Ακάθεκτη προχωρά η κυβέρνηση στην ψήφιση του νέου καταστροφικού νομοσχεδίου για τα δάση, αδιαφορώντας πλήρως για τις αντιδράσεις και τη σκληρή κριτική που προκάλεσε η πρώτη δημοσιοποίησή του. Αντιδράσεις, οι οποίες δεν προήλθαν μόνο από τους «υστερικούς οικολόγους» - όπως είχε χαρακτηρίσει πρόσφατα τις περιβαλλοντικές και οικολογικές κινήσεις της χώρας, ο «πολύς» Ευ. Βενιζέλος - αλλά από έγκριτους νομικούς - όπως ο επίτιμος πρόεδρος του ΣτΕ Μ. Δεκλερής - και από αρμόδιες επιστημονικές οργανώσεις - όπως η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων.

Το βράδυ της περασμένη Τρίτης, ο υπουργός Γεωργίας κατέθεσε το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής και το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται να προσδιοριστεί και η ημερομηνία συνεδρίασης της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Ενα νομοσχέδιο που, όπως αρκετές φορές έχει γράψει ο «Ρ», θέτει εκτός δασικής νομοθεσίας εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, απεμπολώντας ταυτόχρονα τα δικαιώματα του Δημοσίου, επί αυτών των εκτάσεων.

Η νέα «κόπια» του νομοσχεδίου αφήνει ως έχουν τις βασικές καταστροφικές διατάξεις και κυριότερα την κυβερνητική αντίληψη για τον ορισμό των δασών, ο οποίος προβλέπει ότι, για να είναι μια έκταση δάσος θα πρέπει ο βαθμός συγκόμωσης (δασοκάλυψη) να είναι στο 25% της έκτασης του εδάφους και το εμβαδόν τής εν λόγω έκτασης να είναι τουλάχιστον τρία στρέμματα.

Με τον παραπάνω ορισμό τίθενται αυτόματα εκτός δασικής νομοθεσίας και κρατικής προστασίας άνω των 9 εκατ. στρεμμάτων, ενώ σύμφωνα με το δεύτερο σκέλος ακόμα και οι εθνικοί δρυμοί θα μπορούν να νοούνται ως άθροισμα οικοπέδων. Οι φορείς, που έχουν συστήσει την Κοινωνική Δράση για τα δάση, επισημαίνουν ότι επιπλέον των παραπάνω εκτάσεων που θα αποχαρακτηριστούν πρέπει να συνυπολογίσουμε τα 7 εκατ. στρέμματα δασικών εκτάσεων που έχουν βαθμό συγκόμωσης κάτω του 25%, τα 15 εκατ. στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων, αλλά και τις φρυγανώδεις εκτάσεις μεγέθους 4,5 εκατ. στρεμμάτων, οι οποίες επίσης τίθενται εκτός δασικής νομοθεσίας. Ενδεικτικό της καταστροφικής μανίας, στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, είναι ότι ο ορισμός που επιβάλλει μέσω του παρόντος νομοσχεδίου, βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στην καταστροφή του περιβάλλοντος από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία προτείνει έναν ορισμό ομολογουμένως πολύ πιο... φειδωλό (10% συγκόμωση, 5 στρέμματα έκταση).

Ως προς τις επιμέρους διατάξεις του, το νομοσχέδιο έχει αρκετές αλλαγές, προς το χειρότερο πάντα. Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 5 του άρθρου 1, όπου προβλέπεται η εγκατάσταση από τις δασικές υπηρεσίες ξύλινων λυόμενων οικημάτων εντός δασών για την «παροχή καταλυμάτων σε επισκέπτες δασών», προβλέπεται ότι η διαχείρισή τους μπορεί να παραχωρείται στους ΟΤΑ ή σε άλλα Νομικά Πρόσωπα. Πρόκειται, δηλαδή, για μια ακόμη παροχή προς τους ιδιώτες, οι οποίοι θέλουν να προβούν σε... δασικές μπίζνες, όπως και η παρ. 10 του άρθρου 4., σύμφωνα με την οποία μπορούν να παραχωρούνται ή να εκμισθώνονται σε εκτροφείς θηραμάτων δημόσιες εποικιστικές εκτάσεις. Ακόμη, υπάρχουν διατάξεις που αφορούν τη «δωρεά» δασών και δασικών εκτάσεων προς δήμους, το κόψιμο της χρηματοδότησης της δασοπονίας από το Κεντρικό Ταμείο Γεωργίας, την αύξηση της προίκας στην «Αγρογή ΑΕ», με επιπλέον δημόσιες εκτάσεις, κ.ά.

Η κυβέρνηση και σε αυτήν την περίπτωση έδειξε τι σημαίνει γι' αυτήν αλλά και πώς χρησιμοποιεί τους, για κάθε ζήτημα, «κοινωνικούς διαλόγους», αφού προχωρά στην ψήφιση ενός νομοσχεδίου, το οποίο μετατρέπει το πρόσφατα αναθεωρημένο (βλ. κουτσουρεμένο) Σύνταγμα, σε σύντομο «εκσυγχρονιστικό» ανέκδοτο.