Ως δεδομένη θεωρεί η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) την υποχρηματοδότηση των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών από το κράτος. Αντί να διεκδικήσει χρήματα για τη σωστή λειτουργία τους, δηλαδή για τη σωστή προσχολική αγωγή των παιδιών, προχωρά σε έναν εξορθολογισμό των κονδυλίων που κατανέμονται στους δήμους, ώστε να μην υπάρχουν ανισότητες στην επιχορήγηση που λαμβάνουν. Επιπλέον, προτείνει ως οικονομικό αντιστάθμισμα στην ελλιπή χρηματοδότηση, την επιβολή τροφείων στους γονείς.

Η διαχείριση της υποχρηματοδότησης, με την ταυτόχρονη επιβολή τροφείων ώστε οι σταθμοί να λειτουργούν κάτω από τις ίδιες συνθήκες μιζέριας, αποτελεί την πρόταση έρευνας που πραγματοποίησε για λογαριασμό της ΚΕΔΚΕ, η Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) και παρουσιάστηκε στη χτεσινή συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου (ΔΣ).

Από την έρευνα απουσιάζουν βασικές παράμετροι της υπόθεσης που λέγεται προσχολική αγωγή. Η έλλειψή τους καταδεικνύει και την απροθυμία της προσκείμενης σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, ηγεσίας της ΚΕΔΚΕ να αντιμετωπίσει σοβαρά το θέμα. Συγκεκριμένα, δε λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη δημιουργίας κατάλληλων, αλλά και καινούριων κτιρίων, για τα οποία δεν προβλέπονται χρήματα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Δηλαδή, η ΚΕΔΚΕ αποδέχεται τη λειτουργία των σταθμών σε απαράδεκτα κτίρια.

Σύμφωνα με την έρευνα, παρουσιάζονται σημαντικές αποκλίσεις σε 1.346 σταθμούς που λειτουργούν σε 565 δήμους της χώρας. Υπάρχουν σταθμοί που φιλοξενούν αρκετά παιδιά με λίγο προσωπικό, αλλά και το αντίστροφο. Γενικά αντιστοιχούν ένας εκπαιδευτικός σε 16 παιδιά και ένας υπάλληλος βοηθητικού προσωπικού σε 20 μαθητές.

Στο 50% των παιδικών σταθμών παρουσιάζεται μείωση του αριθμού των παιδιών που φιλοξενούνται, ενώ στο 25% αύξηση. Στην περίπτωση αυτή έχει μειωθεί το προσωπικό. Συνολικά, σύμφωνα με την έρευνα, στους παιδικούς σταθμούς απασχολούνται 6.336 εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 3.400 είναι εκπαιδευτικό προσωπικό.

Σημαντικό είναι το στοιχείο που δείχνει πως το 63% των παιδικών σταθμών εισπράττουν τροφεία. Επιβεβαιώνονται έτσι οι φωνές που αντιδρούσαν στην υποχρεωτική μεταβίβασή τους από το κράτος στους δήμους, χωρίς εξασφαλισμένο το κόστος λειτουργίας τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά από την υποχρεωτική μεταβίβαση των σταθμών στους δήμους, οι 365 παρουσιάζουν μείωση του αριθμού των παιδιών που φιλοξενούν, λόγω έλλειψης προσωπικού και κτιριακής υποδομής, αλλά και της επιβολής τροφείων, στην οποία - όπως φαίνεται - πολλοί γονείς δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν.