Ο νέος πρωθυπουργός της «μεταβατικής» διορισμένης κυβέρνησης του Ιράκ έχει ένα σημαντικό προσόν, σχολίαζαν ειρωνικά πολλοί αναλυτές αμέσως μετά την ανάδειξή του: δεν τον εμπιστεύεται καμία από τις πολιτικές, εθνικές και θρησκευτικές συνιστώσες που απαρτίζουν τον «κυβερνητικό συνασπισμό».

Και η δυσπιστία αυτή είναι άκρως δικαιολογημένη. Ο 59χρονος νευρολόγος Ιγιάντ Αλάουι έχει αλλάξει, τις τελευταίες δεκαετίες, πολλά «πολιτικά στρατόπεδα». Αν και ξεκίνησε ως στέλεχος του Μπάαθ του Σαντάμ Χουσεΐν και μάλιστα στις μυστικές του υπηρεσίες, λίγο αργότερα, αυτοεξορίστηκε εκτός Ιράκ. Συνεχίζοντας, όμως, τις προσφιλείς του ασχολίες, εργάστηκε για αρκετά χρόνια για τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, Μ16, πριν μεταπηδήσει στους κόλπους της CIA.

Στις αρχές του '90 τέθηκε επικεφαλής της αντιπολιτευτικής οργάνωσης «Εθνική Ιρακινή Συμμαχία», που χρηματοδοτήθηκε από την Ουάσιγκτον, και φέρεται να συμμετείχε στην ομάδα εκείνη που μετέβη στο Ιράκ προκειμένου, διά μέσου σειράς δολιοφθορών, να πετύχει την ανατροπή του Σαντάμ. Ο,τι δεν πέτυχε, τότε, φαίνεται να το πέτυχε, μια δεκαετία αργότερα, αφού σε αυτόν αποδίδεται το περίφημο πολεμικό επιχείρημα που χρησιμοποίησαν επανειλημμένως, οι Μπους και Μπλερ περί «δυνατότητας ενεργοποίησης του ιρακινού απαγορευμένου οπλοστασίου σε 45 λεπτά».

Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Αλάουι δε φάνηκε να ικανοποιεί κανέναν, πλην των καλών στενών του συνεργατών, δηλαδή της κατοχικής διοίκησης, αποδεικνύοντας το πόσο «ελεύθερη» είναι η «μεταβατική» ιρακινή κυβέρνηση.