Η διαδικασία συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και στον οπτικοακουστικό τομέα είναι ένα γεγονός από το οποίο δεν επρόκειτο να «ξεφύγει» η Ελλάδα. Πολύ περισσότερο που πολύ ισχυρότερες, κινηματογραφικά, χώρες, με πολύ πιο «βαριά» κινηματογραφική παράδοση, έχουν «παραδοθεί» πλέον στις αδηφάγες ορέξεις των ισχυρών και κυρίαρχων εταιριών παραγωγής και διανομής κινηματογραφικών «προϊόντων».

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολυεθνικών μονοπωλίων του χώρου είναι ισχυρός και το «πολιτιστικό» τμήμα του ιμπεριαλισμού εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, με πιο πρόσφατα παραδείγματα την επέκταση του ομίλου της μεγάλης χολιγουντιανής εταιρίας παραγωγής «Μέτρο Γκόλντγουιν Μάγερ» στα ασιατικά τηλεοπτικά δίκτυα και της «λυκοσυμμαχίας» της «Τζένεραλ Ελέκτρικ», του NBC και «Vivendi Universal Entertainment» που δημιούργησαν την «NBC Universal» με γεωγραφικό «στόχο» κυρίως τη Λατινική Αμερική. Θυμίζουμε, ότι η κερδοφορία της βιομηχανίας του λεγόμενου «ελεύθερου χρόνου» έχει περάσει σε κύκλο εργασιών σε δεύτερη θέση στις ΗΠΑ, πιο μπροστά ακόμη και από τη βιομηχανία πληροφορικής.

Πρόκειται για τεράστια κέρδη, αλλά αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη αφορά στην αντιδραστική κουλτούρα που επιδιώκει το κεφάλαιο να εδραιώσει σε όλο τον κόσμο, στο πλαίσιο του διαχρονικού στόχου για ιδεολογική χειραγώγηση των υπό εκμετάλλευση τάξεων. Στα «καθ' ημάς», η «φαστ φουντ» κουλτούρα έχει περάσει από τη σφαίρα του φαγητού, στη σφαίρα της «διασκέδασης», αφού απέχει μακράν από το να πρόκειται για ψυχαγωγία. Οι «αλυσίδες» πολυεθνικών της μουσικής και οπτικοακουστικής βιομηχανίας επεκτείνονται ραγδαία στη χώρα μας και ενίοτε «αλληλοτροφοδοτούνται» με τη «συνύπαρξή» τους σε «πάρκα διασκέδασης», τα οποία αποτελούν ουσιαστικά «στρατόπεδα συγκέντρωσης» της συνείδησης και της αισθητικής. Κυρίαρχη πάντα η συνείδηση και η αισθητική των ΗΠΑ.