Τρόμος, φόβος, φρίκη, αίμα... Σ' αυτές τις λίγες λέξεις εξαντλούνται οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι των εφημερίδων, ασφαλώς όχι λόγω λεξιπενίας. Πρόκειται για «αυτόματη» πλέον αντίδραση του συνόλου σχεδόν των ΜΜΕ μετά από κάθε τρομοκρατικό χτύπημα, καθώς μπαίνει σε εφαρμογή το άτυπο σχέδιο «διαχείριση του τρόμου». Βασική αρχή είναι η καλλιέργεια κλίματος φόβου και ανασφάλειας των λαών, ώστε να τα ξεχάσουν όλα και να δεχτούν αδιαμαρτύρητα νέες «θυσίες» στο όνομα της «ασφάλειας». Η «κοινή γνώμη» βομβαρδίζεται με τον ανείπωτο και αληθινό ανθρώπινο πόνο που προκαλούν τα δολοφονικά χτυπήματα, κατά τρόπο που να εξουδετερώνεται κάθε δεύτερη σκέψη ή αμφισβήτηση του «σεναρίου» ή των «μέτρων» των φρουρών της τάξης.

Πρόκειται για επιχείρηση πλανητικής εμβέλειας, την οποία κάθε κυβέρνηση εκμεταλλεύεται όπως τη βολεύει και όλες μαζί πατάνε πιο σκληρά τους λαούς στο σβέρκο. Κάθε τρομοκρατικό χτύπημα, όσο πιο πολλά θύματα έχει τόσο το καλύτερο, αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία, για να δοθεί ώθηση στα πλέον σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που είχαν «ατονήσει», να αφαιρεθούν δημοκρατικά δικαιώματα, να ψηφιστούν «τρομονόμοι»... Στη σκιά της «τρομοκρατίας», επιταχύνεται η κατεδάφιση των κατακτήσεων των εργαζομένων, «ξεχνιούνται» η λιτότητα, η ακρίβεια...

«Κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής στον κόσμο», διατυμπάνιζαν «προφητικά» οι αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον μετά την 11η Σεπτέμβρη. Διόλου «τυφλή», όπως τη χαρακτήρισε ο Κ. Σημίτης, δεν είναι η πολιτική που γεννά την τρομοκρατία και τους πολέμους... Η τρομοκρατία σήμερα βαφτίζεται «ισλαμική», παλιότερα «επαναστατική» ή «κόκκινη»... Ακριβώς για να δικαιολογούν οι αρχιτρομοκράτες τη σφαγή και την καθυπόταξη των λαών... Η τρομο-φοβία από τη μια, οι «ασφαλείς» Ολυμπιακοί Αγώνες από την άλλη, προσφέρουν ιδανικές συνθήκες στους «δικούς μας» να δέσουν χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό τον επόμενο χρόνο, αν δε συναντήσουν οργανωμένη και μαζική αντίσταση.