Για δεκαπέντε χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έπεσαν πάνω στην Κοινωνική Ασφάλιση. Πετσόκοψαν τα ασφαλιστικά δικαιώματα, λεηλάτησαν τα αποθεματικά των Ταμείων και τις εισφορές των εργαζομένων. Και τώρα, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, πάνω στον πόνο και στην αβάσταχτη κατάσταση που βιώνουν συνταξιούχοι και εργαζόμενοι, έστησαν προεκλογικό καυγά. Κοκορομαχούν οι νεκροθάφτες της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Το 1988 το ΠΑΣΟΚ κατάργησε τις προσωρινές συντάξεις αναπηρίας, περιόρισε τα επιδόματα ασθενείας σε χιλιάδες μεροκαματιάρηδες. Αναλαμβάνοντας η ΝΔ συντήρησε το αίσχος και πήγε παραπέρα. Αποσύνδεσε τις κατώτερες συντάξεις του ΙΚΑ από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Χειροτέρευσε το καθεστώς απονομής των αναπηρικών, κατάργησε την τιμαριθμική αναπροσαρμογή των συντάξεων. Με τον ίδιο νόμο, το 1990, αύξησε σε 4.500 τα αναγκαία ένσημα για την κατοχύρωση σύνταξης, στα κατώτερα όρια. Αύξησε τις ασφαλιστικές εισφορές για όλους τους εργαζόμενους, αλλά και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Και επιφύλαξε «ιδιαίτερη» μεταχείριση για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, μειώνοντας τις συντάξεις, οι οποίες αντί να υπολογίζονται στις αποδοχές της διετίας, θα υπολογίζονταν πλέον στις αποδοχές της τελευταίας πενταετίας.

Δύο χρόνια μετά, χτύπησε ακόμα μια φορά, με τον περίφημο «νόμο Σιούφα». Νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας, νέα αύξηση εισφορών. Κατάργηση των δώρων των εορτών στον υπολογισμό της σύνταξης. Χαράτσι στις ήδη χαμηλές συντάξεις. Και ...θεσμοθέτηση νέου καθεστώτος για τους εργαζόμενους μετά το 1993.

Αυτό το αισχρό δημιούργημα εφάρμοσε και εφαρμόζει μέχρι τώρα το ΠΑΣΟΚ. Για δέκα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μετατράπηκαν στους πιο συνεπείς εκτελεστές της αντιασφαλιστικής διαθήκης που άφησε πίσω της η ΝΔ. Για δέκα χρόνια το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε και αρνιέται και σήμερα πεισματικά να καταργήσει αυτό το αίσχος. Και όχι μόνον αυτό. Εριξε και αυτό τα δικά του δηλητηριώδη βέλη στο σώμα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Προχώρησε και αυτό παραπέρα, ψηφίζοντας νόμους με τους οποίους αύξησε τα όρια ηλικίας μέχρι τα 67 χρόνια. Μείωσε τις συντάξεις στο δημόσιο, σε ΔΕΚΟ και τράπεζες. Και με περίσσια μεγαλοψυχία διέγραψε χρέη ύψους δεκάδων τρισ. δραχμών προς τα Ταμεία, που είχαν εργοδότες και κράτος.