Η Σκιά των Κατασκόπων είναι το «αυθεντικό», σε αντίθεση με την ταινία του Κινέζου Λου Γε, που είναι μια «απόπειρα» για να χτυπηθεί η αγορά! Εδώ υπάρχει η «αυθεντική» δράση, η «αυθεντική» φασαρία, η εξασφαλισμένη εμπορική επιτυχία.

Εδώ το σκηνοθέτη (που από αλλού ξεκίνησε (Bloody Sunday) και για αλλού πάει) δεν τον νοιάζουν τα σοφιστικέ πρόσωπα του Γε, οι αργοί ρυθμοί, οι «σωστές» γωνίες λήψης, οι «λεπτομέρειες». Αυτός με το πρώτο πλάνο αρχίζει ένα ανθρώπινο και ηχητικό τρεχαλητό και δε σταματάει παρά με το τέλος των τίτλων.

Ενας πληρωμένος δολοφόνος αποσύρεται (έχει πάθει και αμνησία)! Ομως, κανένας πληρωμένος δολοφόνος δεν μπορεί να αποσυρθεί! Τα «γεγονότα» τον αναγκάζουν να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Ο θάνατός σου η ζωή μου. Φεύγει από την Ινδία και επιστρέφει στην Ευρώπη για να τιμωρήσει και να βάλει τάξη στα πράγματα. Στη συνέχεια ποιος είδε το θεό και δεν τον φοβήθηκε!

Εδώ τα πράγματα και τα πρόσωπα είναι, όπως καταλαβαίνετε, σχηματικά. Και γι' αυτό, για να μην το πάρουμε χαμπάρι, όλα γίνονται γρήγορα και εκκωφαντικά. Πού μυαλό να σκεφτείς. Πριν προλάβεις να δεις το πιστόλι, εκείνο έχει ήδη σκοτώσει τον πρώτο και έχει περάσει στο δεύτερο στόχο! Και όλοι τρέχουν! Και τα τηλέφωνα να χτυπούν συνεχώς. Και να μη μένει αυτοκίνητο όρθιο. Και οι κακοί, όπως γίνεται σε αυτές τις σχηματικές ταινίες, πεθαίνουν και οι καλοί δικαιώνονται. Τώρα πόσο καλοί μπορεί να είναι οι πληρωμένοι δολοφόνοι είναι μια άλλη ιστορία!

Για να είμαστε δίκαιοι, αν κάποιος δε δίνει βάση στα «περί διαγραμμάτων», που σας ανέφερα, πρέπει να πούμε ότι η ταινία θα τον «ευχαριστήσει». Γιατί όλοι οι συντελεστές, ηθοποιοί, φωτογραφία, μοντάζ, ηχητική μπάντα (ήχος-μουσική), και προπαντός ο σκηνοθέτης, ξέρουν τι κάνουν. Φτιάχνουν μια ταινία, για τους θιασώτες του είδους, με «αυθεντικά» υλικά. Με βία και άγχος. Μια ταινία χορταστική. Μια ταινία που απαιτεί από εμάς το ελάχιστο. Τα μάτια μας και τα αυτιά μας, μονάχα. Τα υπόλοιπα τα προσφέρουν αυτοί!

Παίζουν: Ματ Ντέιμον, Φράνκα Ποτέντε, Τζον Αλεν, Μπάιαν Κοξ, Τζούλια Στάιλς κ.ά.