Ως μια σημαντική επιτυχία των ταξικών δυνάμεων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος μπορεί να χαρακτηριστεί η εκλογική ενίσχυση της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας», (ΔΑΣ) στο 16ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Βόλου (ΕΚΒ) και η ταυτόχρονη αποδυνάμωση της διαβόητης κεντροαριστερής πλειοψηφίας, που διοικούσε, για πολλά χρόνια, το ΕΚΒ.

Στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου, η ΔΑΣ αύξησε τις ψήφους, τα ποσοστά και τις έδρες της στο ΔΣ κι είχε μεγάλη αύξηση και στις ψήφους για τους αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από μερικά χρόνια η ΔΑΣ είχε μόνο 2 έδρες, μετά τις αύξησε σε 3, στη συνέχεια σε 4 και τώρα έφτασε στις 5. Η εκλογική άνοδος της ΔΑΣ, σε συνδυασμό με τη μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης της ΑΤΕ - η παράταξη του ΣΥΝ έχασε τις δυο από τις 3 έδρες που είχε - έχει σαν αποτέλεσμα να μην υφίσταται, πλέον, η κεντροαριστερή πλειοψηφία, που τόσο ταλαιπώρησε ένα ιστορικό Εργατικό Κέντρο και τους εργαζόμενους του Βόλου.

Πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί ως αρνητικό γεγονός ότι ο μεγαλύτερος πόλος της κεντροαριστερής συμμαχίας, η ΠΑΣΚΕ, σ' αυτήν τη φάση, δεν έπαθε «εκλογική ζημιά». Αντίθετα, αύξησε τις ψήφους και τις έδρες της. Για να το καταφέρει, όμως, χρησιμοποίησε απαράδεκτες και αντισυνδικαλιστικές μεθοδεύσεις κι έκανε παράνομες παρεμβάσεις σε εκλογικές διαδικασίες εργατικών σωματείων, ενώ την ίδια τακτική των πιέσεων και των εκβιασμών τήρησε και στη διάρκεια των ψηφοφοριών στο Συνέδριο.

Ομως, το γεγονός ότι, αυτή τη φορά, η ΠΑΣΚΕ δεν υπέστη εκλογική μείωση, ουδόλως μειώνει την απογοήτευση και την πίκρα της - και των πατρώνων της, βεβαίως - για το γκρέμισμα της κεντροαριστερής πλειοψηφίας στο ΕΚΒ, η οποία είχε καταστεί το πιο αποτελεσματικό «πρότυπο» φιλοκυβερνητικού και φιλοεργοδοτικού συνδικαλισμού και προβαλλόταν ως παράδειγμα προς μίμηση για όλη τη χώρα.

Στο 16ο Συνέδριο του ΕΚΒ ψήφισαν 115 αντιπρόσωποι κι έλαβαν (εντός παρενθέσεως, τα αποτελέσματα στο Συνέδριο του 2000):

ΠΑΣΚΕ: 48 ψήφους, 9 έδρες (43, 8), ΔΑΚΕ: 33 ψήφους, 6 έδρες (29, 6), ΔΑΣ: 25 ψήφους, 5 έδρες (19, 4), ΑΤΕ: 9 ψήφους, 1 έδρα (17, 3).

Από τη ΔΑΣ εκλέχτηκαν οι Τ. Τριανταφυλλάκος, Γ. Ρούσσας, Μ. Μαντζαβίνος, Β. Λινάρδος και Κ. Παπαδόπουλος.

Για αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ ψήφισαν 47 και η ΠΑΣΚΕ πήρε 22 ψήφους και 2 αντιπροσώπους, η ΔΑΚΕ 14 ψήφους κι έναν αντιπρόσωπο, η ΔΑΣ 9 ψήφους (από 2 στο προηγούμενο συνέδριο) και κανέναν αντιπρόσωπο και η ΑΤΕ 2 ψήφους και κανέναν αντιπρόσωπο, ενώ το 2000 είχε εκλέξει έναν.

Σε ανακοίνωσή της, μετά τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών στο Συνέδριο, η ΔΑΣ αναφέρει, ανάμεσα στα άλλα: «Η ενίσχυση της ΔΑΣ, της παράταξης που στηρίζει το ΠΑΜΕ, τόσο σε ψήφους, όσο και σε έδρες στο ΔΣ του ΕΚ Βόλου, εκφράζει, πριν απ' όλα, την έντονη δυσαρέσκεια των εργαζομένων της περιοχής μας απέναντι στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Είναι επιβράβευση της συνεπούς και αγωνιστικής στάσης της ΔΑΣ για τα προβλήματα των εργαζομένων όλο το προηγούμενο διάστημα. Η εμπιστοσύνη, που έδειξαν αρκετοί συνδικαλιστές με τη στήριξη της ΔΑΣ, δείχνει τη διάθεση, αλλά και την ανάγκη που υπάρχει για την οργάνωση των αγώνων της εργατικής τάξης της περιοχής μας, ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα. Δείχνει τη διάθεση σημαντικής μερίδας εργαζομένων της περιοχής μας, αλλά και την ανάγκη το ΕΚ Βόλου να γυρίσει τη σελίδα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού». Και η ανακοίνωση επισημαίνει ότι «η ενίσχυση της ΔΑΣ και η αποδυνάμωση της κεντροαριστερής πλειοψηφίας στη διοίκηση του ΕΚΒ είναι η πρώτη απάντηση στο κλίμα εκβιασμού συνειδήσεων, απειλών και τρομοκρατίας, που οι κυβερνητικοί - εργοδοτικοί συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ - ΑΤΕ, με το σιγοντάρισμα της ΔΑΚΕ, δημιούργησαν όλο το προηγούμενο διάστημα πριν από το Συνέδριο». Τέλος, τονίζει ότι η ενίσχυση της ΔΑΣ «αυξάνει τις ευθύνες του συνδυασμού, αλλά και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ συνολικά για την προώθηση της ταξικής ενότητας και αλληλεγγύης της εργατικής τάξης. Για την ένταση των προσπαθειών για την οργάνωση και την ανάπτυξη των αγώνων της, για το συντονισμό της δράσης της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά, τους ΕΒΕ, όλα τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Για τη συσπείρωση των δυνάμεων, με στόχο την πλήρη ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών του κεφαλαίου και των υποστηρικτών τους σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο».