Μετά την ψήφιση του νόμου 1397/83 για το Εθνικό Σύστημα Υγείας - ποτέ βέβαια δεν υπήρξε ΕΣΥ - η δυνατότητα σύναψης συμβάσεων των νοσοκομείων με ιδιωτικές επιχειρήσεις δόθηκε με το νόμο 2071/1992, που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό Υγείας τον Γ. Σούρλα.

Το άρθρο 136 έχει τίτλο «Σύναψη Συμβάσεων» και αναφέρει: «Το υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή τα υπ' αυτού εποπτευόμενα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου δύνανται να συνάπτουν συμβάσεις με οποιονδήποτε φορέα ή ιδιωτική επιχείρηση, για την υπ' αυτών κοινωνική προστασία που έχουν ανάγκη αυτής. Με απόφαση του υπουργείου Υγείας-Πρόνοιας καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις εφαρμογής της σύμβασης».

Η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - με υπουργό Υγείας τον Δ. Κρεμαστινό - ψήφισε το νόμο 2194/94 για την «Αποκατάσταση του ΕΣΥ», με τον οποίο - παρότι κατάργησε πληθώρα άρθρων του 2071/92 - διατήρησε το άρθρο 136.

Στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ, με υπουργό Υγείας τον Κ. Γείτονα, ψήφισε το νόμο 2519/97. Το άρθρο 28 αναφέρεται στους «πόρους των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας» και - εκτός των άλλων πηγών χρηματοδότησης, όπως ο κρατικός προϋπολογισμός - προβλέπει ότι πόροι των νοσοκομείων είναι και «τα έσοδα από νοσήλια για υπηρεσίες που παρέχονται σε ασφαλισμένους ασφαλιστικών εταιριών οι οποίες συνάπτουν συμβάσεις με τα νοσοκομεία, μετά από έγκριση του υπουργού Υγείας-Πρόνοιας, καθώς και σε αλλοδαπούς σύμφωνα με τις διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας». Και συνεχίζει: «Δεν αναγνωρίζονται δαπάνες ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών σε ασφαλισμένους τους που συνδέονται οπωσδήποτε με νοσηλεία σε νοσοκομεία ή με τη διάρκεια της νοσηλείας αυτής, εφόσον η ασφαλιστική εταιρία δεν έχει γνωστοποιήσει στο νοσοκομείο ότι καλύπτει συνολικά ή κατά μέρος το νοσηλευόμενο ασφαλισμένο της και αυτό βεβαιώνεται με αντίστοιχο πιστοποιητικό. Ειδικότερα, για υπηρεσίες προς ψυχικά ασθενείς, το νοσήλιο μπορεί να διαφοροποιείται με βάση και τις παρεχόμενες υπηρεσίες προ-επαγγελματικής κατάρτισης και τις συνοδευτικές υποστηρικτικές υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης και επανένταξης».

Με τη διαβόητη «μεταρρύθμιση του ΕΣΥ», με υπουργό Υγείας τον Αλ. Παπαδόπουλο, το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το νόμο 2889/2001, ο οποίος στο άρθρο 6 προβλέπει: «Στον οργανισμό του νοσοκομείου μπορεί να προβλέπονται από ξενοδοχειακής άποψης και μόνο, θέσεις Α΄ και Β΄ κατηγορίας με ειδικό υψηλότερο νοσήλιο. Οι θέσεις αυτές δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 20% της δυναμικότητας σε κλίνες του νοσοκομείου. Η διάθεση των κλινών των θέσεων Β΄ και Α΄ γίνεται μόνο με την προϋπόθεση ότι δεν είναι απαραίτητες για τη νοσηλεία ιδιαιτέρως βαρέων περιστατικών, από το διοικητή του νοσοκομείου, με κριτήρια τη βαρύτητα των περιστατικών και τη σειρά προτεραιότητας. Ο διοικητής μπορεί να εκχωρήσει αυτή την αρμοδιότητα στο διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας».

Πριν ακόμα δημοσιευτεί ο νόμος 2889/2001 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 37/2.3.2003) και με αφορμή ένα πόρισμα των επιθεωρητών του υπουργείου Υγείας ότι το Νοσοκομείο «Αγία Ολγα» παρουσιάζει διαφυγόντα έσοδα ο - τότε - υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος έδωσε εντολή να αναβαθμιστούν οι κλίνες του νοσοκομείου. Ετσι, στις 6.2.2002 το Διοικητικό Συμβούλιο του «Αγία Ολγα» αποφάσισε - κατά πλειοψηφία - την αναβάθμιση σε Α΄ και Β΄ θέση 203 κρεβατιών (δηλαδή του 82,5% του συνόλου των κλινικών). Οπως αναφέρθηκε στην εισήγηση, «επιβάλλεται η διαβάθμιση των θέσεων ώστε να αυξηθούν τα νοσήλια που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά ταμεία, ούτως ώστε να καλύπτουν το πραγματικό κόστος νοσηλείας των ασθενών χωρίς να επιβαρύνεται οικονομικά το νοσοκομείο»! Και το προσδοκώμενο όφελος ήταν 50-70 εκατ. δραχμές, επιπλέον, το χρόνο.

Η απόφαση ανακλήθηκε στις 20.2.2002 λόγω - όπως καταγράφηκε και στα πρακτικά της συνεδρίασης του ΔΣ του «Αγία Ολγα» - των διαμαρτυριών του Συλλόγου των Εργαζομένων, φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επιστημόνων της ευρύτερης περιοχής.

Μετά την τοποθέτηση των προέδρων στα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας- Πρόνοιας και των διοικητών στα νοσοκομεία άρχισαν βολιδοσκοπήσεις και κρούσεις για τη σύναψη συμβάσεων των ασφαλιστικών εταιριών με δημόσια νοσοκομεία και ειδικό τιμολόγιο, στο πνεύμα ακριβώς που πάρθηκε η απόφαση στο «Αγία Ολγα».

Στο προεκλογικό - για τις εθνικές εκλογές της 7.3.2004 - πρόγραμμά της για την Υγεία η ΝΔ συμπεριέλαβε στο κεφάλαιο για τη χρηματοδότηση τη «δυνατότητα σύναψης συμβάσεων κρατικών νοσοκομείων με ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς». Κατά την παρουσίαση του προγράμματος, ο Γ. Σουφλιάς - γραμματέας τότε Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της ΝΔ και νυν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ - είπε: «Στόχος μας είναι τα δημόσια νοσοκομεία να γίνουν ανταγωνιστικά και να προσελκύσουν ασφαλισμένους αποκλειστικά ή επικουρικά και από τον ιδιωτικό τομέα».

Και το ΠΑΣΟΚ στο προεκλογικό του πρόγραμμα έκανε ένα βήμα παραπέρα απ' αυτά που θεσμοθέτησε. Ετσι υποσχόταν την «αναδιοργάνωση της χρηματοδότησης» των υπηρεσιών Υγείας και ανάμεσα στα μέτρα προέβλεπε: «Σύναψη συμβάσεων με ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς» και «δημιουργία εκτεταμένου δικτύου συμπληρωματικής κοινωνικής ασφάλισης για κάλυψη πρόσθετων παροχών».

Στο φόντο αυτών των δεσμεύσεων οι ασφαλιστικές εταιρίες διεκδικούν τη διεύρυνση της πίτας της ασφαλιστικής αγοράς, όπως τονίστηκε σε ημερίδα της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας (ΕΑΕΕ) στις 11.5.2004. Η προτίμηση στρέφεται στα φιλέτα της Υγείας και των συντάξεων, έχοντας, όπως υπογράμμισαν, στο επίκεντρο των επιδιώξεών τους τη διαχείριση των επαγγελματικών ταμείων που θέσπισε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.