Μετά από μια περίοδο «παχιών αγελάδων», η ύφεση απειλεί πλέον τις επιχειρήσεις του κατασκευαστικού τομέα της χώρας και, αν δε ληφθούν μέτρα, θα υπάρξουν αλυσιδωτές και σοβαρές επιπτώσεις για τις ίδιες, την εθνική οικονομία, ενώ οι εργαζόμενοι σ' αυτές θα οδηγηθούν στην ανεργία...

Αυτή είναι η βασική εκτίμηση του Ινστιτούτου Οικονομίας Κατασκευών (ΙΟΚ), όπως την παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρός του, Ν. Δεσύλλας, αναφερόμενος στην ημερίδα που οργανώνεται σήμερα σε κεντρικό ξενοδοχείο, με θέμα «Το επιχειρηματικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στον κλάδο των κατασκευών μετά το 2004». Οπως ανέφερε ο ίδιος, με βάση τις μελέτες του ΙΟΚ, η εικόνα του κλάδου διαμορφώνεται ως εξής:

• Παρατηρείται υψηλός βαθμός συγκέντρωσης μεριδίων στην 7η Τάξη πτυχίου, δηλαδή στις 14 μεγαλύτερες εταιρίες, και δημιουργία επιχειρήσεων δύο ταχυτήτων. Τα μέσα μεγέθη, σε όρους κύκλου εργασιών, των υπολοίπων κατασκευαστικών επιχειρήσεων ακολουθούν φθίνουσα πορεία, ενώ μεγάλος αριθμός από αυτές κινούνται κάτω από τα όρια βιωσιμότητας.
• Πολλές επιχειρήσεις εμφανίζουν ζημιές και εξαιρετικά υψηλή αύξηση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων υποχρεώσεων από τραπεζικό δανεισμό.
• Αναπτύσσονται φαινόμενα πώλησης προβληματικών εταιριών.
• Η δημιουργία υπερβολικά μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων 3ης τάξης πτυχίου είναι φαινόμενο που οφείλεται στις ομαδοποιήσεις για τον επηρεασμό του αποτελέσματος των διαγωνισμών με το «μαθηματικό τύπο» και γι' αυτό στην πλειοψηφία τους οι εταιρίες αυτές στους ισολογισμούς τους δεν εμφανίζουν καν κύκλους εργασιών και κόστος παραγωγής.
• Η ύφεση της κατασκευαστικής δραστηριότητας μετά το Σεπτέμβρη του 2004 θα πρέπει να θεωρείται αναμενόμενη, γεγονός που θα έχει σοβαρές παρενέργειες στην ελληνική οικονομία και στους ρυθμούς ανάπτυξης και θα πρέπει να αποδοθεί στη μείωση της ζήτησης κατασκευαστικών υπηρεσιών.

Κατά τη σημερινή ημερίδα αναμένεται να αναζητηθούν λύσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης. Πρέπει, ωστόσο, να σημειώσουμε ότι οι εναλλακτικές λύσεις και παρεμβάσεις αναζητούνται μόνο μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής αγοράς και αυτό επειδή τον τόνο το δίνουν ιδιαίτερα οι μεγαλοκατασκευαστές και ο ΣΕΒ, που εκπροσωπούνται στη διοίκηση του ΙΟΚ, ενώ δεν υπάρχουν εκπρόσωποι του Συνδικάτου Οικοδόμων, δηλαδή των εργαζομένων, που κυρίως θα πληρώσουν τη «νύφη» της ανεργίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι θα υπάρξουν μονομερείς εισηγήσεις, που θα προτείνουν την ενίσχυση των αυτοχρηματοδοτούμενων έργων, για τα οποία ο ελληνικός λαός πληρώνει δύο φορές: και για την κατασκευή και για την εκμετάλλευση, την «αξιοποίηση» από τους μεγαλοκατασκευαστές της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και των Ολυμπιακών Ακινήτων, την ένταξη και των μεγαλοκατασκευαστών στον υπό εκκόλαψη νέο αναπτυξιακό νόμο, την αναζήτηση οικονομικών και άλλων κινήτρων από το κράτος για δουλιές των τεχνικών εταιριών στο εξωτερικό (βαλκανικές και άλλες χώρες)...