Κυριακή 9 Απρίλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΔΙΕΘΝΗ
ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ
«Συνδικαλιστικός» χαφιεδισμός

Eνω ο πόλεμος με τους Ταμίλ συνεχίζεται οξύνεται ταυτόγχρονα ο αυταρχισμός της κυβέρνησης

Associated Press

Eνω ο πόλεμος με τους Ταμίλ συνεχίζεται οξύνεται ταυτόγχρονα ο αυταρχισμός της κυβέρνησης
Η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα, υπό την πρόεδρο Τσαντρίκα Καμαρατούνγκα, εκτός από το να κυνηγά και να σφάζει Ταμίλ στον Βορρά, βρήκε κι άλλη... ιερή αποστολή: ήδη, συνεννοήθηκε με τους ηγέτες των συνδικάτων που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, τη Λαϊκή Συμμαχία, ώστε να κυνηγούν τους «σαμποτέρ» και τους «αναποτελεσματικούς εργαζόμενους». Στο ΔΝΤ μάλλον θα πρέπει να πανηγυρίζουν.

Ηδη, η δημιουργία των «εποπτικών συμβουλίων» σε κ άθε επιχείρηση και οργανισμό του δημοσίου (μελλοντικά και του ιδιωτικού;) τομέα έχει συμφωνηθεί (στα μέσα Μάρτη) μεταξύ των συνδικαλιστών του κυβερνώντος κόμματος και της προέδρου, και αυτόν τον μήνα αναμένεται να συσταθούν τέτοια «συμβούλια» σε εκείνους τους δύο τομείς που η Καμαρατούνγκα έχει την άμεση εποπτεία και ευθύνη: το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Αμυνας. Στην Κεντρική Τράπεζα της Σρι Λάνκα, κάθε συνδικάτο αναμενόταν την περασμένη εβδομάδα να «προτείνει» έναν αντιπρόσωπο για το «συμβούλιο» αυτό, το οποίο αντικείμενο θα έχει, σύμφωνα με τις επίσημες διακηρύξεις, να αυξήσει την «αποτελεσματικότητα» των εργαζομένων.

Ο τρόπος διά του οποίου η «αποτελεσματικότητα» θα αυξηθεί είχε γίνει σαφής ήδη από τον Φλεβάρη εφέτος, όταν την 21η εκείνου του μήνα η Καμαρατούνγκα και 60 ηγέτες συνδικαλιστικών οργανώσεων συναντήθηκαν. Ανάμεσα στους ηγέτες αυτούς ήταν και ο Αλεβί Μουλάνα, ο οποίος συμμετείχε με διττό ρόλο - αφ' ενός ως υπουργός της κυβέρνησης της Καμαρατούνγκα, και αφ' ετέρου ως ενεργός συνδικαλιστής (!), του συνδικάτου του συγκυβερνώντος Κόμματος Ελευθερίας της Σρι Λάνκα. Ο Μουλάνα ήταν και αυτός που έδωσε το «συμπέρασμα» της τρίωρης αυτής συνάντησης στον Τύπο: «συμφωνήθηκε, για να βελτιωθεί η απόδοση κάθε υπουργείου, τμήματος, επιχείρησης ή διοικητικού οργάνου, αξιωματούχοι των συνδικάτων να συναντώνται μια φορά το μήνα με τους επικεφαλής τους, υπό την προεδρία των αρμόδιων υπουργών και με την παρουσία των υφυπουργών, και να συζητούν το θέμα» της «αποτελεσματικότητας», εννοείται... Η Καμαρατούνγκα εμφανίστηκε «εξαιρετικά ικανοποιημένη» από την πρόταση. Συνέστησε στους υπόλοιπους υπουργούς να υιοθετήσουν ανάλογα μέτρα και ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιεί «συμπληρωματικές συζητήσεις» με τις ηγεσίες των συνδικάτων για «απολογισμό» της απόδοσης των μέτρων αυτών.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον που προέκυψε από τη συνάντηση ήταν το ότι οι ηγέτες των συνδικάτων υπέβαλαν στην Καμαρατούνγκα λίστες εργαζομένων (!), οι οποίοι χαρακτηρίζονται «αναποτελεσματικοί», ή «διεφθαρμένοι», ή «δολιοφθορείς ενάντια στα αναπτυξιακά σχέδια» της κυβέρνησης (!). Και όπως υπερηφάνως σημείωσαν οι ίδιοι αυτοί «συνδικαλιστές» (sic), η Πρόεδρος συμφώνησε στην πρότασή τους (!) να «αναλάβει δράση» (προφανώς εναντίον των εργαζομένων) και να παραπέμπει στο εξής στις «αρμόδιες» επιτροπές τα ονόματα...

Η πρωτοφανής, όσο και απίστευτη, επίδειξη χαφιεδισμού από αυτούς που υποτίθεται ότι έχουν για αποστολή να προάγουν τις εργασιακές διεκδικήσεις, έχει διάφανα πολιτικό, πέρα από τον προφανή ταξικό της, χαρακτήρα. Ετσι, στις «λίστες» υπάρχουν τουλάχιστον 600 εργαζόμενοι που ονομάζονται κατά δήλωσή τους (ή ύποπτοι) ως οπαδοί κομμάτων της αντιπολίτευσης, ή θέλουν να αναδειχτεί άλλη κυβέρνηση από αυτήν της Λαϊκής Συμμαχίας. Ακόμη, το όλο πανηγύρι, μια έκφανση του οποίου υπήρξε και διαδήλωση (τον Ιανουάριο) στην πρωτεύουσα, Κολόμπο, εναντίον των «αναποτελεσματικών, διεφθαρμένων και δολιοφθορέων» εργαζομένων, στρέφεται και εναντίον εκείνων που υποστηρίζουν τον αυτονομιστικό πόλεμο των Ταμίλ, ο οποίος συνεχίζεται εδώ και 25 χρόνια (η τελευταία του «φάση», όπως την ονομάζει η κυβέρνηση, διαρκεί από το... 1993!). Δάσκαλοι, γιατροί, στελέχη επιχειρήσεων όπως η τηλεόραση, ο σιδηρόδρομος κλπ. έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των «νομοταγών» προς την κυβέρνηση εργαζομένων και των ταγών τους.

Είναι μάλλον περιττό να λεχθεί ότι η όλη «καμπάνια» για μεγαλύτερη «αποτελεσματικότητα» και «παραγωγικότητα» των εργαζομένων στο δημόσιο συνάδει απόλυτα με την «ανάγκη» της κυβέρνησης να φέρει την οικονομία στα «μεταρρυθμιστικά» μέτρα που της έχουν ορίσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα. Στα πεδία της παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας, για παράδειγμα, η κυβέρνηση έχει ψαλιδίσει θέσεις εργασίας και έχει μειώσει τον προϋπολογισμό, ώστε να μειωθούν οι «υπέρογκες» (!) σχετικές δημόσιες δαπάνες, διαφημίζοντας παράλληλα μια «ιδιωτικοποίηση» υπηρεσιών.

Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που οι προσκείμενοι στην παράταξη της Λαϊκής Συμμαχίας παίζουν τέτοιους ρόλους. Οι περισσότεροι «συνδικαλιστές» του σήμερα διατηρούν τις θέσεις που είχαν και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης από το Κόμμα Ελευθερίας, μεταξύ του 1970 και του 1977. Και σε εκείνη τη χρονική περίοδο, οι «συμβουλευτικές επιτροπές» είχαν σχηματιστεί και αναλάβει ανάλογη δράση. Τότε βέβαια τα εκλεκτά αυτά στελέχη μιλούσαν για μέτρο που θα προωθούσε την «σοσιαλιστική ανάπτυξη», αλλά σήμερα δε χρειάζονται οι μάσκες και η έμφαση δίνεται στην «εθνική ανάπτυξη» που, οπωσδήποτε, «είναι αναγκαία για την είσοδο στη διεθνή αγορά, η οποία βρίσκεται στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης». Μια «εθνική ανάπτυξη», εννοείται, που καθορίζεται από τις δεσμεύσεις στο ΔΝΤ... Και για την οποία οι ηγέτες των συνδικάτων κόπτονται, διότι «δεν μπορούμε να μείνουμε πίσω», όπως χαρακτηριστικά είπε, ένας εξ αυτών σε συνέντευξή του σε εφημερίδα...

Κάθε αντίσταση στις επιταγές της κυβέρνησης θα κατασταλεί δίχως δεύτερη κουβέντα, κάθε εργασιακή διεκδίκηση θα βαφτίζεται αυτόματα «αντεθνική» και όποιος τολμά απλώς και μόνο να δηλώσει μη υποταγή θα απολύεται, κατόπιν μάλιστα εισηγήσεως από τα μεταλλαγμένα («εκσυγχρονισμένα» το λένε αυτό) συνδικάτα! Και ακόμη, όποιος αξιωματούχος «κριτικάρει» την κυβέρνηση με δηλώσεις του προς τον Τύπο ή άρθρα του ή οποιαδήποτε άλλη μορφή και τρόπο, θα παίρνει την άγουσα για το σπίτι του, χάρη σε ένα νόμο που χρονολογείται από την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατικής κατοχής που επανέφερε η κυβέρνηση σε πλήρη ισχύ τον Φεβρουάριο... Και βεβαίως, ο περιφερειακός πόλεμος εναντίον των αυτονομιστών Ταμίλ στο Βορρά, που έχει κοστίσει πάνω από 60 χιλιάδες ζωές ως σήμερα, θα συνεχίζεται αδιάλειπτος: Η δυτική πολεμική βιομηχανία έχει βρει έναν πολύ πιστό «πελάτη» στο Κολόμπο κι εξ άλλου, όπως σε ανύποπτο χρόνο έχει πει και ο Μπιλ Κλίντον, αυτοί οι Ταμίλ είναι αμετανόητοι «τρομοκράτες»...


Μπ. Γ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ