Οπως μεταδίδει το πρακτορείο ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ, τη Δευτέρα 6/12, μετά από 6 μέρες απεργία πείνας, ικανοποιήθηκε το αίτημα των 26 εργατών του χημικού εργοστασίου στο Κρανσοουράλσκ της περιοχής του Σβερντλόφσκ. Οι εργαζόμενοι ζητούσαν να τους καταβληθούν οι μισθοί των τελευταίων 11 μηνών, που τους όφειλε η επιχείρηση.

Το Σάββατο είχε επιδεινωθεί η υγεία μιας απεργού πείνας, που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο λόγω νεφρικής ανεπάρκειας.

Να σημειωθεί πως οι απεργίες πείνας είναι μια από τις συχνές μορφές αγώνα που χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι στη σημερινή Ρωσία. Ετσι, φέτος την άνοιξη οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, στους οποίους απαγορεύεται να απεργήσουν, κατέφυγαν στην απεργία πείνας, με αποτέλεσμα να βγαίνουν «εκτός υπηρεσίας», λόγω αδυναμίας, κάτι που οδήγησε στην ακύρωση του 40% των πτήσεων πάνω από το έδαφος της Ρωσίας. Και εκείνη η απεργία πείνας είχε βοηθήσει τους εργαζόμενους να ικανοποιήσουν ορισμένα από τα αιτήματά τους.

Δεν έχουν πάντα όμως οι απεργίες πείνας αίσια κατάληξη, αφού εκτός από την αποφασιστικότητα των απεργών δείχνουν και την απόγνωσή τους, την αδυναμία της ρωσικής εργατικής τάξης να πιέσει την εργοδοσία με άλλες, αποτελεσματικότερες μορφές αγώνα. Ετσι πριν δύο μήνες, στο ανθρακωρυχείο «Γιενισέισκαγια», στην περιοχή της Χακάσιας δύο απεργοί πείνας έχασαν τη ζωή τους, αφού η διεύθυνση της επιχείρησης «κώφευσε» στην έσχατη αυτή μορφή κινητοποίησης.

Οπως χαρακτηριστικά τόνισε στο πρόσφατο συνέδριο των εργατικών συνδικάτων κι οργανώσεων στη Μόσχα ο εισηγητής Α. Νικολάεφ: «Τα αφεντικά πλέον δεν αντιδρούν στις διαμαρτυρίες, ούτε ακόμη στο κλάμα των παιδιών, το μόνο που υπολογίζουν είναι η δύναμη!».

Η ανάγκη ανασυγκρότησης των συνδικάτων σε ταξική βάση και ο συντονισμός τους ήταν ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα του πρόσφατου συνεδρίου των εργατών της Ρωσίας.