Η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και το χτύπημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων του ΤΕΦΑΑ, που προωθείται από τον αθλητικό νόμο 2725/99, που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάη στη Βουλή, ήταν το θέμα της εκδήλωσης που έγινε, χτες το μεσημέρι, στο αμφιθέατρο της σχολής, με πρωτοβουλία της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας (ΠΚΣ).

Κεντρικοί ομιλητές της εκδήλωσης ήταν οι καθηγητές του ΤΕΦΑΑ Κώστας Μπουντόλος και Νίκος Γελαδάς. Πρώτος ο Κ. Μπουντόλος αναφέρθηκε στα ζητήματα της κατεύθυνσης του νόμου, των σκοπών που εξυπηρετεί και της προοπτικής ανάπτυξης του αθλητισμού στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, εστίασε στα εννέα άρθρα του Ν.2725/99, από τα 136 συνολικά, τα οποία απευθύνονται και πλήττουν τους πτυχιούχους των ΤΕΦΑΑ. Μοχλός για το χτύπημα αυτό είναι η ίδρυση του Εθνικού Κέντρου Αθλητικής Ερευνας και Τεχνολογίας (ΕΚΑΕΤ). Το ΕΚΑΕΤ παραγκωνίζει στην ουσία το ρόλο του ΤΕΦΑΑ, αφού μεταξύ άλλων έχει τη δυνατότητα να συστήνει προπονητικές σχολές (που θα έχουν κατώτατη διάρκεια μέχρι οχτώ μήνες!), που με τη σειρά τους δίνουν ισότιμο πτυχίο με το πτυχίο του ΤΕΦΑΑ. Παράλληλα ο 2725/99 αναγνωρίζει όλες τις ιδιωτικές παρασχολές (ιδιωτικά ΙΕΚ και κολέγια).

Στην ουσία ο αθλητικός νόμος ανοίγει το δρόμο στους ιδιωτικούς φορείς, παραδίδοντας ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του αθλητισμού στο μεγάλο κεφάλαιο, αφαιρώντας επαγγελματικά δικαιώματα και σπρώχνοντας στην ανεργία χιλιάδες πτυχιούχους του ΤΕΦΑΑ. Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο 32, που αφορά τα ιδιωτικά γυμναστήρια και σχολές, στο οποίο επισημαίνεται πως «για την ίδρυση και τη λειτουργία, που έχει σκοπό τη σωματική άσκηση ή την εκμάθηση αναγνωρισμένου ή μη αθλήματος, με την καταβολή ή μη διδάκτρων, απαιτείται άδεια από το νομάρχη»...

«Αυτός ο νόμος είναι μια ταφόπλακα στα επαγγελματικά σας δικαιώματα», υπογράμμισε ο Ν. Γελαδάς και πρόσθεσε «είναι το επιστέγασμα, η κορόνα στο κεφάλι της ελληνικής κοινωνίας. Το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων είναι ένα μεγάλο πολιτικό πρόβλημα. Είναι απαραίτητο να εμπλακούμε σε κάθε μορφή αγώνα. Πρέπει να υπάρχει επαναστατικότητα, αγώνας. Τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολο να ανατραπούν όσο φαντάζεστε».

Μέσα από την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε, αναδείχτηκε η ανάγκη του συντονισμένου αγώνα των φοιτητών και η ρεαλιστικότητα της πρότασης της ΠΚΣ, που επιδιώκει καθημερινά να «ανάψουν» οι εστίες αντίστασης ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, σε αντίθεση με τις φοιτητικές παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, που έχουν αναλάβει εργολαβικά και στο ΤΕΦΑΑ να παρουσιάσουν όσο το δυνατό πιο ανώδυνη την αντιεκπαιδευτική και αντιαθλητική πολιτική της κυβέρνησης.