Το κείμενο των Θέσεων για το 17ο Συνέδριο απαιτεί ιδιαίτερη μελέτη και προσοχή, προκειμένου η κατάληξή της να αποτελέσει πυξίδα για την υλοποίηση των αποφάσεων του 17ου Συνεδρίου.

Στις αδυναμίες υλοποίησης των αποφάσεων από το 14ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, που αναφέρονται στις Θέσεις για το 17ο Συνέδριο, σοβαρό ρόλο έπαιξαν και παίζουν και οι (όχι ανεξήγητες) ανατροπές των πρώην σοσιαλιστικών χωρών και της Σοβιετικής Ενωσης.

Θα προσπαθήσω να θίξω ορισμένα ζητήματα που αναφέρονται στις Θέσεις για το 17ο Συνέδριο.

Στη Θέση 16, σελ. 30 αναφέρεται ότι ο ΑΑ αγώνας σήμερα είναι πιο βαθύς και πιο στενά δεμένος με τον αγώνα κατά του καπιταλισμού. Και στη θέση 18, σελ. 34 αναφέρεται ότι στόχος αυτού του αγώνα είναι ο σοσιαλισμός. Δε νομίζω ότι είναι τόσο απλά τα πράγματα. Η Ελλάδα σήμερα είναι μια καπιταλιστική χώρα εξαρτημένη σε όλους τους τομείς από την ΕΕ και τις ΗΠΑ με συνεχώς καταστρεφόμενη οικονομική παραγωγή (γεωργική, βιομηχανική κλπ.), με συνεχή υποβάθμιση της ζωής, αλλά και της ίδιας της ασφάλειας της χώρας. Αυτό αρχίζει να γίνεται κατανοητό από όλο και ευρύτερα στρώματα του λαού, ο οποίος ζητάει διέξοδο, κάτι που δε βλέπει μέχρι τώρα στο Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Μέτωπο και στο σοσιαλισμό που συνεχώς λασπώνεται από τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα.

Τι πρέπει να γίνει;

Η δημιουργία ενός Μετώπου Εθνικής Ανεξαρτησίας (ΜΕΑ) που θα κάνει πράξη τα συνθήματα του Κόμματος για απειθαρχία και ανυπακοή, μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες και πέραν του ΚΚΕ δυνάμεις με ένα πρόγραμμα που να έχει την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.

Ανάπτυξη και προστασία της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Εισαγωγή ξένων προϊόντων μόνο για συμπλήρωμα της εσωτερικής κατανάλωσης. Δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών, κατάργηση των μεσαζόντων.

Απαγόρευση εξαγωγής κεφαλαίων

Απαγόρευση εξόδου στρατιωτών από τα σύνορα της χώρας.

Εξοδος της χώρας από το ΝΑΤΟ. Από την ΕΕ θα μας διώξουν αφού δε θα πειθαρχούμε στις αποφάσεις της.

Εμπορικές και άλλες σχέσεις με όλες τις χώρες στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.

Πέρα από αυτά το Κόμμα είναι ανάγκη να ξεκαθαρίσει το πρόβλημα της δυσπιστίας που δημιούργησε στο λαό η αντεπανάσταση στην Ευρώπη. Ξέρουμε τις αιτίες. Να τι έλεγαν οι Θέσεις του 14ου Συνεδρίου πριν 13 χρόνια για το ζήτημα αυτό: Το Κόμμα μας έδειξε ανεπάρκεια στη βαθύτερη εκτίμηση των εξελίξεων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, στη διερεύνηση των αιτιών για ορισμένα αρνητικά φαινόμενα που κατά καιρούς σημείωνε στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Η βαθιά και ολόπλευρη μελέτη όλων όσα έγιναν, η εξαγωγή συμπερασμάτων και εμπειριών, είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία. Από τότε πέρασαν 13 χρόνια. Εγώ θα πρόσθετα ότι ξέραμε πού πήγαιναν τα πράγματα ακόμα από το 20ό Συνέδριο.

Είναι πρωταρχική ανάγκη και ηθική υποχρέωση το Κόμμα να πει όλη την αλήθεια στο λαό. Η εμπιστοσύνη κατακτιέται με τη δική μας στάση. Τότε μιλάμε και για το σοσιαλισμό. Και δεν είναι σωστό να αναφέρεται στη Θέση 18, σελ. 35 ότι ο σοσιαλισμός του 20ού αιώνα ήταν η πρώτη απόπειρα σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Νομίζω ότι στη σύνταξη των θέσεων έπρεπε να δοθεί περισσότερη προσοχή.

Στη θέση 34 γίνεται εκτενής λόγος για την προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για το ιδεολογικό ανέβασμα των μελών και στελεχών του Κόμματος. Αυτό είχε ξανά τονιστεί και στα προηγούμενα συνέδρια. Η νέα ΚΕ θα πρέπει από την επομένη του Συνεδρίου να προχωρήσει σε πρακτικά μέτρα για την τήρηση με σχολαστικότητα του Καταστατικού. Χωρίς ιδεολογικό ανέβασμα δεν μπορεί να γίνεται λόγος για Κόμμα Νέου Τύπου. Δεν μπορούν να υλοποιούνται οι όποιες αποφάσεις παίρνονται.

Οι Θέσεις για το 17ο Συνέδριο μιλούν για όλα. Ομως δεν προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα πάνω στα οποία να τοποθετηθούν όλα τα μέλη και στελέχη του Κόμματος. Να τοποθετηθούν όλοι υποχρεωτικά και όχι προφορικά ή σιωπηρά αλλά να καταθέτουν τη γνώμη τους γραπτά.

Στη Θέση 7, σελ. 12 αναφέρεται ότι το Κοινωνικό Φόρουμ με τα συνθήματα - μπούρδες «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» προσπαθεί να εγκλωβίσει μάζες λαού που ζητάνε αλλαγή. Θεωρώ λάθος να τους αφήνουμε ελεύθερο πεδίο δράσης. Η θέση μας είναι να μας βρίσκουν μπροστά τους και να τους ξεσκεπάζουμε. Αρκεί να ενεργούμε οργανωμένα και πειθαρχημένα.

Τα κανάλια (κρατικά και ιδιωτικά) δεν μπορούν να αγνοούν ή ακόμα και να πολεμούν το κίνημα χωρίς τη δική μας αντίδραση. Αντίδραση τέτοια που να τους προσγειώνει.

Το 17ο Συνέδριο πρέπει να αποτελέσει σταθμό. Κι αυτό θα γίνει στο βαθμό που θα προχωρήσει η οικοδόμηση ενός πραγματικού λενινιστικού Κόμματος Νέου Τύπου.

Ιωαννάτος Γεράσιμος