Για «μεγάλη νίκη του Γιούστσενκο» και της «πορτοκαλί επανάστασης» κάνουν λόγο τα δυτικά ειδησεογραφικά πρακτορεία, προκειμένου να αποσιωπήσουν πως ο «εκλεκτός» τους, παρά τον πακτωλό χρημάτων που ξόδεψε (π.χ. από τις ΗΠΑ είναι γνωστό ότι έλαβε τουλάχιστον 65 εκατομμύρια δολάρια), μόνο με την 3^η φορά κατάφερε να κερδίσει, με ποσοστό οριακό 52%, έναντι 44%, που πήρε ο αντίπαλός του. Και λέμε οριακό, γιατί με βάση την ουκρανική νομοθεσία αν κανένας από τους δύο δε συγκέντρωνε το 50%, θα είχαμε νέες εκλογές! Αρα, αυτά περί «μεγάλης νίκης», είναι το λιγότερο παραπλανητικά. Ενα 25% των Ουκρανών ψηφοφόρων γύρισε την πλάτη στην αντιπαράθεση των «πορτοκαλί» και «γαλάζιων», ενώ ένα 2,5% πήγε έως την κάλπη για να ψηφίσει ενάντια και στους δύο.

Ετσι που εξελίχθηκαν τα γεγονότα δίνεται η αίσθηση πως θα έβαζαν τον λαό της Ουκρανίας να ψηφίζει ώσπου να βγάλει το «σωστό» Πρόεδρο. Λίγο αυτή η διάχυτη αίσθηση, λίγο οι προεκλογικές δηλώσεις του «φιλορώσου» Γιανουκόβιτς πως δεν είναι αντίθετος στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, λίγο οι αντίστοιχες δηλώσεις του «φιλοδυτικού» Γιούστσενκο ότι δεν είναι κάθετα αντίθετος με την ένταξη της Ουκρανίας στον Ενιαίο οικονομικό χώρο (ΕΟΧ) με τη Ρωσία, λίγο οι δηλώσεις Πούτιν πως θα συνεργαστεί με οποιονδήποτε Ουκρανό Πρόεδρο, (μετά τις συνομιλίες του με τον Σρέντερ), διαμόρφωσαν τις συνθήκες για το «επιθυμητό» αποτέλεσμα. Με την τρίτη! Είναι φανερό πως τα παραπάνω κάθε άλλο παρά έχουν σχέση με Επανάσταση!

Στις πρώτες του δηλώσεις ο Β. Γιούστσενκο εμφανίστηκε καθησυχαστικός: «Θα είμαι οπαδός της απόλυτα προσεκτικής αντιμετώπισης των οποιωνδήποτε ζητημάτων και δε θα δημιουργήσω νέα προβλήματα», δήλωσε σύμφωνα με το ΡΙΑ-ΝΟΒΟΣΤΙ ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος για τις σχέσεις Ουκρανίας και Ρωσίας. Οπως πρόσθεσε, η δημιουργία κοινής ενεργειακής αγοράς, κοινών σχεδίων για την έξοδο στην ενεργειακή αγορά της ΕΕ, θα είναι προτεραιότητές του. Ο ίδιος δεν απέκλεισε τη συμμετοχή της Ουκρανίας στον ΕΟΧ, αν και σημείωσε ότι αυτή δεν πρέπει να εμποδίσει την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Τέλος, για το ΝΑΤΟ σημείωσε πως «απαιτεί υπομονετική προσέγγιση», αφού το 98% του λαού της Ουκρανίας, «δεν είναι καλά ενημερωμένο» για το σημερινό ΝΑΤΟ.

Αν λάβουμε υπόψη μας πως ο νέος Πρόεδρος της Ουκρανίας σε 9 μήνες (την 1/9/2005) με βάση την πρόσφατη Συνταγματική μεταρρύθμιση, (κι εκτός απροόπτου), θα χάσει μια σειρά εξουσιών, που έχει, οι οποίες θα περάσουν στο κοινοβούλιο, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές, της Ανοιξης του 2006, θα έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα αυτή. Ετσι η προεκλογική εκστρατεία όχι μόνο δε θα κοπάσει τώρα, αλλά θα αποκτήσει νέα δυναμική. Οπως άλλωστε κι ο ανταγωνισμός των εξωτερικών παραγόντων που με τον ένα ή άλλο τρόπο εμπλακήκανε στην πρόσφατη τριπλή εκλογική αναμέτρηση.