1. Πρέπει να σε έχει αφανίσει η φιλοδοξία, να έχει σοβαρό πρόβλημα η όρασή σου, και τ' αυτιά σου να λειτουργούν επιλεκτικά, για να δεχτείς να γίνεις Πρόεδρος της αναιμικής μας Δημοκρατίας.

2. Είτε ανήκεις στη Δεξιά είτε στο Συνασπισμό, είναι ακριβώς το ίδιο. Η μόνη αλήθεια σου είναι το μεγάλο κάθισμα του Προέδρου. Αυτό κοιτούσες από παιδί, αυτό θαύμαζες στην εφηβεία σου, και όλα τα άλλα μπροστά του ήταν μικρά ψέματα. Τώρα περιμένεις να σε ζυγίσουν, κι ας γνωρίζουν πως ακόμα και στα κιλά όλοι οι υποψήφιοι μοιάζετε. Μολυβιάτης ή Κωνσταντόπουλος, Σημίτης ή τρέχα γύρευε, όλοι ένα.

3. Μόλις δώσουν τα χέρια πάνω από το κεφάλι σου η ανάγκη και ο πρωθυπουργός, θα ανακαλύψεις αυτόματα την ταπεινότητα, τη σεμνότητα και ό,τι άλλο δε συμμαζεύεται.

4. Πάνε οι εποχές που μπορούσες να κρυφτείς πίσω από ιδέες και να κατακεραυνώνεις τους εχθρούς σου. Η πραγματική εικόνα σου είναι αυτή που είσαι τώρα. Ενας υποψήφιος, αμίλητος σαν ποντικός, θρασύς σαν μεγαλοδικηγόρος και απαιτητικός σαν ντοπαρισμένος Ολυμπιονίκης.

5. Η προεδρία σε απαλλάσσει από κάθε συνάντηση με την πραγματικότητα. Παίρνεις ένα ιδιόμορφο τρελόχαρτο, το οποίο πρέπει να ξεσκονίζεις τακτικά και να το εμφανίζεις στον εαυτό σου κάθε φορά που περνάς κρίση αξιοπρέπειας (αφού μπορεί να συμβεί κι αυτό).

6. Με την Εκκλησία η σχέση σου θα είναι μετρημένη. Πρέπει ο Χριστόδουλος να νιώθει πως ανάμεσα σ' αυτόν και τον Πανάγαθο μεσολαβεί το κράτος, κι όπως και να το κάνουμε εσύ είσαι ο αρχηγός.

7. Ανάμεσα στα αξεσουάρ που θα σε συνοδεύουν πρέπει απαραιτήτως να προσθέσεις δυο τρεις γνωστούς διανοούμενους, που θα σε διασκεδάζουν, από τη μια, και, από την άλλη, θα μεταφράζουν την πολύτιμη σκέψη σου. Δεν είναι δύσκολο, μια και το είδος αυτό διατελεί εν αφθονία.

8. Στο μέγαρό σου θα πρέπει να δέχεσαι ανθρώπινα δείγματα απ' όλους τους χώρους της εκλεκτής κοινωνίας μας. Αρκεί βεβαίως να είναι γνωστοί, να γυαλίζουν κι ας είναι ντενεκέδες. Η συμπεριφορά σου απέναντί τους φρόντιζε να είναι η ίδια: Είτε βρίσκεσαι μπροστά σε λαϊκή τραγουδίστρια, σε στρατηγό ή αρχηγό άλλου κράτους, οφείλεις να τους λες τα ίδια πράγματα, με τον ίδιο στόμφο, κοιτώντας τους, όσο αντέχεις βέβαια, στα μάτια.

9. Ο κρίσιμος ρόλος κάθε προέδρου είναι αυτός του κορυφαίου ψευδομάρτυρα, που ομολογώ ότι σου πηγαίνει γάντι. Πρόσεξε πώς παίζεται ο ρόλος: Αρκεί να πιστέψεις πως θυσιάζεσαι για το έθνος, και όλα θα έρθουν στα μέτρα σου: Τα κοινωνικά προβλήματα, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, οι φυλακές και τα ψυχιατρεία που ξεχειλίζουν - όλα θα τα προσπερνάς με μια τρυφερή δήλωση του τύπου «είναι μια μικρή κόλαση, υπό έλεγχο όμως μέσα στον παράδεισό μας». Ακόμα κι όταν καταφέρουν να σε σύρουν μπροστά στα προβλήματα, με ύφος ιερέα θα αναγνωρίζεις τον ανθρώπινο πόνο σαν προσφορά στην πατρίδα, αυτήν την αόριστη επικράτεια.

10. Μπορείτε να κοιμηθείτε τώρα, κύριε Πρόεδρε. Μόνο φροντίστε να ξυπνήσετε κάποτε...