Τυπικές συγκυρίες δίνουν τροφή για προπαγανδιστικά τρικ, του στιλ η πρώτη κυβέρνηση του «νέου αιώνα», ή η πρώτη κυβέρνηση που θα διαχειριστεί την εντός ΟΝΕ εποχή της Ελλάδας, και άλλα παρόμοια που επί της ουσίας δεν πρόκειται να φέρουν καμιά αλλαγή προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ενισχύθηκαν. Με δεδομένο το γεγονός ότι κυβέρνηση της ολιγαρχίας εκλέχτηκε, και ενισχύθηκε και η ΝΔ, η πολιτική που θα εφαρμοστεί θα 'ναι αρκετά πιο σκληρή, λόγω της γενικευμένης επίθεσης στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, η οποία είναι αναμενόμενη. Και γνωρίζουν επίσης ότι η εκλογική δύναμη και των δύο κομμάτων δε σημαίνει αποδοχή από το λαό στο σύνολό του του μονόδρομου της ΟΝΕ, δηλαδή με τις ιδιωτικοποιήσεις, την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων κλπ. Οπως, επίσης, γνωρίζουν κάτω από ποιες συνθήκες τρομοκρατίας, χειραγώγησης και εκβιαστικών διλημμάτων διαμορφώθηκε αυτό το αποτέλεσμα.

Η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο είναι τέτοια που δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο μιας νέας ανάφλεξης, που τα όριά της είναι απρόβλεπτα, όπως και το ενδεχόμενο του γενικευμένου χαρακτήρα της. Αλλωστε, η αύξηση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην περιοχή δεν είναι τυχαία. Αλλά, το ίδιο ανησυχητικό είναι το φαινόμενο της έντασης της στρατιωτικοποίησης, ή πιο σωστά της ΝΑΤΟποίησης των εδαφών της Βόρειας Ελλάδας, αφού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέβαλε την «ενοικίαση» εδαφών, αγροτικών εκτάσεων στη Θεσσαλονίκη και την Ημαθία, προκειμένου να διεξαχθούν ΝΑΤΟικές ασκήσεις. Αυτά τα δεδομένα δημιουργούν μια επικίνδυνη πραγματικότητα για το λαό μας και τους γειτονικούς λαούς, αλλά και για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Την ιστορικά επονομαζόμενη «μπαρουταποθήκη» επισκέπτονται οι «σπίθες», που μπορεί να γίνουν φωτιά στο εύφλεκτο υλικό. Αλλωστε, στο Κοσσυφοπέδιο ο πόλεμος δεν έχει σταματήσει. Το ιμπεριαλιστικό «Σύμφωνο Σταθερότητας» για την περιοχή, στο οποίο η πλουτοκρατία της Ελλάδας και τα κόμματά της επιδιώκουν να αποκτήσουν ηγεμονική θέση, προκειμένου να αποκτηθεί έδαφος από το μοίρασμα για ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης, θα επιβληθεί με κάθε τίμημα για τους λαούς.

Στα άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής υπάρχει ανοιχτό το θέμα των διεκδικήσεων του τουρκικού καθεστώτος στο Αιγαίο, οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες που, σε συνδυασμό με το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, επιβάλλουν αμερικανο-ελληνο-τουρκική επιχειρησιακή ευθύνη, στο πέλαγος (παράδειγμα η επιτελική σύνθεση των ΝΑΤΟικών στρατηγείων σε Λάρισα και Σμύρνη με Ελληνα, Τούρκο και Αμερικάνο επιτελάρχες), οδηγούν την αντιμετώπιση του κρίσιμου αυτού ζητήματος στα πλαίσια της «νέας τάξης». Αλλωστε, με την απόφαση του Ελσίνκι και την αναγνώριση ουσιαστικών διαφορών ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία και την παραπομπή στη Χάγη δεν προοιωνίζονται καλές εξελίξεις, για το ζήτημα αυτό που επίσης αφορά άμεσα κυριαρχικά δικαιώματα. Το Κυπριακό στα πλαίσια των ίδιων αποφάσεων του Ελσίνκι οδηγείται σε διχοτομική λύση.

Δεν πρέπει δε, να ξεχνάμε ότι στην προτεραιότητα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή μας, βρίσκονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, αλλά και τα Βαλκάνια.

Η κοινωνική ασφάλιση θα ανατραπεί και θα ιδιωτικοποιηθεί. Η σύνταξη θα καταντήσει υποτυπώδες επίδομα στιλ ΕΚΑΣ και στη θέση της θα υπάρχουν οι συντάξεις των ασφαλιστικών εταιριών, για όσους μπορέσουν να κάνουν ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή ελάχιστοι. Τα όρια συνταξιοδότησης θα αυξηθούν. Η σφιχτή δημοσιονομική πολιτική επιβάλλει παραπέρα συρρίκνωση των τομέων του δημοσίου, που ασκούν πολιτική για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια. Η Σύνοδος Κορυφής της Λισαβόνας, αλλά κυρίως το Σύμφωνο Σταθερότητας που εγκρίθηκε στη Διακυβερνητική του Αμστερνταμ δεν αφήνουν περιθώρια αυταπατών για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Βεβαίως και οι αγρότες, λόγω επιβολής μείωσης της παραγωγής,(ποσοστώσεις, στρεμματική μείωση καλλιεργειών κλπ.), θα υποστούν τις αρνητικές συνέπειες της ίδιας πολιτικής, όπως και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, που συνθλίβονται, από τη μονοπωλιακή διείσδυση, στο χώρο τους, ιδιαίτερα στο εμπόριο. Αλλά και τα ζητήματα δημοκρατίας είναι μέτωπο που χτυπιέται, στους τόπους δουλιάς, στην πολιτική και κοινωνική ζωή, στη δυνατότητα να αναπτύσσεται διεκδικητική πάλη κλπ.

Ταυτόχρονα, η πολιτική δράση του ΚΚΕ όλο το προηγούμενο διάστημα, η διείσδυση της πολιτικής του σε νέες λαϊκές δυνάμεις, γεγονός που εκφράστηκε και προεκλογικά, το γεγονός ότι το εμπιστεύονται ευρύτερες δυνάμεις πέρα από την εκλογική του επιρροή, ως δύναμη αντίστασης, και μπροστάρη των αγώνων, για να μην έρθουν χειρότερες μέρες είναι η πιο σημαντική πραγματικότητα, το πλέον αισιόδοξο στοιχείο του εκλογικού αποτελέσματος. Οπως και ταυτόχρονα, τα βήματα συμπαράταξης που εκφράστηκαν και στις εκλογές, με τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων στα ψηφοδέλτιά του, τις επιτροπές στήριξης και τις πλατιές δυνάμεις που δουλεύουν μαζί με τους κομμουνιστές.

Υπάρχουν σημαντικές προϋποθέσεις ανάπτυξης ακόμη μεγαλύτερων σε μαζικότητα, μαχητικότητα και ένταση, κοινωνικοπολιτικών αγώνων, ενάντια στην πολιτική της ΟΝΕ και της «νέας τάξης», ενάντια στην πολιτική της ελληνικής ολιγαρχίας και των κομμάτων της. Γεγονός που με δεδομένη την πλήρη αξιοποίηση της εκλογικής δύναμης που έδωσε ο λαός στο ΚΚΕ, στην υπόθεση των λαϊκών κοινωνικοπολιτικών αγώνων, θα δώσει ώθηση στην προοπτική του Μετώπου, του αντίπαλου, στην άρχουσα τάξη, δέους. Θα συμβάλει στην ακόμη μεγαλύτερη επίδραση στη συνείδηση του λαού, για το ποια πολιτική μπορεί να δώσει διέξοδο στα προβλήματά του, και στην αναγκαιότητα της σύγκρουσης και ρήξης με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.