου του σιτευτού και, ως μοχθηρός αστός, χαίρεται γιατί αυτή τη φορά η πτώση του Θεόδωρου θα είναι οριστική. Η εκδίκηση, ως γνωστόν, είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Αυτό το λησμόνησε ο Πάγκαλος και τσίμπησε την προσφορά του αφεντικού του...