Ο «Ριζοσπάστης», με αφορμή την επέτειο της ηρωικής πάλης του λαού μας το Δεκέμβρη του 1944, προσφέρει στους αναγνώστες του σε DVD την 3ωρη δημοφιλή ταινία, βραβευμένη στην Ελλάδα και το εξωτερικό, «Παράσταση για ένα ρόλο» του Διονύση Γρηγοράτου. Αυτή την Κυριακή, το DVD περιέχει το πρώτο μέρος της ταινίας, ενώ το δεύτερο μέρος της θα δοθεί την επόμενη Κυριακή.

Τι ήταν, όμως, τα γεγονότα του Δεκέμβρη; Ποιος και για ποιο σκοπό τα προκάλεσε;

Οι ελληνικές αστικές πολιτικές δυνάμεις που συμμετείχαν στην κυβέρνηση, η οποία συγκροτήθηκε λίγο πριν από την απελευθέρωση, στηριζόμενες στον ήδη έτοιμο από τα κατοχικά καθεστώτα κρατικό μηχανισμό (αστυνομία, τάγματα ασφαλείας κλπ.), στις ένοπλες οργανώσεις, που συμπαρατάχτηκαν με τους κατακτητές, όπως π.χ. η «Χ», κάλεσαν και τους Αγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους στην Αθήνα, για να τσακίσουν με τα όπλα το οργανωμένο λαϊκοαπελευθερωτικό κίνημα και την εμπροσθοφυλακή του, τον καθοδηγητή του, το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, αλλά και το λαϊκό στρατό του που απελευθέρωσε την Ελλάδα, τον ΕΛΑΣ.

Οι πολιτικοί σκοποί, βεβαίως, συγκεκριμένοι. Η αποτροπή μιας λαϊκής εξουσίας και η εγκαθίδρυση αστικού κράτους. Γι' αυτό, όμως, χρειάστηκε ένοπλη σύγκρουση; Ο συσχετισμός δυνάμεων που διαμορφώθηκε στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα ήταν σε βάρος της άρχουσας τάξης. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ήθελε δική του εξουσία. Η άρχουσα τάξη, επίσης, να επιβάλει το δικό της καθεστώς και δεν μπορούσε χωρίς την ένοπλη βία κατά του λαού. Με τα συμφέροντά της ταυτίζονταν και τα συμφέροντα του αγγλικού κεφαλαίου. Ετσι, κάλεσε τον αγγλικό ιμπεριαλισμό να επέμβει με το δικό του στρατό, για να καταλάβει η άρχουσα τάξη την εξουσία.

Στην ταινία, στην ενότητα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, παρουσιάζονται - ανάμεσα σε άλλα - 5 έγγραφα του FOREIGN OFFICE (υπουργείου Εξωτερικών) και WAR OFFICE «TOP SECRET») (υπουργείου Αμυνας) που καταδεικνύουν την απροκάλυπτη και ωμή παρέμβαση των Βρετανών στην Ελλάδα.

Στο τηλεγράφημα 0/94667 της 23 Απριλίου του 1944, σταλμένο από τον Στρατηγό Πάτζιτ στην CIGS, καταφαίνεται η ανάμειξή τους στο κίνημα της Μ. Ανατολής και η ωμή καταστολή του περισσότερο για λόγους παραδειγματισμού των Ελλήνων, αλλά και των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων στη Μ. Ανατολή.

Σ' ένα σημείωμα του Τσόρτσιλ προς τον Ιντεν, στις 5 Μάη 1944 (που υπάρχει στο Αρχείο του Foreign Office, αν και δεν είναι βεβαιωμένο πως εστάλη) ο Αγγλος πρωθυπουργός ομολογεί πως «πρέπει να επιτύχουμε ρήξη με το ΕΑΜ πριν αυτό συνδεθεί με τους Σοβιετικούς»...

Στο τηλεγράφημα 427, της 21 Ιούνη '44 του πρεσβευτή Λίπερ προς τον Ιντεν, υπάρχουν παράγραφοι που προαναγγέλλουν την επέμβαση (του Δεκέμβρη) και μάλιστα με κλιμάκωση: «Ο χρόνος δουλεύει για μας... Ο Παπανδρέου θα μπορούσε να αφήσει την πόρτα ανοιχτή στο ΕΑΜ/ ΕΛΑΣ να μπει στο Συνασπισμό...

Τη στιγμή της αποχώρησης των Γερμανών θα χρειαστεί να ασκηθεί κάποια επιρροή (και πίεση)...

Η μόνη εγγύηση που θα εξασφαλίσει κάτι τέτοιο είναι η παρουσία μιας συμμαχικής (βλέπε βρετανικής) δυνάμεως στην Ελλάδα... ένας πυρήνας της οποίας πρέπει να φτάσει πριν την απελευθέρωση (!)...

Επίσης, πρέπει να μείνει ανοιχτή η πόρτα στα Τάγματα Ασφαλείας (!)... που αποτελούνται κι αυτά από αλήτες και πατριώτες στην ίδια περίπου αναλογία με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (!!)...».

(Φαίνεται πως η παραπάνω παράγραφος του τηλεγραφήματος γίνεται βασικό στοιχείο της σημερινής προσπάθειας για «αναθεώρηση της Ιστορίας» περί «κόκκινης τρομοκρατίας»!!! βλέπε δημοσιεύματα «Ιστορικών» από ΗΠΑ κλπ.).

Στο τηλεγράφημα 337, στις 5/12/1944 του Τσόρτσιλ προς τον Λίπερ και ενώ έχουν αρχίσει οι συγκρούσεις, καταφαίνεται η ωμή προς κάθε πλευρά επέμβαση των Βρετανών, αφού ο πρωθυπουργός της Βρετανίας ζητάει κατ' αρχήν: «να υποχρεώσετε τον Παπανδρέου να κάνει το καθήκον του»... και μετά: «αν παραιτηθεί, φυλακίστε τον έως ότου συνέλθει όταν θα έχουν τελειώσει οι μάχες»... Ενώ στο τέλος υποδεικνύει ότι «θα μπορούσε το ίδιο καλά να αρρωστήσει (sic) και να μην μπορεί να τον πλησιάσει κανείς»...

Τέλος, στο τηλεγράφημα 0450, στις 5/12/44, δίνονται διαταγές από το WAR OFFICE στον στρατηγό Σκόμπι, να καταστείλουν τα τανκς του την εξέγερση του λαού δυναμικά και «να μη διστάσουν να δράσουν σα να βρίσκονται σε κατακτημένη πόλη...».