«Ο "Μεγάλος Ερωτικός" έγινε από ένα αίσθημα ενοχής κι όχι από ερωτικούς λόγους», έγραφε ο Μάνος Χατζιδάκις. «Μόνον οι ανόητοι φαντάζονται ότι όταν είσαι ερωτευμένος γράφεις ένα έργο σαν τον "Μεγάλο Ερωτικό". Τον "Μεγάλο Ερωτικό" τον γράφεις όταν έχεις ξεκαθαρίσει τα θέματα και είσαι ελεύθερος να σκέπτεσαι. Είχα ένα αίσθημα ενοχής απέναντι σε μια θαυμάσια γυναίκα, τη Μυρτιώτισσα, μητέρα του Γιώργου Παππά, του μεγάλου ηθοποιού, ο οποίος ήταν και πολύ στενός μου φίλος. Πήγαινα συχνά στο σπίτι τους και μου έψηνε καφέ και με ρωτούσε για μένα και την αγαπούσα. Οταν πέθανε ο Γιώργος, έχασα τα ίχνη της, δεν είχα επαφή. Μια δεδομένη στιγμή, άρρωστη στο νοσοκομείο, μου στέλνει το "Σ' αγαπώ", το περίφημο ποίημά της για να κάνω μουσική, μαζί με ένα πολύ συγκινητικό γράμμα. Τότε, είπα, θα πάω αμέσως να τη δω, αλλά δεν πήγα, και με την επιπολαιότητα που χαρακτηρίζει τους νέους, το ξέχασα. Βρέθηκα στην Αμερική, όπου διαβάζοντας ότι πέθανε η Μυρτιώτισσα, μου ήρθε στο νου η παράλειψή μου, βρήκα το γράμμα της και το ποίημα και αισθάνθηκα όλες τις τύψεις ενός ανθρώπου που σαν νέος, κάνει τέτοιου είδους αστοχίες κι επιπολαιότητες. Θέλησα να γράψω μουσική εκ των υστέρων γι' αυτό το ποίημα της Μυρτιώτισσας το τόσο γνωστό στις παλαιότερες γενιές. Για να το συμπεριλάβω όμως κάπου έπρεπε να κάνω έναν ολόκληρο Ερωτικό. Κι έτσι αποφάσισα να επιλέξω ποιήματα απ' τη Σαπφώ μέχρι τις μέρες μας, για να συμπεριληφθεί και το "Σ' αγαπώ" της Μυρτιώτισσας...».