Πριν από λίγες μέρες, η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή το σχέδιο νόμου για το «βασικό μέτοχο», που αφορά στις κατασκευαστικές εταιρίες που προμηθεύουν το Δημόσιο. Η κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο επαίρεται για την «τόλμη» της να αντιπαρατεθεί με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ δηλώνει και με τον τίτλο του σχεδίου νόμου πως στόχος της είναι να πάρει μέτρα για τη «διασφάλιση της διαφάνειας και την αποτροπή καταστρατηγήσεων κατά τη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων».

Το νομοσχέδιο κινείται στην ίδια λογική, με το σημερινό νόμο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και επιχειρεί, εισάγοντας πιο «αυστηρές» διατάξεις, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι θα αντιμετωπίσει τη λεγόμενη διαπλοκή. Μεταξύ των διατάξεων του σχεδίου νόμου περιλαμβάνονται η μείωση από το 5% στο 1% του ποσοστού του βασικού μετόχου, καθώς και η απαγόρευση να είναι μέτοχοι σύζυγοι, παιδιά και συγγενείς «εκ πλαγίου μέχρι και τρίτου βαθμού εξ αίματος και εξ αγχιστείας». Από την άλλη πλευρά όμως, μέτοχοι μπορούν να είναι ξαδέλφια και φυσικά κάθε είδους αχυράνθρωποι. Με αυτό τον τρόπο, οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα μπορούν να νέμονται τις δημόσιες προμήθειες και έργα. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ενώ ο προηγούμενος νόμος προέβλεπε πως για δημόσια έργα ύψους άνω των 250.000 ευρώ θα έπρεπε να χορηγηθούν πιστοποιητικά διαφάνειας, με το σχέδιο νόμου της ΝΔ χορηγούνται πιστοποιητικά διαφάνειας σε έργα άνω του 1 εκ. ευρώ. Με αυτό τον τρόπο, για παράδειγμα, δε θα χρειαζόταν πιστοποιητικά διαφάνειας ο Ομιλος Βαρδινογιάννη για τις τέσσερις συμβάσεις (η κάθε μία ήταν κάτω του 1εκ. ευρώ), για τις οποίες εξέδωσε προχτές πιστοποιητικά η Ολομέλεια του ΕΣΡ για δημόσιες προμήθειες, που το σύνολό τους ξεπερνά τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με άλλες μεγάλες κατασκευαστικές και άλλες εταιρίες, όπως π.χ. η «Ακτωρ» και η «Intracom» κλπ.

Η κυβερνητική υποκρισία για την πάταξη της διαπλοκής είναι ηλίου φαεινότερη. Η κυβέρνηση, με αυτό το νομοσχέδιο, επιχειρεί ουσιαστικά να αλλάξει το τοπίο της διαπλοκής, επιδιώκοντας την ανακατανομή της πίτας και συνεχίζοντας τα παιχνίδια με τους μεγαλοεπιχειρηματίας. Αλλωστε, η διαπλοκή είναι διάχυτη σε όλους τους τομείς. Είναι άρρηκτα, επίσης, δεμένη με το αλισβερίσι κυβερνώντων και μεγαλοεπιχειρηματιών και θα παραμένει έτσι όσο οι νόμοι της αγοράς είναι υπεράνω όλων. Οποιοσδήποτε νόμος, όσο αυστηρός και αν είναι, δεν είναι σε θέση να εξαλείψει τη διαπλοκή, γιατί αυτή είναι σύμφυτη με το υπάρχον κοινωνικό σύστημα.

Ο «βασικός» αμέτοχος σε όλο αυτό το μεγαλοεπιχειρηματικό γαϊτανάκι είναι ο Ελληνας εργαζόμενος, ο οποίος εξακολουθεί να ζει σε μια χώρα που «αναστενάζει» στα «γήπεδα» της ανεργίας και της φτώχειας.