Το κλίμα συναίνεσης και απόκρυψης των πολιτικών αιτιών των προβλημάτων των εργαζομένων που επικράτησε και στη χτεσινή τρίτη ημέρα του συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ επιβεβαίωσε ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει για τους εργαζόμενους από αυτό το συνέδριο. Υπεύθυνοι γι' αυτό οι εκπρόσωποι των χτεσινών και σημερινών κυβερνώντων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που στις ομιλίες τους επιχείρησαν να καλλιεργήσουν την αυταπάτη περί «φιλικού κράτους» προς τους εργαζόμενους. Στήριξη σε αυτό τους το εγχείρημα βρήκαν πάλι τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ. Στην αντίπερα όχθη η τοποθέτηση του εκπροσώπου του ΚΚΕ Γ. Σκιαδιώτη ανέδειξε το ρόλο του κράτους ως μηχανισμού άσκησης εξουσίας της κυρίαρχης τάξης και τον αντεργατικό - αντιλαϊκό χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων που προώθησε και προωθεί η Δημόσια Διοίκηση. Οι παραπάνω τοποθετήσεις αποτέλεσαν το κύριο μέρος των χτεσινών πρωινών εργασιών του συνεδρίου, που λίγο νωρίτερα ξεκίνησε με τοποθετήσεις συνέδρων.

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, σημείωσε ο Γ. Σκιαδιώτης, έχουν σημειωθεί σοβαρές αλλαγές στο κράτος και τη Δημόσια Διοίκηση, ώστε να εξυπηρετούν πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Οταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μιλάνε σήμερα για πιο ευέλικτη και λιγότερο γραφειοκρατική Δημόσια Διοίκηση, εννοούν για λογαριασμό του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου. «Τελικά, οι εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών επιβεβαιώνουν ότι το κράτος δεν είναι παρά ένας μηχανισμός άσκησης της εξουσίας της τάξης που έχει το πάνω χέρι». Αυτό εξηγεί γιατί ένα μεγάλο μέρος της επιθετικότητας του κεφαλαίου υλοποιείται μέσα από το καπιταλιστικό κράτος. Τεράστιες ευθύνες για το πέρασμα αυτών των πολιτικών έχουν οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που έχουν υιοθετήσει την άποψη ότι φορέας της ανάπτυξης θα είναι και πρέπει να είναι το μεγάλο κεφάλαιο, με το κράτος να στηρίζει αυτή την ανάπτυξη.

Καταλήγοντας, επισήμανε ότι η ζωή δικαίωσε τη συμβολή του ΚΚΕ στη συγκρότηση του ΠΑΜΕ, που πρωτοστατεί στην οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων των εργαζομένων. Ενώ με δεδομένο ότι ο συνδικαλιστικός αγώνας είναι αναγκαίος, αλλά όχι ικανός να επιφέρει βαθιές κοινωνικές αλλαγές, υπογράμμισε: «Εργαζόμαστε σταθερά για τη συγκρότηση ενός ριζοσπαστικού λαϊκού μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία για λογαριασμό του λαού, με στόχο την εφαρμογή ενός προγράμματος λαϊκής οικονομίας».

Ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος, με το πρόσχημα του πιο φιλικού κράτους, μίλησε για αλλαγή του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, που ουσιαστικά σημαίνει τη σύνδεση μισθού - αποδοτικότητας. «Περηφανεύτηκε» για το Προεδρικό Διάταγμα που απέλυσε χιλιάδες συμβασιούχους και διαιώνισε το καθεστώς ομηρίας. Συνεχάρη την ΑΔΕΔΥ που υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση για τη διαρκή κατάρτιση των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να ανταποκρίνονται πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες μιας Δημόσιας Διοίκησης στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Συχαρίκια για αυτό έδωσε και ο υπουργός Εργασίας, Π. Παναγιωτόπουλος, που προσπάθησε πάλι να προωθήσει το ιδεολόγημα του κοινωνικοεταιρισμού. Από το ΠΑΣΟΚ, ο Μ. Χρυσοχοΐδης, προσπάθησε να συγκαλύψει το ταξικό χαρακτήρα του κράτους, μιλώντας για ανάγκη εκσυγχρονισμού, διαφάνειας κ.ά. Στην ομιλία του ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ, κ. Τόλιος, διαπίστωσε τα προβλήματα των εργαζομένων, χωρίς, όμως, καμία αναφορά στις βαθύτερες πολιτικές αιτίες τους και πρότεινε λύσεις διαχειριστικού χαρακτήρα. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, «γκρίνιαξε» για τα νέα μέτρα που λαμβάνονται σε βάρος των εργαζομένων, σαν να μην ήταν αυτός και οι ομοϊδεάτες του που τόσα χρόνια στήριξαν αυτές τις πολιτικές και συνεχίζουν να το κάνουν, αλλά με πιο συγκεκαλυμμένο τρόπο προκειμένου να εξυπηρετούν, ταυτόχρονα, και τις αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες του κόμματός τους. Τέλος, ο Σπ. Παπασπύρου, πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, μιλώντας στο χαιρετισμό του γενικά για τα προβλήματα των εργαζομένων στο Δημόσιο, έκανε σαφές ότι η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ θεωρεί απαραβίαστη την αρχή της ανταγωνιστικότητας.