Την περιφρούρηση της προχτεσινής απεργίας από τα συνδικάτα του Βόλου προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ως αφορμή για να εξαπολύσει νέα επίθεση στα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόλου. Με ανακοίνωσή του στα τοπικά ΜΜΕ, ο Σύνδεσμος διαμαρτύρεται εντόνως, επειδή - όπως ισχυρίζεται - «το δικαίωμα επιλογής στη συμμετοχή ή όχι στην απεργία καταλύθηκε με τον αποκλεισμό της Βιομηχανικής Περιοχής Βόλου από εκπροσώπους συνδικαλιστικών σωματείων».

Κι αφού υποστηρίζει ότι τέτοιες ενέργειες «μας γυρίζουν σε γεγονότα της δεκαετίας του '80, τα οποία προκάλεσαν φυγή επενδυτών από την περιοχή, τραυμάτισαν το επενδυτικό κλίμα, άμβλυναν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του νομού και οδήγησαν στην αποεπένδυση και στην ανεργία», εκφράζει το «παράπονό» του που δεν επενέβησαν τα όργανα της Δικαιοσύνης και της Τάξης για την αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξεως.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερή η ανησυχία και έκδηλος ο εκνευρισμός των βιομηχάνων της Μαγνησίας. Αιτία γι' αυτό δεν είναι μόνο η επιτυχία της προχτεσινής απεργίας - σε πολλά εργοστάσια του Βόλου η συμμετοχή έφτασε στο 100% - αλλά και το γεγονός ότι, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, το εργατικό κίνημα της περιοχής άρχισε να δραστηριοποιείται πιο έντονα, προβάλλοντας αγωνιστικά και ταξικά χαρακτηριστικά.

Την τελευταία 15ετία, που στο Εργατικό Κέντρο Βόλου διαφέντευε η διαβόητη «κεντροαριστερή συμμαχία» ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, περνώντας τη λογική των «διαλόγων και των συνεννοήσεων» και την πρακτική των «συμβιβασμών και των ήπιων μορφών αγώνα», οι βιομήχανοι της Μαγνησίας ένιωθαν ήσυχοι, καθώς δεν είχαν πολλά «νταραβέρια» και δεν υπόκεινταν σε μεγάλες πιέσεις. Ομως, μετά την πρόσφατη αποκαθήλωση της «κεντροαριστερής κολεγιάς» στο ΕΚΒ, η οποία «απελευθέρωσε», εν πολλοίς τα εργατικά συνδικάτα και, βεβαίως, κάτω από την πίεση των ίδιων των εργαζομένων, φαίνεται το κλίμα ν' αλλάζει. Αυτό είναι που προκαλεί τις αντιδράσεις των βιομηχάνων, οι οποίοι φοβούνται πολύ για το «τι μέλλει γενέσθαι».

Οσον αφορά στους ισχυρισμούς του Συνδέσμου ότι για τη «φυγή των επενδυτών», την «αποβιομηχάνιση» και την ανεργία, που διογκώθηκαν στη δεκαετία του '80, ευθύνεται το εργατικό κίνημα, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ επισημαίνουν πως πρόκειται για πρόκληση, αφού οι πάντες γνωρίζουν ότι ήταν οι ίδιες οι κυβερνήσεις που έκλειναν βιομηχανίες στο Βόλο, π.χ. τη «Βαμβακουργία» κ.ά. και πριμοδοτούσαν τους βιομήχανους να φύγουν και να επενδύσουν εκτός Ελλάδας.

Και, βεβαίως, είναι αναμενόμενο οι βιομήχανοι να στρέφονται προς την Αστυνομία - την κάλεσαν τη μέρα της απεργίας να παρέμβει - και τη Δικαιοσύνη ζητώντας βοήθεια και προστασία από τους απεργούς και το εργατικό κίνημα. Δικό τους είναι το κράτος και τα όργανά του. Ομως, σημειώνουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, η εργατική τάξη του Βόλου δε «χαμπαριάζει» από απειλές και είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί το δικαίωμά της στην απεργία και συνεχίσει, πιο δυναμικά, τους αγώνες της...