Λαμβάνοντας κανείς υπόψη το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως μιας διακρατικής ιμπεριαλιστικής Ενωσης, συμπεραίνει πως βασικός πάγιος στόχος της, σε αδρές γραμμές, είναι η προάσπιση των συμφερόντων του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου. Στόχος που υπηρετείται με σειρά πολυεπίπεδων παρεμβάσεων. Ανάμεσά τους κι αυτή που αφορά στη συγκρότηση ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων.
Αλλωστε, το ομολογούν και οι ίδιοι. Θέλουν κόμματα που θα «συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής συνείδησης» (άρθρο 45). Κόμματα που το πολύ πολύ να ψελλίζουν μια υποτυπώδη κριτική ως άλλοθι πλουραλισμού. Ως εκεί όμως. Πολιτικές δυνάμεις που αμφισβητούν λιγότερο ή περισσότερο την ιμπεριαλιστική ΕΕ θα απορρίπτονται στη διαδικασία έγκρισής τους από την ΕΕ, πόσο μάλλον αν δε δηλώσουν, όπως υποχρεούνται, ότι εναρμονίζονται και υπηρετούν τις Συνθήκες της ΕΕ. Αν δεν καταθέσουν τα σέβη τους «στους βασικούς στόχους της Ενωσης... σύμφωνα με τη Συνθήκη ίδρυσης της ΕΕ και, ιδίως, το άρθρο 191 (σ.σ. Συνθήκη Μάαστριχτ)». Αν δε νομιμοποιήσουν δηλαδή τις συνθήκες προγραφής των εργασιακών κεκτημένων. Αν δεν τεθούν στην υπηρεσία των μονοπωλίων, ενισχύοντας την εξουσία τους και μετατρεπόμενα σε μοχλό επιβολής των συμφερόντων τους και τσακίσματος της ταξικής πάλης, της αντιμονοπωλιακής πάλης.
Η ντιρεκτίβα συγκρότησης ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα μέτρο για πιο αυταρχική λειτουργία σε θεσμικό επίπεδο, τόσο της ίδιας της ΕΕ, όσο και των κρατών - μελών της, ανάμεσα στα πολλά που απαιτούνται ώστε το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να εντείνει στο έπακρο την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Εκμεταλλευόμενων που στη θέση της ταξικής τους συνείδησης επιδιώκεται και με τα ευρωπαϊκά κόμματα να διαμορφώνουν «ευρωπαϊκή συνείδηση», δηλαδή χειραγωγημένη και υποταγμένη συνείδηση, «δώρο θεού» στους καιρούς της όξυνσης και των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και των ταξικών, στο εσωτερικό κάθε χώρας - μέλους της ΕΕ.
Δυστυχώς τις επιδιώξεις αυτές έσπευσαν να υιοθετήσουν κόμματα που αποκαλούνται αριστερά, όπως ο Συνασπισμός, που μάλιστα πρωταγωνιστεί σ' αυτή την ιστορία. Προσπερνώντας αδιάφορα το γεγονός ότι ανάμεσα στα κόμματα της ομάδας GUE/NGL - στην οποία μετέχει και το ΚΚΕ - υπάρχουν διαφορετικές θέσεις για μια σειρά θεμελιακά πολιτικά - ιδεολογικά ζητήματα. Υπάρχουν ωστόσο και κόμματα που δε συμφωνούν σε μια τέτοια προοπτική, που αρνούνται τον επιχειρούμενο εκχυδαϊσμό ενός κορυφαίου ζητήματος που συνιστά η συνεργασία κομμάτων με όρους που τα ίδια θα αποφασίζουν. Ανάμεσά τους και το ΚΚΕ. Και δε θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά από τη στιγμή που τα ευρωπαϊκά κόμματα είναι δεδομένο πως θα λειτουργήσουν σαν «δούρειοι ίπποι» στα χέρια του ταξικού αντιπάλου των λαών της Ευρώπης.
Το ΚΚΕ επιμένει, ενώνοντας τη φωνή του και με άλλα κόμματα, στην ανάγκη του συντονισμού δράσης, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας σε μέτωπα όπου καταγράφεται συμφωνία ανάμεσα σε κόμματα, ενάντια φυσικά στις επιλογές της ΕΕ. Εμπρακτα προωθεί το συντονισμό, λαμβάνοντας σειρά πρωτοβουλιών. Απορρίπτει όμως εκβιασμούς, αρνείται να απεμπολήσει αρχές και να υπονομεύσει τα λαϊκά συμφέροντα συμμετέχοντας στη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού κόμματος με το χαρακτήρα και το ρόλο που επιβάλλει να έχει αυτό η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
Feeds
Πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα τα περιστατικά 
