Το θέμα της άμεσης ελληνικής στρατιωτικής εμπλοκής στην κατοχή του Ιράκ, μπήκε πλέον στην ημερήσια διάταξη. Οι διαδικασίες που έχουν δρομολογηθεί, σε συνάρτηση με τη στάση της κυβέρνησης, παραδίδουν τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς με όλες τις αρνητικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό, που τον θέλουν θύτη και θύμα ταυτόχρονα, για την προώθηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, για τη θέση της χώρας, αλλά και την ειρήνη ευρύτερα.

Οπως προκύπτει από τις τελευταίες επίσημες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, πράγμα που σημαίνει - και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό - ότι η πρωτοβουλία για το είδος της ελληνικής συμμετοχής στην κατοχή του Ιράκ έχει αφεθεί στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, τα οποία και θα αποφασίσουν, στα πλαίσια του γενικότερου καταμερισμού που σχεδιάζουν, ποια θα είναι η ελληνική συμμετοχή.

Το όλο ζήτημα άνοιξε με αφορμή τις δηλώσεις που έκανε την Τετάρτη ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Σπ. Σπηλιωτόπουλος, μετά τη συνάντησή του με τον Ολλανδό ομόλογό του, όπου σ' ερώτηση για το ενδεχόμενο να δοθεί εντολή στο ΝΑΤΟ για την αποστολή στρατευμάτων στο Ιράκ, ο υπουργός Αμυνας δήλωσε: «Δε συζητήσαμε για τη νέα αυτή κατάσταση. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι για την Ελλάδα η προτεραιότητα τώρα και μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι μόνον αυτό. Το τι θα γίνει μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι κάτι το οποίο θα συζητηθεί και βεβαίως θα γίνει και γνωστό». Ομως ο Ολλανδός υπουργός ήταν πιο σαφής, αφού ανέφερε ότι συζήτησαν για κοινή συμμετοχή σε πολυεθνικές επιχειρήσεις, διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι η Ολλανδία έχει εμπειρία από το Ιράκ.

Γεγονός είναι, πάντως, ότι η κυβέρνηση περιμένει, προκειμένου να καθορίσει τη στάση της, την απόφαση του ΝΑΤΟ για εμπλοκή στο Ιράκ, η οποία αναμένεται να ληφθεί στο τέλος του μήνα στη Σύνοδο Κορυφής της Κωνσταντινούπολης. Μέχρι τότε, θα προσπαθεί να «κρύβεται» πίσω από το επιχείρημα ότι «δεν έχει τεθεί θέμα» για την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ, αποφεύγοντας βέβαια να δηλώσει ξεκάθαρα ότι δε σκοπεύει, σε κάθε περίπτωση, να στείλει στρατεύματα στη «διεθνή» κατοχή του Ιράκ.

Συνέχεια στο θέμα δόθηκε την Πέμπτη με την επίσκεψη στην Αθήνα του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ, ο οποίος είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή, τον υπουργό Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη και τον υπουργό Αμυνας Σπ. Σπηλιωτόπουλο. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος, σε δηλώσεις του, ανέφερε ότι ο γγ του ΝΑΤΟ δεν έθεσε θέμα αποστολής ελληνικών δυνάμεων στο Ιράκ, αλλά παραδέχτηκε ότι ακόμα δεν έχει συζητηθεί ο ρόλος του ΝΑΤΟ στο Ιράκ. «Κανείς, είπε, δε μας έχει ζητήσει να στείλουμε στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιράκ».

Οσο για τη δήλωση του υπουργού Αμυνας, Σπ. Σπηλιωτόπουλου, που άφηνε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αποστολής ελληνικών δυνάμεων στο Ιράκ μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Θ. Ρουσόπουλος υποστήριξε με «απόλυτη βεβαιότητα» ότι η δήλωση του υπουργού παρερμηνεύτηκε! Επανέλαβε, όμως, ότι η Ελλάδα συμμετέχει στην «οικονομική ανασυγκρότηση» του Ιράκ. Οσον αφορά στο Αφγανιστάν είπε πως δε ζητήθηκαν επιπρόσθετες ελληνικές δυνάμεις. Από την άλλη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ομολόγησε ότι στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ θα συζητηθεί η επέκταση της δράσης του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή!

Ομως, το κλίμα που επικρατεί στο υπουργείο Αμυνας δεν προσφέρεται για εφησυχασμό. Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι η «διάψευση» του Θ. Ρουσόπουλου αφορά μόνο στη μη αποστολή χερσαίων μάχιμων δυνάμεων. Ετσι, δεν αποκλείουν τη συμμετοχή ελληνικών πολεμικών αεροπλάνων και πλοίων. Επίσης, θεωρείται πιθανό, ως αντιστάθμισμα της μη αποστολής ελληνικών μάχιμων δυνάμεων στο Ιράκ, να ενισχυθεί η ελληνική στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν και στα Βαλκάνια.

Η κατάσταση, λοιπόν, που έχει διαμορφωθεί, είναι συνέχεια της εμπλοκής της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για την εισβολή και κατάληψη του Ιράκ. Οι «διαψεύσεις» της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ έχουν την ίδια αξία που είχαν και οι ανάλογες διαψεύσεις της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όταν ξεκίνησε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά του Ιράκ, όπου η βάση της Σούδας, ο ελληνικός εναέριος χώρος και ελληνικά πολεμικά πλοία συμμετείχαν, παρά τις κυβερνητικές «διαψεύσεις», μέχρι που ήρθε ο Μπους ο οποίος, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους, επιβεβαίωσε πανηγυρικά την «ελληνική συμβολή».

Περιθώρια εφησυχασμού δεν υπάρχουν. Σήμερα στις κάλπες δίνεται η ευκαιρία, με τη ενίσχυση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ, για ένα ηχηρό μήνυμα ανυπακοής, αντίστασης στους ευρω-ιμπεριαλιστικούς μονόδρομους. Αυτή είναι η μόνη εγγύηση ότι τα ιμπεριαλιστικά σχέδια δε θα βρουν στρωμένο το έδαφος από τον ελληνικό λαό. Πρόκειται για ένα μήνυμα με ευρωπαϊκές διαστάσεις.