Η υπόθεση είναι άκρως αποκαλυπτική για το τι εννοείται με τον όρο «καπιταλιστικοποίηση», όσο και χαρακτηριστική για το πώς εννοεί το σημερινό καθεστώς στη Ρωσία την «πολιτική για τον πολιτισμό». Επίσης είναι χαρακτηριστική και για τη βίαιη και ραγδαία αναπτυσσόμενη χρήση του ιστορικού κέντρου της ρωσικής πρωτεύουσας ως νέου... «Λας Βέγκας», αφού τα καζίνο «ξεφυτρώνουν» σε κάθε γωνιά της.
Η ιστορία του Κρατικού Μουσείου Κινηματογράφου ξεκινά από τα τέλη της 10ετίας του 1920, όταν ιδρύεται στο πλαίσιο της Κρατικής Ακαδημίας Καλλιτεχνικών Επιστημών. Το 1932 η Ακαδημία καταργείται σαν ξεχωριστός φορέας και το μέχρι τότε υλικό του μουσείου διαχέεται σε διάφορα ιδρύματα. Το 1947, υπό τη διαχείριση του μεγάλου σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, δημιουργείται τομέας ιστορίας του κινηματογράφου στο Ινστιτούτο Ιστορίας Τέχνης της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Το 1960, η Ενωση Κινηματογραφιστών της ΕΣΣΔ δημιουργεί ειδική επιτροπή για το μουσείο, με επικεφαλής δύο επίσης μεγάλους σκηνοθέτες, τον Λεονίντ Τράουμπεργκ και τον Σεργκέι Γιουτκέβιτς. Η Ενωση ξεκινά την οικοδόμηση Κέντρου Κινηματογράφου στο κέντρο της Μόσχας, στην περιοχή Πρέσνια, όπου στεγάζεται και το Μουσείο Κινηματογράφου. Το 1992 και αφού έχει διαλυθεί η ΕΣΣΔ, το μουσείο μετατρέπεται σε... μη κερδοσκοπικό καλλιτεχνικό οργανισμό, με συμμετέχοντες το υπουργείο Πολιτισμού και την Ενωση Κινηματογραφιστών και μόλις το 2001 αποκτά τη νομική μορφή του Κρατικού Μουσείου.
Ολο αυτό το υλικό κινδυνεύει τώρα να μείνει άστεγο. Ο λόγος είναι ότι παρά τη νομική μορφή του μουσείου ως «κρατικού», ο φορέας διαχείρισής του είναι εταιρικός με την επωνυμία «Κινοτσέντρ». Μεγάλο μέρος των μετοχών του φορέα ανήκει στην Ενωση Κινηματογραφιστών της Ρωσίας, με πρόεδρο τον γνωστό σκηνοθέτη Νικίτα Μιχάλκοφ. Αυτό το «πακέτο» των μετοχών θα πωληθεί ή έχει πωληθεί στην «ψυχαγωγική» επιχείρηση «Αρλεκίνο», η οποία δραστηριοποιείται στον άκρως «ψυχαγωγικό» τομέα των καζίνο. «Ηδη μου τηλεφώνησαν και με προειδοποίησαν ότι τον Αύγουστο πρέπει να είμαι έτοιμος να «πακετάρω» τα εκθέματα», δηλώνει ο διευθυντής του Μουσείου Κινηματογράφου, Ναούμ Κλέιμαν. Προσθέτει ότι αμέσως απευθύνθηκε στο υπουργείο Πολιτισμού, αλλά εκεί του είπαν ότι ακόμη «δεν είναι έτοιμη η δομή του υπουργείου και δεν ξέρουν ποιος ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα»!
Η κολεκτίβα των εργαζομένων συνεχίζει δηλώνοντας: «Κατηγορηματικά αντιστεκόμαστε κατά της απόπειρας βίαιης διακοπής της συλλεκτικής δραστηριότητας του Μουσείου Κινηματογράφου, το οποίο διαφυλάσσει τα υλικά και την παράδοση της εθνικής κινηματογραφικής κουλτούρας. Η "αποθήκευση μέχρι να έρθουν καλύτεροι καιροί" των εκπληκτικών συλλογών του μουσείου θα οδηγήσει στη μη προσβασιμότητά τους και στην ολέθρια απώλεια ολόκληρου του συστήματος ηλεκτρονικής καταλογογράφησης που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια σχετικού προγράμματος της ΟΥΝΕΣΚΟ». Επιπλέον, οι εργαζόμενοι του μουσείου θεωρούν απαράδεκτη ακόμη και την «προσωρινή» διακοπή των προβολών κλασικών ταινιών, αλλά και της σύγχρονης ρωσικής και παγκόσμιας κινηματογραφικής δημιουργίας, αφού θα πρόκειται για παραβίαση, όχι μόνο των συμφωνιών μεταξύ του μουσείου και πρεσβειών και Ταινιοθηκών από πολλές χώρες του κόσμου, αλλά και «του δικαιώματος του Ρώσου θεατή να έχει πρόσβαση στις πολιτιστικές αξίες της ανθρωπότητας».
Τέλος, καλούν την κυβέρνηση, την αρμόδια πολιτιστική επιτροπή της Δούμας, το υπουργείο Πολιτισμού της Ρωσίας (στο οποίο ανήκει το μουσείο, ως εποπτευόμενο φορέα) «να παρέμβουν άμεσα σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση, να μην επιτρέψουν την εξαφάνιση του Μουσείου Κινηματογράφου και να λύσουν το ζήτημα της μόνιμης και ιδιόκτητης στέγασής του».